„Ładowarki, poproszę o większą wagę!”
Jeśli kiedykolwiek słyszałeś to zdanie, najprawdopodobniej byłeś w obecności wielkości podnoszenia ciężarów. Nie, nie atletą kalibru Pyrros Dimas. Albo nawet trener ze strategiczną bystrością Ivana Abadjieva. Mam na myśli chudego, srebrnowłosego urzędnika technicznego z Winnipeg w Kanadzie, Richarda Masona, który szybko staje się rozpoznawalnym anglojęzycznym głosem międzynarodowego podnoszenia ciężarów na całym świecie.
Przez większą część miesiąca Mason był zajęty jako oficjalny spiker Letnich Igrzysk Olimpijskich i Paraolimpijskich 2016, odpowiednio w podnoszeniu ciężarów i trójboju siłowym. Na początku września rozmawiałem z Richardem przez WhatsApp, gdy przebywał na miejscu w Rio de Janiero w Brazylii. Mieliśmy nawet stosunkowo dobry odbiór i połączenie internetowe, biorąc pod uwagę problemy infrastrukturalne zgłaszane podczas letnich igrzysk olimpijskich.
Widok Richarda Masona na Igrzyskach Olimpijskich w Rio w 2016 roku
Kiedy zapytałem go, jaki wyczyn w podnoszeniu ciężarów zrobił na nim największe wrażenie, szybko poinformował mnie, że był to występ Oscara Figueroa z Kolumbii, który zdobył złoty medal w kategorii 62 kg (136 funtów), a następnie przeszedł na emeryturę jako mistrz. Mason poinformował mnie, że nigdy nie było Amerykanina z Ameryki Południowej, który wygrałby mistrzostwa świata seniorów na swoim rodzimym kontynencie.
Najbardziej niezręczny moment nadszedł, gdy zawodnik Finlandii o wadze 85 kg (187 funtów) Milko Tokola zakończył swoją ostatnią próbę czystego i szarpnięcia 175 kg (385 funtów), a po intensywnej uroczystości zemdlał i spadł z platformy. Na szczęście nic mu się nie stało i był w porządku.
Najbardziej imponującą sesją podnoszenia ciężarów, zdaniem Masona, była walka w kategorii superciężkiej pomiędzy mistrzem olimpijskim 2012 Behdadem Salimim a człowiekiem, który miał go zdetronizować, Lashą Talakhadze. W ciągu kilku sekund w wyrwaniu zostały ustanowione dwa nowe rekordy świata. Podczas ostatniego wyciągu sesji i zwieńczenia dziesięciu dni podnoszenia ciężarów Talakhadze ustanowił rekord świata, osiągając łącznie 473 kg (1041 funtów). Tak się składa, że jest to największy w sumie podniesiony ciężar od czasu, gdy Leonid Taranenko z ZSRR osiągnął w sumie 475 kg (1045 funtów) na Samboy Chips Cup w 1988 roku.
Droga Masona od lokalnego urzędnika Federacji Podnoszenia Ciężarów Manitoba do oficjalnego spikera igrzysk olimpijskich jest długa, ale jednocześnie fascynująca. Jako sędzia na poziomie 1 Międzynarodowej Federacji Podnoszenia Ciężarów (IWF) jest uważany za jednego z najlepszych sędziów na świecie. Zaszczyt bycia wybranym do ogłoszenia nie był czymś, co wydarzyło się z dnia na dzień, ale raczej przez lata podróży, pracy i miłości do sportu.
Mason (pośrodku na dole) odchyla się, pozując z inną ekipą podnoszącą ciężary w Rio
Więc gdzie zaczyna się ta historia? Jego własnymi słowami:
„Piętnaście lat temu zakochałem się w kobiecie [żona Richarda jest rekordzistką Kanady w podnoszeniu ciężarów i wielokrotną członkinią zespołu światowego Suzanne Dandenault], która była sztangistą. Byłem sportowcem i sędzią w siatkówce, ale nie byłem wystarczająco silny, aby podnosić i nie byłem wystarczająco inteligentny, aby być trenerem. Więc znalazłem swoją niszę jako sędzia.”
6 listopada 2009 r. Toronto wygrało przetarg na organizację Igrzysk Panamerykańskich 2015. Igrzyska Panamerykańskie to trzecie co do wielkości międzynarodowe wydarzenie wielosportowe na świecie, zaraz po Igrzyskach Olimpijskich i Igrzyskach Azjatyckich. Nie trzeba dodawać, że wybranie do udziału w jakimkolwiek charakterze: sportowca, trenera lub osoby oficjalnej to wielka sprawa. Kiedy to ogłoszono, Richard wiedział, że chce być tego częścią.
W 2011 roku Richard uzyskał certyfikat sędziego IWF na poziomie 2, co oznaczało, że był uprawniony do sędziowania zawodów podnoszenia ciężarów w dowolnym miejscu na świecie. Kanadyjska Federacja Podnoszenia Ciężarów organizuje co roku dwie duże imprezy krajowe; Mistrzostwa Krajowe Seniorów i Narodowe Mistrzostwa Juniorów, a także zawody na poziomie regionalnym i lokalnym. Mason wiedział, że jako urzędnik potrzebuje więcej doświadczenia, aby osiągnąć swój cel. Postanowił skontaktować się z USA Weightlifting (USAW) w sprawie możliwości wolontariatu na ich imprezach.
