Zawsze w głębi duszy wiedziałem, że chcę być inny, chciałem odnieść sukces, chciałem być sławny z tego, co zrobiłem i mieć pozytywny wpływ na świat. Skąd wzięło się to pragnienie? Moje skromne wychowanie w austriackiej wsi w okresie powojennym? Będąc drugim dzieckiem, które czuło, że musi konkurować ze starszym bratem? Chcę zaimponować rodzicom? Szczerze mówiąc, nie wiem, a powód jest prawie nieważny - naprawdę ważne było to, że zalążek dramatycznej zmiany zawsze tam był; Musiałem tylko znaleźć właściwą drogę.
W 1962 roku, w wieku 14 lat, zobaczyłem swój pierwszy numer MUSCLE BUILDER / POWER Joe Weidera, w którym pojawił się reportaż w Reg Park, który dwukrotnie był Mr. Wszechświat, zanim został gwiazdą filmową. Wiedziałem, że odnalazłem swoje powołanie, niczym pstryknięcie włącznika światła. Naśladowałbym Rega, najpierw będąc uznanym za najlepszego kulturystę na świecie, a potem udając się do Hollywood.
Magazyn i Reg dali mi przyszłość, której szukałem; teraz ode mnie zależało, czy uda mi się to urzeczywistnić. I właśnie tam kulturystyka dała mi plan „Co widzisz, możesz osiągnąć”, który realizowałem przez całe życie. Najpierw jest wizja wyniku końcowego. Następnie musisz sformułować plan składający się z krótkoterminowych celów, które poprowadzą cię do przekształcenia tej wizji w rzeczywistość.
Moim celem w kulturystyce było stworzenie najlepszej sylwetki, jaką świat kiedykolwiek widział. Wyobraziłem sobie, że moje bicepsy są tak masywne i szczytowe jak Alpy w mojej ojczyźnie; Wyobraziłem sobie, że moje mięśnie piersiowe są pełne i zaokrąglone jak ochronna zbroja napierśnika rzymskiego setnika. Taka była długoterminowa wizja, ale zanim zbudowałem ramię 22 ", musiałem zaplanować zbudowanie ramienia 16", potem 17 ", potem 18" i tak dalej. Każdy centymetr reprezentował krótkoterminowy cel na drodze do ostatecznej realizacji planu generalnego.
Kiedy konkurs był oddalony o cztery tygodnie, to było tak, jakbym wyciągał rękę i chwytał nagrodę, wiedząc, że wciąż jest poza moim zasięgiem. Wiedziałem, że aby go zdobyć, były jeszcze cztery tygodnie treningu dwa razy dziennie, zanim tam dotarłem; że wciąż znajduję się tysiące brzuszków ode mnie, setki zestawów od bycia gotowym. Potem, kiedy stanąłem na scenie w końcu trzymając trofeum, wiedziałem, że bez zainwestowania tych wszystkich godzin powtórzeń nie wygrałbym. Każdy funt, który podniosłem, pchał mnie ku zwycięstwu, a cokolwiek mniejszego oznaczałoby, że przegrałem. Zacząłem mocno wierzyć - wiedzieć - że jeśli na coś pracujesz, możesz osiągnąć swoje cele.
Kiedy wspiąłem się na szczyt drabiny kulturystycznej, zdałem sobie sprawę, że mogę przyjąć tę samą formułę „wizja / plan / wykonanie” dla moich kolejnych karier. Efektem ubocznym korzystania z tego szablonu w mojej karierze kulturystycznej było to, że odkryłem, że perspektywa innych wyzwań życiowych nie przytłoczyła mnie i nie sprawiła, że chciałem się poddać, zanim zacząłem. Wiedziałem, że dzięki wizji, planowi i ciężkiej pracy dotrę tam, gdzie chcę.
Oczywiście za każdym razem, gdy zamierzasz odnieść sukces, zawsze istnieje ryzyko niepowodzenia, nie dotarcia dokładnie tam, gdzie chcesz. Ale osoba, która nigdy nie podejmuje ryzyka, nigdy nic nie wygrywa. Perspektywa porażki jest częścią zwycięskiej zagadki. Każdy wielki bokser przegrywa po drodze jedną lub dwie walki; żaden biegacz nie wygrywa każdego wyścigu. Dopóki uczysz się na porażkach i wrócisz silniejszy, każda porażka będzie częścią procesu zwycięstwa.
W swoich własnych przedsięwzięciach kulturystycznych błagam Cię, abyś kopał i stawiał czoła przeciwnościom. W ten sposób poprawi się Twoja etyka pracy i wykujesz żelazną wolę determinacji, która będzie również korzystna w Twoim życiu poza siłownią. Filozofia „Co widzisz, możesz osiągnąć” była moim kamieniem węgielnym w kilku różnych karierach - teraz nadszedł czas, abyś skorzystał z tej formuły i zastosował ją dla siebie.
ZGIĄĆ
Jeszcze bez komentarzy