Wskazówka, co naprawdę się dzieje, gdy się wyskakujesz

1998
Quentin Jones
Wskazówka, co naprawdę się dzieje, gdy się wyskakujesz

Spokojnie, Pocrescophobians!

Pocrescophobia. To strach przed przybraniem na wadze i widzę masowy początek za każdym razem, gdy jestem w pobliżu osób dbających o zdrowie na przyjęciu lub specjalnym wydarzeniu. Wystarczy, że zjedzą więcej niż normalnie lub, co gorsza, zjedzą pokarmy o dużej zawartości węglowodanów i tłuszczu.

To prawie tak, jak w filmie Birdbox, w którym wystarczy rzucić okiem na jednego z potworów, aby doprowadzić cię do szaleństwa ze strachu, ale zamiast rzucić się przed ciężarówkę UPS, pocreskofobowie rzucają się do najbliższego lustra, rozebierają się i nerwowo zbadaj ich mięśnie brzucha pod kątem jakichkolwiek oznak wiotkości lub ogólnie guzowatości.

Rzecz w tym, że przejadanie się przy jednym posiłku nie powoduje otyłości, nawet jeśli „przekarmienie” ma zasięg Caligulian. W rzeczywistości jest mało prawdopodobne, abyś zyskał choćby jedną uncję i jest kilka dobrych badań, które to potwierdzają.

Jaś i Małgosia się nie utuczą

Naukowcy nakarmili grupę zdrowych mężczyzn jednym posiłkiem składającym się z chleba, dżemu i soku owocowego, który zawierał 480 gramów węglowodanów (około 1900 kalorii), około 8 gramów tłuszczu (około 70 kalorii) i odrobinę białka (1). Następnie naukowcy śledzili ich reakcje metaboliczne przez 10 godzin.

Większość węglowodanów została przekształcona w glikogen (346 gramów), podczas gdy pozostałe 133 lub więcej zostało spalone jako paliwo. To prawda, że ​​ich ciała przekształciły część węglowodanów w tłuszcz w procesie zwanym lipogenezą de novo (DNL), ale było to tylko marne 2 gramy.

Jednak podczas 10-godzinnej obserwacji badani spalili 17 gramów tłuszczu. To 7 gramów więcej tłuszczu niż łączna ilość tego, co było w posiłku (8 gramów) i tłuszczu, który wyprodukowali przez DNL (2 gramy), więc spalili dodatkowe 7 gramów tkanki tłuszczowej po posiłku.

Zatem przekarmienie brutto doprowadziło do zerowego przyrostu tłuszczu netto.

Inne badanie moczyło swoich pacjentów węglowodanami przez wiele dni. Zdrowi młodzi dorośli spożywali 150% dziennego zapotrzebowania kalorycznego przez pięć dni z rzędu, ale dodatkowe 50% kalorii pochodziło wyłącznie z węglowodanów (684 gramów, czyli 2736 dodatkowych kalorii dziennie) (2).

Ilość tłuszczu wyprodukowanego (przez DNL) w wyniku tej praktyki była 10 razy większa niż gdyby badani byli na diecie podtrzymującej, ale nadal wynosiła tylko 5 gramów dziennie.

Tak więc pięć dni wypychania prowadziło tylko do przyrostu 25 gramów tłuszczu lub około jednej osiemnastej funta tłuszczu. To ilość tak mała, że ​​prawdopodobnie nawet nie spowodowałaby mrugnięcia okiem anorektyczki.

Dlaczego przyrost tłuszczu z dużego posiłku jest tak znikomy?

Nie popełnij błędu, tyjesz po posiłku świnki, ale jak podkreślił badacz Alex Leaf w artykule na ten temat (3) i wskazał powyżej, jest mało prawdopodobne, aby dodana waga była gruba lub przynajmniej znaczna ilość tłuszczu , zwłaszcza jeśli posiłek lub posiłki występują rzadko lub są ograniczone do krótkiego okresu (np. tygodniowe wakacje).

Mówiąc konkretniej, możesz zyskać funt tłuszczu, jeśli zjesz dodatkowe 500 do 1000 kalorii dziennie przez tydzień, ale nie, jeśli zjesz dodatkowe 500 lub 1000 kalorii w jednym posiłku. Po pierwsze, istnieje ograniczenie ilości pożywienia, które organizm może zamienić w tłuszcz (poprzez DNL) podczas jednego siedzenia.

Dzieje się tak, ponieważ kilka rzeczy dzieje się, gdy jesz odpowiednik wszystkich potraw z kolumny A z menu chińskiej restauracji. Większość z nich jest przechowywana w postaci glikogenu w wątrobie i mięśniach, a wraz z każdym gramem zmagazynowanych węglowodanów znajduje się około 3 gramów wody.

Ilość zmagazynowanego glikogenu różni się ogromnie w zależności od osoby i może być szczególnie duża u ciężarowców, sportowców lub ogólnie osób umięśnionych, zwłaszcza jeśli ćwiczyli tego dnia (w ten sposób do pewnego stopnia wyczerpując glikogen).

Następnie pojawia się wpływ, jaki samo jedzenie wywiera na organizm. Zjedz dużo jedzenia, a temperatura twojego ciała wzrośnie, gdy zmaga się z jego przetworzeniem (termogeneza indukowana dietą). (Białko jest najdroższe w metabolizmie, podczas gdy tłuszcz jest najtańszy.)

Część z nich jest również spalana z NEAT lub termogenezy aktywności niezwiązanej z wysiłkiem fizycznym, która jest energią, którą wydajemy na wszystko, co nie dotyczy snu, jedzenia, tańca lub uprawiania sportu - rzeczy takie jak chodzenie, pisanie na klawiaturze, praca na podwórku, a nawet wiercenie się.

Na resztę rzeczywistego przyrostu masy ciała duży wpływ ma ilość sodu i wody w posiłku, które wpływają na objętość krwi, a także rzeczywista waga pokarmu, który przedostaje się przez przewód pokarmowy.

Jednak wszystko to, co przybrało na wadze, jest znacznie bardziej przemijające niż tkanka tłuszczowa (tłuszcz).

Bibliografia

  1. KJ Acheson i in. Synteza glikogenu a lipogeneza po 500-gramowym posiłku węglowodanowym u człowieka ”, Metabolism, 1982, grudzień 31 (12): 1234–40.
  2. Jim Schwarz, i in. „Krótkoterminowe zmiany w spożyciu energii z węglowodanów u ludzi. Uderzający wpływ na produkcję glukozy w wątrobie, lipogenezę de novo, lipolizę i dobór paliwa do całego ciała ”, J Clin Invest 1995, grudzień; 96 (6): 2735-43.
  3. Alex Leaf: „Czy jeden napad objadania się może sprawić, że tyjesz??”, Zbadaj.
  4. Alex Leaf i Jose Antonio, „The Effects of Overfeeding on Body Composition: The Role of Macronutrient Composition - A Narrative Review”, Int J Exerc Sci, 2017, 10 (8).

Jeszcze bez komentarzy