Ku jego zaskoczeniu rosła populacja ciężarowców i zapotrzebowanie na wykwalifikowanych urzędników. To, co zaczęło się jako podróż przez Środkowy Zachód w celu pełnienia funkcji na Mistrzostwach Narodowych Seniorów USAW 2011 w Council Bluffs w stanie Iowa, przekształciło się w karierę, w której Mason jest równie dobrze znany na południu kanadyjskiej granicy, jak w swoim rodzinnym kraju (jeśli nie jeszcze).
Jako wolontariusz uczestniczył w American Open w Palm Springs w Kalifornii, a także w Waszyngtonie. Podczas Igrzysk Olimpijskich 2012 w Columbus, Ohio, Mason zasiadał w jury na każdej sesji z wyjątkiem sesji olimpijskiej, gdzie przesunął swoje miejsce na sześciokrotnego mistrza świata Tommy'ego Kono. Mason sprowadził również innych wykwalifikowanych urzędników do USA, aby pomagali na imprezach krajowych i vice versa; Amerykanie wyruszyli na północ, aby pomóc w Mistrzostwach Kanady. Obecnie wydaje się, że istnieje nieoficjalna umowa o wolnym handlu między USAW a Kanadyjską Federacją Podnoszenia Ciężarów, aby urzędnicy mogli pomagać na imprezach na szczeblu krajowym.
Mason (z prawej) na Igrzyskach Olimpijskich w Rio 2016
Zdaniem tego autora, federacja kanadyjska pomija, a USAW docenia to, że Mason jest typem osoby, która generalnie chce pomagać ludziom, a robi to poprzez wartość rozrywkową. Za dnia Mason jest łagodnym producentem telewizyjnym w programie CTV Morning Live w Winnipeg. W tej roli wie, jak podekscytować tłum treścią. Jako urzędnik w podnoszeniu ciężarów wykorzystał tę pasję i energię i przekształcił ją w jednego z najlepszych spikerów podnoszenia ciężarów na świecie. Dzieje się tak, ponieważ jest w stanie zmobilizować tłum do ekscytacji akcją na platformie. Niezależnie od tego, czy miejsce to jest mityngiem lokalnym, czy igrzyskami olimpijskimi, a jako sztangista takiej atmosfery chcę na zawody.
W 2014 roku kanadyjska federacja nominowała Masona na przedstawiciela Igrzysk Wspólnoty Narodów w Glasgow w Szkocji. Z udziałem prawie 5000 sportowców reprezentujących ponad 70 krajów, te międzynarodowe zawody multisportowe są jednymi z największych zawodów lekkoatletycznych na świecie. Odbywa się co cztery lata i celebruje tradycję Wspólnoty Brytyjskiej. Ameryka opuściła Brytyjską Wspólnotę Narodów w 1776 roku, więc wydarzenie to nie jest szeroko omawiane w mediach; jednak jest to dość duża sprawa. Mason został wybrany na spikera w podnoszeniu ciężarów, głównie na podstawie taśmy demonstracyjnej, w której zapowiedział, że przesłał go do reżysera zawodów, Matthew Curtaina - który był także dyrektorem zawodów na Igrzyska Olimpijskie w 2012 roku.
W Glasgow Mason wniósł energię i wstrząsnął salą imprezową dla tysięcy obecnych na niej widzów. W spotkaniu uczestniczyło również wielu urzędników wysokiego szczebla IWF, a także dyrektor Igrzysk Olimpijskich 2016, Pedro Meloni. To utorowało drogę do jego zaproszenia na bardziej znaczące konkursy w najbliższej przyszłości.
Richard Mason robi selfie przed platformą do podnoszenia ciężarów w Rio
Pan American Weightlifting Federation zaprosiła Richarda do roli spikera w Toronto na Igrzyska Panamerykańskie 2015. Następnie USAW i IWF zaprosiły go do bycia jednym z oficjalnych prezenterów Mistrzostw Świata 2015 w Houston. W końcu wiosną 2016 roku otrzymał wezwanie: IWF zaprosił go do pełnienia roli oficjalnego komentatora Igrzysk Olimpijskich 2016. Cel, który rozpoczął się w 2009 r., Aby pracować na międzynarodowej imprezie w swojej ojczyźnie, przekształcił się w czołową rolę w czterech międzynarodowych konkursach i sławę w globalnej społeczności podnoszących ciężary.
Idąc dalej, Mason powiedział, że chce kontynuować pracę jako urzędnik techniczny tak długo, jak będzie potrzebny. Spojrzał już na kalendarze 2017 i 2018 i ma pomysły na to, na jakich konkursach chciałby ogłosić. Ma nadzieję, że w niedalekiej przyszłości zostanie zaproszony do ogłoszenia podczas Igrzysk Wspólnoty Narodów 2018 w Gold Coast w Australii. On spodziewa się być na wszystkich kanadyjskich imprezach narodowych i jest przekonany, że pojedzie „na południe od granicy” do Chicago na Mistrzostwa USAW Seniorów 2017.
Podczas podróży Mason nadal jest pod wrażeniem wydarzeń w USAW. Widział próby i trudności związane z rozwojem w Kanadzie i USA i uważa, że wiedza i przywództwo Phila Andrewsa sprawia, że impreza z trzema platformami w Ameryce jest światowej klasy. Z trzema platformami działającymi w tym samym czasie byłoby radością tłumu mieć Masona na pierwszej z trzech platform - być może dołączyliby do nich legenda USAW Denis Reno i spiker Mistrzostw Świata 2015 John Filippini na trzecim.
Uwaga redaktora: ten artykuł jest op-edem. Poglądy wyrażone w tym dokumencie są autorami i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy BarBend. Oświadczenia, twierdzenia, opinie i cytaty pochodzą wyłącznie od autora.
Jeszcze bez komentarzy