Martwy ciąg jest najprostszym ze składników, ale jest jednym z najbardziej satysfakcjonujących do wykonania. Jest coś w wytrwałości i wytrwałości związanej z podnoszeniem martwego ciężaru z ziemi; jest instynktowna i uniwersalna. Każdy sport siłowy wykorzystuje przynajmniej jakąś formę martwego ciągu, ale skąd ten ruch się wziął?
Trudno jest dokładnie określić pochodzenie martwego ciągu. Od połowy XVIII wieku do chwili obecnej mieliśmy wiele iteracji ruchu w stylu martwego ciągu, ale we wcześniejszych latach nie był on powszechnie znany z nazwą zestawu. To właśnie sprawia, że przewidywanie dokładnego pochodzenia martwego ciągu jest tak trudne. Jednak pojawiły się spekulacje na temat tego, skąd się wziął ten popularny ruch.
Sama nazwa martwego ciągu wywodzi się z dokładnego znaczenia tego słowa, jakim jest podnoszenie ciężaru z podłogi. Nie ma zbyt wielu konkretnych dowodów na to, skąd wzięła się nazwa; niektórzy mówią, że pochodzi od żołnierzy zbierających ciała poległych towarzyszy na polu bitwy, ale to najprawdopodobniej plotka.
Prawdopodobnie pierwsza opowieść o tym, co można by uznać za martwy ciąg, pochodzi z VI wieku B.do. Na greckiej wyspie Thera archeolodzy natknęli się na odkopany ogromny głaz. Zauważyli, że głaz miał napis i brzmiał: „Eumastas, syn Critobulusa, podniósł mnie z ziemi.„Krążą pogłoski, że Eumastas podniósł głaz na wysokość bioder, ale nie ma konkretnych dowodów na to, że to zrobił.
Następnie, podobnie do wyczynu głazowego Eumastasa, był Bybon. W Olimpii w Grecji jest kamień, na którym nadrukowana jest ręka z opisem podobnym do powyższej opowieści. Opis tego głazu brzmi: „Bybon, syn Pholi, jedną ręką wzniósł mnie nad głowę.W przeciwieństwie do opowieści Eumastasa, historycy uważają to za trochę bardziej oparte na faktach, stwierdzając, że Bybon najprawdopodobniej podniósł kamień dwiema rękami i trzymał go nad głową jedną.
Zdjęcie dzięki uprzejmości neufal54 Pixabay.
Oczywiście żadnego z nich nie można w pełni udowodnić, ani też nie stanowią one prawdziwego martwego ciągu sztangi. Ale pociągają za sobą czynność podniesienia ciężaru z ziemi i podniesienia go do wysokości talii, aw przypadku Bybona, wyżej.
[Infografika: Sprawdź najcięższe martwe ciągi wszechczasów, czy znasz je wszystkie?]
Lata 1700 i 1800 przyniosły wielu pionierów siły, którzy zmienili grę siły. Byli to artyści i sportowcy, którzy rywalizowali ze sobą, a także cyrki zarabiały na życie. Ale kto rozpoczął martwy ciąg? Skoncentrujmy się na nie na kim, ale na tym, co mogło podnieść popularność martwego ciągu, zanim główny nurt go podniósł (dosłownie).
Jeden z pierwszych wyczynów siłowych, który przypominał ruch w martwym ciągu, wykonał brytyjski siłacz Thomas Topham. Stał się dobrze znany w XVIII wieku dzięki swoim dziwnym wyczynom związanym z siłą, które doprowadziły nas do wyciągu uprzęży. Aby wykonać ten ruch, Topham stanął na platformie i zapiął uprząż wokół górnej części pleców / szyi, a następnie podniósł zdumiewającą ilość ciężaru pod sobą.
Niektóre zapisy podają, że maksymalnie podniósł ponad 1800 funtów w wyciągu uprzęży.
Zdjęcie dzięki uprzejmości Creative Commons Uznanie autorstwa, tylko licencja CC BY 4.0.
Jednym z wielu wyczynów siłaczy wykonywanych w cyrkach i pokazach objazdowych był Silver Dollar Lift. Ten ruch jest nadal używany w zawodach siłaczy, ale powstał gdzieś w XIX wieku. Pociągało to za sobą „martwy ciąg” starego siłacza z dwiema beczkami wypełnionymi srebrnymi dolarami połączonymi prętem. Podnosili wagę, a następnie zapraszali uczestników przedstawienia, aby spróbowali. Jeśli uczestnik mógł podnieść ciężar, zarabiał srebrne dolary.
Health Lift to urządzenie używane w XIX wieku, w którym ludzie stali na podwyższonym pudełku i chwytali drążek przymocowany do ciężaru na sznurku, a następnie wstali z nim. Jest nieco podobny do przysiadów z pasem na podwyższonej powierzchni, ale różni się nieco ze względu na chwytanie drążka i zawiasy biodra. George Barker Windship jest często uznawany za pierwszego formalnego wynalazcę tego urządzenia.
