Z pewnością słyszałeś wyrażenie „nie ma bólu, nie ma korzyści”, ale jest coś takiego jak zbyt mocne forsowanie go podczas treningów. A konsekwencje mogą wykraczać daleko poza ból mięśni i zmęczenie. Sportowcy, którzy przemęczają się do skrajnego punktu, mogą rozwinąć stan zwany rabdomiolizą, rozpad tkanki mięśniowej, który może prowadzić do niewydolności nerek, uszkodzenia serca, a nawet śmierci.
Chociaż rabdo jest stosunkowo rzadkie, każdego roku dotyka około 26 000 osób w Stanach Zjednoczonych. Sportowcy, którzy wykonują treningi o wysokiej intensywności lub ekstremalnej wytrzymałości, często należą do tych, którzy odczuwają skutki rabdo.
W październiku zeszłego roku snowboardzistka paraolimpijska Amy Purdy trafiła z tego powodu do szpitala; a miesiąc wcześniej ośmiu zawodniczek z Texas Woman's University również zostało wysłanych do szpitala z objawami choroby.
ZOBACZ TEŻ: 5 rzeczy, które musisz wiedzieć o rabdomiolizie
Ćwiczenia o wysokiej wytrzymałości obejmujące podnoszenie ciężarów mogą zwiększać ryzyko rabdo, podobnie jak inne formy nadmiernego wysiłku lub urazów, mówi S. Adam Ramin, M.re., chirurg urolog i dyrektor medyczny Urology Cancer Specialists w Los Angeles. Ale chociaż czasami uważa się, że CrossFit jest przyczyną wywoływania rabdo, badania pokazują, że CrossFitter nie jest bardziej skłonny do jego rozwoju niż trójboiści siłowi, gimnastycy lub gracze rugby.
Każde intensywne ćwiczenie obciąża mięśnie. Kiedy to obciążenie przekracza to, z czym możesz sobie poradzić, włókna mięśniowe mogą się rozerwać, wylewając białko zwane mioglobiną, które normalnie transportowałoby tlen do komórek mięśniowych do krwiobiegu. W wyniku tego rozlania, rozerwany mięsień może szybko ulec pogorszeniu, podczas gdy nerki mogą zostać przeciążone przez wzrost mioglobiny we krwi.
Sportowcy, którzy nieustannie przekraczają punkt zmęczenia lub wykonują ćwiczenia powodujące niewydolność mięśni podczas fazy ekscentrycznej (negatywnej), a następnie wykonują dodatkowe ćwiczenia o wysokiej intensywności, mogą rozwinąć ten niebezpieczny rozpad mięśni. Próba wkuwania się w kondycję (wykonywanie ekstremalnych ćwiczeń w krótkim czasie) również może mieć swoje żniwo.
Ważną rolę odgrywa również nawilżenie. Badania pokazują, że gdy komórki mięśniowe pozbawione są odpowiedniej ilości wody, kurczą się i stają się bardziej podatne na rozpad. Ponadto spożycie alkoholu lub nadmierne poziomy kofeiny mogą prowadzić do rabdo. Innymi winowajcami są infekcje, takie jak grypa lub stany, takie jak opryszczka lub anemia sierpowata, a nawet niektóre leki, takie jak leki przeciwhistaminowe, przeciwdepresyjne, statyny i paracetamol.
ZOBACZ TEŻ: 3 piłkarzy Oregon zostało hospitalizowanych, 1 z rabdomiolizą po intensywnych treningach. Dlatego
Zmęczenie i obolałe mięśnie to zwykle pierwsze oznaki rabdo, mówi M. Steve Yoon.re., dyrektor ortobiologii i medycyny regeneracyjnej w Kerlan-Jobe Orthopaedic Clinic w Los Angeles. Inne cechy to opuchnięte kończyny, zabarwiony na brązowo mocz, nudności, wymioty i gorączka.
Objawy pojawiają się w ciągu kilku godzin do kilku dni po urazie lub ekstremalnym treningu. Poziomy elektrolitów sodu i potasu stają się niezrównoważone, a jeśli nerki zaczynają niewydolność, we krwi dochodzi do nagromadzenia się azotowego związku mocznika, co prowadzi do dezorientacji i kołatania serca.
Jeśli zauważysz te stany - szczególnie opuchnięte części ciała i / lub ciemniejszy niż normalnie mocz - natychmiast zgłoś się do lekarza. Leczenie obejmuje dożylne podanie roztworu soli, który pomaga wypłukać nadmiar mioglobiny z krwiobiegu, nawadniając komórki organizmu i łagodząc stres nerek. W skrajnych przypadkach może być konieczna dializa, aby zapobiec niewydolności nerek. A jeśli grupa mięśni doświadcza przedłużającej się utraty krążenia, lekarze mogą chirurgicznie zmniejszyć ciśnienie.
Jeśli czujesz się po prostu obolały i zmęczony, spróbuj udać się do lekarza w ciągu dwóch dni, aby zbadać swoją krew pod kątem wysokiego poziomu kinazy kreatynowej, biologicznego markera rabdo. „Istnieją różne poziomy rabdo” - podkreśla Ramin. „Może to być bardzo samoograniczające się i wymagać minimalnej pomocy medycznej. Lub może być bardzo poważny, prowadzący do niewydolności nerek.”
Próba upychania się w swojej kondycji lub ciągłe pokonywanie zmęczenia może mieć żniwo.
Ponieważ odwodnienie odgrywa rolę w rabdo, ważne jest, aby upewnić się, że organizm otrzymuje wystarczającą ilość płynów, radzi Luga Podesta, M.re., dyrektor medycyny sportowej w St. Charles Orthopaedics w Setauket, NY. American College of Sports Medicine zaleca picie od 16 uncji do 20 uncji płynów co najmniej cztery godziny przed każdym treningiem trwającym do godziny i od 8 do 12 uncji w ciągu 15 minut od jego rozpoczęcia. Na każde 15 minut ćwiczeń aż do pocenia się (nawet lekko), wrzuć od 3 do 8 uncji wody. Jeśli twój wysiłek przekracza godzinę, wypij od 3 do 8 uncji napoju sportowego, aby zrównoważyć elektrolity.
Ale co najważniejsze, słuchaj swojego ciała. „Jeśli nie możesz utrzymać odpowiedniej formy podczas rutynowych ćwiczeń siłowych lub czujesz się słabo, zawroty głowy lub nie możesz złapać oddechu podczas cardio, zmniejsz tempo, obciążenie lub intensywność” - mówi Nathaniel Oliver, trener i założyciel szkolenia typu A w Nowym Jorku. I nie bój się od czasu do czasu odprężyć się. „Tydzień w miesiącu spróbuj zmodyfikować swój trening” - dodaje. Regularne zmniejszanie intensywności pomoże Ci stać się silniejszym i zapewni, że przetrenowanie nie powstrzyma Cię przed osiąganiem najlepszych wyników.
Jeszcze bez komentarzy