Kiedy masz tajemniczą dolegliwość kulturystyczną, do kogo zadzwonisz? Cóż, na pewno nie Pogromcy Duchów; na pewno nie ten a-hole Dr. Phil, a na pewno nie dr. House (bo jest fikcyjny). Nie, dzwonisz do dr. Lonnie Lowery.
30-letni kulturysta wszedł do biura uniwersyteckiego centrum żywieniowego, aby zobaczyć się z dietetykiem sportowym. Stał w drzwiach, 10 minut spóźniony na zaplanowaną wizytę. Pomimo jego powolnej postawy, na jego twarzy malowała się powaga. - Cóż, lekarz mówi, że tak nie mam mono - powiedział z frustracją. „I nie jestem anemikiem. Mimo to po prostu nie mogę wstać z kanapy! Zapomnij o treningu, ledwo jestem na tyle zmotywowany, by wyjść z domu do pracy.”
Siedząc w gabinecie dietetyka, pochylił się do przodu na swoim krześle. „Stary, cały czas jestem przygnieciony i robię się mały. Mój lekarz rodzinny powiedział, że to może być odżywcze, a ty jesteś mężczyzną, jeśli chodzi o te rzeczy. Musisz mi pomóc, kulturystyka to moje życie!”
W ciągu ostatnich ośmiu tygodni - obecnie ważący 200 funtów kulturysta - którego nazwiemy Larry, przeszedł od treningu pięć dni w tygodniu i codziennych treningów na bieżni przed śniadaniem do swojego obecnego stanu.
Właśnie przeniósł się w to miejsce, aby rozpocząć nową pracę jako wykonawca, przywracając starsze domy. Dziewczyna Larry'ego nie przeprowadziła się z nim do nowej lokalizacji. Ciężary, których używał na siłowni, zaczęły spadać (na podstawie samooceny) po złapaniu grypy około dwa miesiące temu, ale jakiekolwiek rzeczywiste zmiany były trudne do oceny, ponieważ nie miał czasu, aby się odskoczyć z powodu niedawnego przeziębienia głowy.
Zapytany o to, czy czuł, że ćwiczy zbyt dużo przed obecnymi objawami, klient odpowiedział: „Zawsze ciężko trenowałem! Dla mnie jest ciężko lub wracam do domu!Larry również poinformował, że jadł tak jak zawsze, aż do chwili, gdy zaledwie dwa tygodnie temu stracił apetyt.
Prawidłowa ocena odżywiania, diagnoza i plan obejmują dość kompleksową sesję, a także dalszą pracę z innymi licencjonowanymi lekarzami i pewne badania. W przypadku sportowców potrzebne są również dodatkowe pytania i doświadczenie. Jego „procent zwykłej masy ciała” (% UBW) wynosił 95%, a „procent idealnej masy ciała” (% IBW) wynosił 125%. Tak więc Larry był mniejszy od siebie o około 10 funtów, ale nadal znacznie większy od przeciętnego Joe. Nie były dostępne żadne podstawowe dane dotyczące składu ciała, więc wykonano fałdy skórne i impedancję biologiczną, uzyskując odpowiednio 12% i 15% tłuszczu.
Odpowiadając na introspektywne pytania w formularzu oceny, Larry zgłosił, że śpi około 7-8 godzin w nocy, zanim „zachorował”. Ostatnio czuł się „nieswojo” i nie spał dobrze. Zgłosił również poziom stresu wynoszący pięć w siedmiostopniowej skali i brak czynników wpływających na dietę, takich jak praktyki religijne, leki lub alergie i nietolerancje pokarmowe. Larry nie angażował się obecnie w żadną formę celowego wyzdrowienia sportowego.
Pomimo niedawnej przeprowadzki z innego kraju do nowego miejsca zamieszkania, jego dieta nie została szczególnie ograniczona ani zmieniona w żaden sposób, w oparciu o wspomnienie z „typowego dnia” i szybki skan wizualny. Jadł owoce (dwie porcje dziennie) i warzywa (cztery porcje dziennie) w większych ilościach niż większość klientów. Chude mięso i jajka były regularnie spożywane. Posiłki rzadko opuszczano przed wystąpieniem objawów, a porcje były odpowiednio duże. Klient również opisał siebie jako „porządnego kucharza.”
Jeśli chodzi o suplementy diety, Larry spożywał kreatynę i przedtreningowe produkty zawierające tlenek azotu i kofeinę. Nie uzupełnił zapasów proszku białkowego ze względu na niedawny ruch i nowy harmonogram, co skłoniło go do polegania zamiast tego na batonach proteinowych.
Część treningowa formularza oceny wykazała, że oprócz częstotliwości podnoszenia przez Larry'ego pięć dni w tygodniu i codziennych spacerów na bieżni, jego intensywność (na podstawie postrzeganego wysiłku) była zwykle oceniana na 18 w 20-punktowej skali, a jego sesje trwały 75 -90 minut. Nie zmieniło się to przez zgłoszone trzy lata.
