Wskazówka Weź to, aby zwiększyć testosteron o 24%

3905
Vovich Geniusovich
Wskazówka Weź to, aby zwiększyć testosteron o 24%

Kryzys magnezu

Nawet 85% Amerykanów może mieć niedobór magnezu. Prawdopodobnie jest jeszcze gorzej u sportowców, ponieważ pocenie się jak zwierzę hodowlane powoduje, że wypływa z organizmu.

To wielka sprawa, ponieważ minerał ten odgrywa rolę w ponad 300 reakcjach biochemicznych w organizmie człowieka. Magnez jest między innymi niezbędny do produkcji energii, syntezy białek i metabolizmu insuliny. Bez jej wystarczającej ilości dochodzi do nadmiernego gromadzenia się kwasu mlekowego, skurczów mięśni, słabej regeneracji i ogólnie słabych wyników ćwiczeń. Niedobór utrudnia również utratę tkanki tłuszczowej.

Przyjmowanie suplementów magnezu powinno złagodzić wszystkie te objawy i skutki uboczne, ale według tureckich naukowców może mieć inny, nieodparty efekt. Wydaje się, że połączenie suplementacji magnezu z intensywnymi ćwiczeniami może zwiększyć poziom testosteronu o 25% w stratosferze.

Co oni zrobili

Naukowcy zrekrutowali 30 studentów płci męskiej w wieku od 18 do 22 lat. Dziesięciu z nich przez większość czasu siedziało na tyłkach (prowadziło siedzący tryb życia), podczas gdy pozostałe 20 ćwiczyło intensywne sesje taekwondo trwające od 90 minut do 120 minut pięć razy w tygodniu.

Grupa siedząca przyjmowała 10 mg. magnezu na kilogram dziennie przez cztery tygodnie, podobnie jak połowa (10) praktykujących taekwondo. Pozostałych 10 sztuk walki nic nie wzięło.

Naukowcy zmierzyli poziom testosteronu u wszystkich uczestników przed rozpoczęciem badania, raz w spoczynku, a następnie ponownie po tym, jak wszyscy badani biegali z dużą intensywnością, aż uderzyli w ścianę wytrzymałości. Po przyjmowaniu magnezu przez cztery tygodnie, naukowcy ponownie zmierzyli poziom testosteronu badanych w spoczynku i po wysiłku.

Co znaleźli

Spożycie magnezu zwiększyło poziom wolnego i całkowitego testosteronu zarówno w grupie siedzącej, jak i sportowej. Przede wszystkim jednak magnez zwiększył poziom wolnego testosteronu w grupie prowadzącej siedzący tryb życia o około 15%, podczas gdy zwiększył go o imponujące 24% w grupie trenującej z dodatkiem magnezu.

Co to dla ciebie oznacza

Biorąc pod uwagę, że magnez odgrywa rolę w tak wielu reakcjach biochemicznych, nie jest zaskakujące, że jedna lub więcej z tych reakcji odgrywałaby rolę w syntezie testosteronu. Możliwe jest również, że magnez „uwalnia” więcej testosteronu z wiążących białek, zwiększając w ten sposób poziom wolnego (biodostępnego) testosteronu.

Tak czy inaczej, dobrym pomysłem byłoby przyjmowanie suplementu magnezu. Ogólne zalecenia dotyczące zdrowia to 4 mg. magnezu na kilogram dziennie, więc ważący 200 funtów facet potrzebowałby około 363 mg. dzień, aby spełnić minimalne wymagania.

Jednak nie uwzględnia to przypuszczalnie większych potrzeb sportowców i jest to znacznie mniej niż to, co jest potrzebne do dramatycznego wzrostu poziomu testosteronu zaobserwowanego w badaniu.

Dawka stosowana przez Turków to około 10 mg. na kilogram, czyli około 907 mg. dzień dla tego samego hipotetycznego faceta o wadze 200 funtów, czyli nieco mniej niż gram. To wcale nie jest dużo.

Możesz przejść całą trasę jedzenia. Wybory wysokomagnezowe obejmują:

  • Zielone liściaste warzywa
  • Wodorost
  • Boćwina szwajcarska
  • szpinak
  • fasolki
  • Orzechy
  • Awokado
  • Banany

Jednak niewielu z nas jest skłonnych zjadać tyle pożywienia, ile potrzeba, aby uzyskać gram magnezu (np.sol., około 10 filiżanek wodorostów). Po drugie, nie ma sposobu, aby zagwarantować dokładną ilość magnezu, jaką otrzymujesz z tych produktów, ponieważ wiele innych produktów bogatych w składniki odżywcze jest w rzeczywistości ubogich w składniki odżywcze z powodu zmienności gleby i metod uprawy.

Aby grać bezpiecznie, idź drogą suplementacji i weź co najmniej gram dziennie. ZMA® byłby dobrym sposobem na rozpoczęcie.

Źródło

  1. Cinar V, Polat Y, Baltaci AK, Mogulkoc R, „Wpływ suplementacji magnezu na poziom testosteronu u sportowców i osób prowadzących siedzący tryb życia w spoczynku i po wyczerpaniu”, Biol Trace Elem Res. 2011 kwiecień; 140 (1): 18-23.

Jeszcze bez komentarzy