Zdjęcie dzięki uprzejmości bomba zdrowia.com.
Począwszy od XIX wieku, był jeden pionier siły, o którym często mówi się, że jest `` ojcem martwego ciągu ''.- To nikt inny jak niemiecki pionier siły, Hermann Goerner.
Goerner zaczął swoją sławę dzięki wyczynom siłowym wykonywanym w Pagel's Circus w latach 1910-1930. W tym czasie zaczął być dobrze znany ze swoich wyczynów siły, które obejmują: zapasy ze słoniem, czyste i szarpanie 330 funtów, jednoręki chwytanie 169 funtów, potrójne przerzucanie kettlebell o wadze 50 kg, martwy ciąg 793 funtów i martwy ciąg jedną ręką. 727 funtów.
Trudno powiedzieć, czy Goerner był prawdziwym „ojcem martwego ciągu”, ale zdecydowanie odegrał rolę w popularyzowaniu ruchu. Następnie, w latach trzydziestych XX wieku, pojawia się Mark Berry, pionier siły, który w 1925 roku był również mistrzem kraju w podnoszeniu ciężarów. Berry był jednym z pierwszych pionierów promujących ciężkie ruchy złożone (jak przysiady i martwy ciąg) do budowania siły i mięśni.
Popularność martwego ciągu zaczęła rosnąć w Ameryce w latach 1930-40, podobnie jak jego rekordowe wartości. Mniej więcej w tym czasie aż do lat pięćdziesiątych XX wieku, aby zarejestrować rekordowy martwy ciąg, zawodnik musi wykonać ten wyczyn na olimpijskich zawodach podnoszenia ciężarów. Organy zarządzające podnoszeniem ciężarów umożliwiały sportowcom wykonywanie „nieparzystych podniesień”, takich jak martwy ciąg, wyciskanie na ławce, przysiady, a czasami wyciskanie ponad głową podczas zawodów o rekordy.
Jeden z pierwszych udokumentowanych najlepszych wyników martwego ciągu funta za funt został zarejestrowany przez Johna Terry'ego z Yorku, zespół podnoszenia ciężarów w Pensylwanii. Mówi się, że przy masie ciała 132 funtów wniósł martwy 610 funtów. Następnie, w 1946 roku, na Mistrzostwach Podnoszenia Ciężarów w Chattanooga w Tennessee, Bob Peoples wykonał martwy ciąg 650 funtów przy masie ciała 181 funtów, a rok później osiągnął ponad 700 funtów.
https: // www.Instagram.com / p / BE07_54Mpgq /
W 1961 roku kanadyjski Ben Coats złamał pieczęć martwego ciągu 750 funtów i ważył około 270 funtów. Następnie, w 1977 roku, pieczęć 800 funtów została złamana przez legendę trójboju siłowego 198 funtów Vince Anello.
Oprócz powyższych historycznych punktów martwego ciągu, Lamar Gant był pierwszym, który przyciągnął 5-krotnie swoją masę ciała dzięki swojemu niesamowitemu martwemu ciągowi 632 funtów przy wadze zaledwie 123 funtów.
W 1991 roku Ed Coan wykonał podnoszenie, które większość uważa za jeden z najbardziej imponujących wyczynów trójboju siłowego. Wyciągnął rekordowe 901 funtów przy masie ciała 220 funtów. Rekord ten trwał ponad dwie dekady, aż do niedawna został pobity przez Jurija Belkina i Cailer Woolam.
Po latach ciężarowców osiągających martwy ciąg 800-900 + funtów, pieczęć 1000 funtów została ostatecznie zerwana. W 2006 roku Andy Bolton został pierwszym człowiekiem, który przekroczył próg 1000 i osiągnął martwy ciąg o masie 1003 funtów podczas zawodów.
W 2011 roku Benedikt Magnusson wykonał najcięższy surowy ciąg, który teraz waży 1015 funtów. I oczywiście nie możemy zapomnieć o martwym ciągu wynoszącym 1100 funtów Eddiego Halla, który ukończył na Mistrzostwach Świata w Martwym Ciągu 2016. Tak, wykonał ten wyciąg za pomocą pasów, ale warto o tym wspomnieć w tym historycznym artykule martwego ciągu, ponieważ jest to najwyższy zarejestrowany martwy ciąg do tej pory.
Martwy ciąg ma ciekawą historię i nadal rośnie, podobnie jak sporty siłowe. Obecnie najlepszy martwy ciąg z paskami to 500kg, ale mamy wrażenie, że nie potrwa to zbyt długo. Ponadto jesteśmy w czasach, gdy sporty siłowe są na najwyższym poziomie popularności, co niemal rutynowo tworzy nowe rekordy w każdej kategorii wagowej.
Obraz funkcji ze strony @pt_luca_marsigliani na Instagramie.
Jeszcze bez komentarzy