Jego badanie kliniczne i badanie krwi były w większości nietypowe, oparte na krótkiej rozmowie z lekarzem. Tylko kinaza kreatynowa, ALT i AST były nieznacznie podwyższone. Lekarz rodzinny opisał to jako „podejrzane uszkodzenie wątroby”, ale Larry zaprzeczył nadużywaniu sterydów anabolicznych.
Chociaż nierzadko poczytuje się dalsze informacje na temat konkretnych problemów fizjologicznych i żywieniowych po wizycie, osobista znajomość tego scenariusza zaprowadziła dietetyka sportowego prosto do jego półki z książkami. Wyjął podręcznik zatytułowany „Enhancing Recovery” (Kellmann, 2002), aby odświeżyć swoją pamięć. Wraz z dyskiem twardym pełnym badań przeprowadzonych przez naukowców, takich jak dr. Andy Fry, miał podstawowe informacje, których potrzebował.
Chociaż dietetycy sportowi - nawet posiadający doktorat i / lub licencję na praktykowanie żywienia - nie są lekarzami i nie podejmują się diagnozy medycznej (diagnozy żywieniowe są zupełnie inne), kilka czynników sugerować że Larry prawdopodobnie miał syndrom przetrenowania.
Po pierwsze, można prawdopodobnie wykluczyć niektóre główne medyczne przyczyny zmęczenia lub utraty wagi. Według lekarza Larry'ego badanie fizykalne i badanie krwi były w większości normalne, eliminując cukrzycę i anemię. (Bliższe spojrzenie na poziom ferrytyny w surowicy może nadal być wymagane w odniesieniu do poziomu żelaza i zmęczenia, ale jego spożycie mięsa sugeruje, że nie jest to problem żywieniowy. Nie brakowało mu też glikogenu. Wreszcie stan tarczycy był najwyraźniej normalny.)
Po drugie, podwyższone enzymy tkankowe pochodzą z mięśni szkieletowych, a nie tylko z wątroby. Komentarz lekarza rodzinnego na temat sterydów mógł ujawnić element ignorancji lub uprzedzeń. Są to częste markery mikrourazów związanych z bolesnością mięśni. Pobranie krwi w ciągu jednego lub dwóch dni od podniesienia można łatwo błędnie zinterpretować.
Po trzecie, częste infekcje górnych dróg oddechowych (URTI) lub grypa są typowe dla przetrenowania z powodu osłabienia układu odpornościowego.
Czwarty i kluczowy dla całego obrazu jest szereg ostatnich stresorów Larry'ego. Przeprowadzka do nowego miasta, utrata dziewczyny i rozpoczęcie nowej pracy - szczególnie związanej z pracą fizyczną - to poważna sprawa. Są to stresory, które obniżają próg przetrenowania. Chociaż Larry zawsze trenował z podobną częstotliwością, intensywnością i czasem trwania, nie zawsze robił to w jego obecnie zagrożonym stanie społecznym i emocjonalnym. Jego wysoka sumaryczna ilość treningów była prawdopodobnie bliska progu przetrenowania, nawet w najlepszych czasach.
Przez następny miesiąc i dwie kolejne sesje Larry zmusił się do powstrzymania się od treningu. Jego enzymy tkankowe (CK, ALT, AST) uległy normalizacji i stracił tylko około jednego dodatkowego funta. Nie doszło do dalszych przeziębień głowy. Po czterech tygodniach odpoczynku zaczął powoli ćwiczyć.
W dzienniku monitorował intensywność (tempo odczuwanego wysiłku, kilogramy), głód, motywację do treningu i jakość snu. Podczas miesiąca wolnego skupiał się na poprawie diety, dodawaniu olejów rybnych, białka serwatkowo-kazeinowego proszek (okazało się, że jego batony proteinowe były na bazie kolagenu i całkiem bezużyteczne) oraz trochę rumianku lub melatoniny przed snem w ramach wieczornego rytuału snu. Zastanawiał się nawet nad glutaminą ze względu na wykształcenie, które otrzymał na temat spadku poziomu mięśni podczas przetrenowania.
Chociaż nadal nie miał dziewczyny, jego praca była teraz stabilna, jego mieszkanie było ładnie urządzone, a on regularnie rozmawiał w sklepie z właścicielem lokalnej siłowni i jego kumplami. Larry kupił relaksującą muzykę, której słuchał po podniesieniu się podczas rozciągania.
Udał się nawet do miejscowego masoterapeuty na masaż tkanek głębokich - dwa razy w miesiącu. Okazało się, że w szóstym tygodniu zaczął się nadstawiać, aby wznowić trening. „Myślę, że po prostu nie dbałem o siebie, biorąc pod uwagę wszystko, co działo się w moim życiu. Dzięki, doktorze! Znowu czuję się jak ja! Booyah!”
