Kiedyś widziałem trenera trenującego hokeistę na rzutach.
Powiedział: „Kiedy wstajesz, odepchnij nieco w bok przednią nogą, aby naśladować ruch na łyżwach.”
Nie wydaje się to zła rada… poza tym, że sportowiec miał 12 lat.
Dzieciak nie był nawet w stanie zachować stabilizacji podczas zejścia na lonżę. Jego przednie kolano zapadało się, a tułów był wygięty tak bardzo do przodu, że wyglądało na to, że robił dobry poranek.
Jasne, jeśli lekko odepchnie się na boki, może to naśladować jego ruch na łyżwach. Raczej. Może.
Ale to tak, jakby martwić się o kolor zasłon, gdy dom stoi na kiepskim fundamencie, a ściany nie są nawet wykończone. To przykład jednej rzeczy, która poszła strasznie źle w coachingu siłowym.
Trenerzy siłowi martwią się drobiazgami, starając się, aby ruch był jak najbardziej konkretny, podczas gdy sportowiec nie ma nawet podstawy siły i kontroli motorycznej, aby poprawnie wykonać podstawy.
Pewien stopień szczegółowości może być ważny w odniesieniu do sportu sportowca. Musisz rozwinąć prawidłowe systemy energetyczne i zwiększyć zdolność do wytwarzania maksymalnej siły i mocy we wzorcach ruchu występujących w sporcie.
Ale jeśli zwiększysz siłę i moc w tych bardzo specyficznych wzorach bez rozwijając ogólną siłę i moc, jesteś skazany na porażkę.
Wprowadzanie modyfikacji technicznych, a nawet tworzenie nowych ćwiczeń, abyś mógł pracować nad ruchami związanymi z Twoim sportem, brzmi dobrze.
W końcu zdobędzie zaufanie trenera sportowego. To sprawi, że sportowiec myśleć masz kontakt z jego sportem i dzięki temu będziesz wyglądać nowatorsko. Ale zrobi to twoim sportowcom wielką krzywdę.
Rosyjscy trenerzy mieli rację: najpierw zbuduj jak najszerszą bazę.
Oznacza to maksymalne zwiększanie ogólnych możliwości fizycznych (siły, mocy, wytrzymałości, odporności, szybkości), a następnie martwienie się o włączenie bardziej konkretnych zadań.
Sportowiec, który jest silniejszy, potężniejszy i szybszy, ale wykonuje tylko ogólną pracę, zniszczy słabszego i słabszego sportowca, który wykonuje mnóstwo określonej pracy.
Trening siłowy nigdy nie może być tak naprawdę konkretny. Jedynym prawdziwym konkretnym działaniem jest ćwiczenie samego działania.
A jeśli spróbujesz uczynić ćwiczenia siłowe zbyt podobnymi do sportowej, możesz faktycznie schrzanić schemat motoryczny.
Kiedy dwa działania są bardzo podobne, ale wystarczająco różne (ze względu na opór), aby oryginalny wzór był nieoptymalny, stworzysz „zamieszanie”, które zmniejszy wydajność neuronów i zmniejszy twoje umiejętności.
Arthur Jones podał kiedyś przykład rozgrywającego z liceum, który trenował na aparacie z bloczkiem, który pozwalał mu wykonywać ruchy rzutu wbrew oporowi, myśląc, że rzuci znacznie dalej, gdy nadejdzie sezon.
Co się stało? Spieprzyło to jego ruch rzucania i nie mógł trafić różowego słonia w białym korytarzu.
Jeden z moich przyjaciół, świetny sprinter, spędził kiedyś 6 miesięcy trenując z trenerem sprintu, który dodał lekko obciążone wkładki do butów, rozumując, że jego zginacze bioder staną się silniejsze, a częstotliwość jego kroków wzrośnie, sprawiając, że będzie biegał szybciej.
Cóż, jego czas 60 metrów zwolnił. Kiedy przeprowadziliśmy analizę wideo, jego krok był kompletnie niefortunny.
Bycie zbyt szczegółowym jest głupie. A bycie konkretnym zbyt wcześnie jest głupie.
Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku młodszych sportowców. Wszystko, czego naprawdę potrzebujesz, to sprawić, by były bardzo mocne na dużych podstawowych wyciągach. Już samo to zapewni im maksymalne postępy w pracy w terenie.
Stając się dużo silniejszym, ich moc ulegnie poprawie. A gdy moc się poprawia, rośnie również prędkość.
W pewnym momencie wzmocnienie się nie będzie miało tak dużego wpływu.
Na przykład, jeśli sportowiec przejdzie z 185-funtowej ławki i 225-funtowych przysiadów do 315-funtowej ławki i 405-funtowych przysiadów, osiągnie ogromny wzrost wydajności. Ale poza tym sama siła nie zrobi dużej różnicy.
W tym momencie to, co musisz zrobić, to zwiększyć tempo rozwoju siły, tj.mi. szybsze wytwarzanie siły za pomocą wybuchowych ćwiczeń, takich jak wariacje ćwiczeń olimpijskich, skoki z ciężarem i rzuty itp. To ponownie uruchomi szybki wzrost potencjału sportowego.
Gdy to nie przyniesie postępu, „konkretna praca” stanie się użyteczna. To się nazywa akcentowanie.
Nie chodzi o próbę naśladowania ruchów sportowych na siłowni. Raczej wykonuje pracę siłową lub siłową w określonych zakresach ruchu występujących w sporcie.
Oto przykład:
Powiedzmy, że kiedy biegasz, musisz wytworzyć maksymalną siłę z kolanem zgiętym pod kątem 110 stopni. Wykonuj supramaksymalne częściowe przysiady lub przysiady z wyskokiem z 20-30% maksymalnego przysiadu pod tym kątem.
Jest wystarczająco specyficzny, aby dać wyniki, ponieważ przeciążasz ważną część zakresu ruchu, ale nie na tyle specyficzny, aby zakłócać wzorzec motoryczny. Łańcuchy i opaski mogą być używane w tym samym celu.
To jest tak konkretne, jak pójdę na siłownię. Trening siłowy ma sprawić, że będziesz silniejszy i potężniejszy. Jest po to, aby korygować nierównowagę mięśni. I ma na celu zmniejszenie ryzyka kontuzji.
Jeśli chcesz uzyskać bardziej szczegółowe informacje, idź na boisko i wykonaj ćwiczenia specyficzne dla sportu.
Nie próbuj zmieniać młotka (treningu siłowego) w uniwersalne narzędzie. To najlepsze narzędzie, aby stać się silnym i potężnym.
Użyj go do tego celu i przestań być słodki.
Jeszcze bez komentarzy