• Chociaż nadmierne sięganie jest czasami niezbędną częścią kariery treningowej, a cała koncepcja przetrenowania jest obarczana nadmierną winą przez pryszcze szukające wymówki, jest prawdziwe i może zmiażdżyć sportowca nawet przez osiem tygodni, z niewielką poprawą, gdy spirala zacznie się rozwijać.
• Sama dieta nie naprawi przetrenowania. Nie można po prostu przechytrzyć takiego środowiska, jakie widzimy w tym studium przypadku. Zaangażowanie i skierowania do i od lekarza były ważne.
• Uważaj na stresory życiowe, o których wiadomo, że obniżają próg przetrenowania. Istnieje znane, silne połączenie między umysłem a ciałem (układ neuro-endokrynny).
• Uważaj na utratę entuzjazmu do ćwiczeń, apetytu, zaburzeń snu i powtarzających się przeziębień głowy lub chorób (sugerujących osłabienie odporności). Można je łatwo monitorować w siedmiostopniowej skali w dzienniku treningowym (od bardzo, bardzo niskiego do bardzo, bardzo wysokiego). Weź od jednego do siedmiu dni wolnego, jeśli Twoje liczby są stale niższe.
• Dbaj o siebie! Celowo stosuj techniki regeneracji (obolałe stawy, ochłodź dysze i rozciągnij się przez 15 minut po treningu, poświęć 30 minut na medytację lub stopniowy relaks rano lub wieczorem, korzystaj z ciepłych i zimnych pryszniców kontrastowych itp.).). Dopasuj te wysiłki do stresu związanego z treningiem. Idealnie rozwija się do wysokiej częstotliwości i intensywności treningu (całkowita objętość); nie możesz mieć ich obu przez cały czas. Periodyzuj cele i cykle treningowe.
• Rozważ suplementy lub dostępne bez recepty leki, które zmniejszają stan zapalny lub hormony stresu, pomagają zasnąć, wspierają masę mięśniową i funkcje odpornościowe lub odbudowują wyczerpane rezerwy glikogenu.
Dość duże dawki olejów rybnych (3-5g EPA + DHA), filiżanka podwójnej torebki (podwójnie mocnej) herbaty rumiankowej przed snem, melatonina, serwatka lub mieszanka serwatki i kazeiny przed snem, tabletka przeciwhistaminowa, aminokwasy rozgałęzione lub napoje serwatkowe do codziennych przekąsek, skrobi w trakcie lub po treningu (50-100 g). Nie polegaj wyłącznie na środkach pobudzających, aby kontynuować jazdę do przodu.
• Będąc szczerym ze sobą, zdaj sobie sprawę, że prawdziwy syndrom przetrenowania wymaga 4-8 tygodni od wyjścia na siłownię, aby dojść do siebie. Zapobiegaj temu wydłużonemu opóźnieniu, planując nawet tydzień wolnego między swoimi (8-12 tygodniowymi) mezocyklami.
Larry zdobył drugie miejsce w dwóch regionalnych imprezach kulturystycznych.
1. Fry RW, Grove JR, Morton AR, Zeroni PM, Gaudieri S, Keast D. Psychologiczne i immunologiczne korelaty ostrego przetrenowania. Br J Sports Med. Grudzień 1994; 28 (4): 241-6
2. Fry AC, Kraemer WJ. Ćwiczenia oporowe przetrenowanie i przetrenowanie. Odpowiedzi neuroendokrynne. Sports Med. 1997 Luty; 23 (2): 106-29.
3. Fry AC, Kraemer WJ, Ramsey LT. Odpowiedzi przysadkowo-nadnerczowo-gonadalne na przetrenowanie wysiłkiem oporowym o wysokiej intensywności. J Appl Physiol. 1998 grudzień; 85 (6): 2352-9.
4. Fry AC, Schilling BK, Weiss LW, Chiu LZ. Regulacja w dół receptora beta2-adrenergicznego i spadek wydajności podczas przetrenowania podczas ćwiczeń oporowych o wysokiej intensywności. J Appl Physiol. Grudzień 2006; 101 (6): 1664-72.
5. Guadagni M, Biolo G. Wpływ stanu zapalnego i / lub braku aktywności na zapotrzebowanie na białko w diecie. Curr Opin Clin Nutr Metab Care. Listopad 2009; 12 (6): 617-22.
6. Kellmann M. Zapobieganie przetrenowaniu sportowców uprawiających sporty o wysokiej intensywności oraz monitorowanie stresu / regeneracji. Scand J Med Sci Sports. Październik 2010; 20 Suplement 2: 95-102.
7. Lowery L, Forsythe CE. Białko i przetrenowanie: potencjalne zastosowania dla wolno żyjących sportowców. J Int Soc Sports Nutr. 5 czerwca 2006; 3: 42-50.
Jeszcze bez komentarzy