Wyjaśnij, jakbym 5 Dlaczego trening na dużej wysokości jest do dupy?

2237
Quentin Jones

Jeśli kiedykolwiek podróżowałeś na obszar powyżej 5000 stóp i próbowałeś wykonać WOD, już wiesz, jak bardzo jest do bani próba ćwiczeń na wyższych wysokościach. Wszystko jest trudne. Czasy ukończenia są wolniejsze, kwas mlekowy wydaje się szybciej narastać, a nawet rozgrzewka powoduje zadyszkę. Dlaczego dokładnie tak się dzieje?

Większość z nas uważa, że ​​odpowiedź ma coś wspólnego z mniejszą ilością tlenu lub rzadszym powietrzem na większych wysokościach. Jednak to założenie nie jest poprawne. Na każdej wysokości powietrze zawsze zawiera 21% tlenu, .03% dwutlenek węgla, .9% argonu i 78% azotu. To, co naprawdę się dzieje, to fakt, że przy wyższych postawach tlen ma mniej Ciśnienie cząstkowe. Ciśnienie parcjalne to ciśnienie wywierane przez pojedynczy gaz w mieszaninie. W tym przypadku ciśnienie wywierane przez tlen w mieszaninie powietrza.

Ciśnienie parcjalne tlenu jest określane przez ciśnienie barometryczne powietrza na dowolnej wysokości, na której się znajdujesz, pomnożone przez procentową zawartość tlenu w powietrzu. Jeśli nie pamiętasz podstaw ciśnienia barometrycznego, wyjaśnia Phil Davies z Sports Fitness Advisor, „W dowolnym miejscu na ziemi im więcej powietrza znajduje się nad tym punktem, tym większe będzie ciśnienie barometryczne. To ta sama zasada, co pod wodą. Im głębiej jest nurek, tym więcej wody jest nad nim i tym większe ciśnienie.”

Na poziomie morza ciśnienie barometryczne wynosi 760 mmHg, a tlen stanowi zawsze 21% powietrza, więc ciśnienie parcjalne tlenu na poziomie morza wynosi:

760 mmHg x .21 = 160 mmHg. 

U podstawy Mount Everest, 5000m (16404ft) nad poziomem morza, ciśnienie barometryczne wynosi 400mmHg, więc ciśnienie parcjalne tlenu u podstawy Mount Everest wynosi:

400 mmHg x .21 = 84 mmHg.

Ok, jak to wpływa na ilość tlenu w naszym organizmie? Płuca mają małe pęcherzyki powietrzne zwane pęcherzykami płucnymi, które przenoszą dwutlenek węgla z krwi i tlen do krwi. Przy niższym ciśnieniu parcjalnym do krwi trafia mniej tlenu. Jak wysokość.org wyjaśnia to, że organizm „osiąga równowagę całkowicie, tak że ciśnienie parcjalne tlenu w przestrzeniach powietrznych płuc jest równe ciśnieniu parcjalnemu tlenu we krwi.„Przy mniej więcej połowie ciśnienia parcjalnego od poziomu morza do bazy pod Everestem, widzisz mniej więcej połowę ilości tlenu przedostającego się do krwi, mimo że w powietrzu jest taki sam procent tlenu.

W spoczynku brak tlenu nie wpływa na nas zbytnio, ale dlaczego sprawia, że ​​trening tak bardzo jest do dupy?

Ciało potrzebuje takiej samej ilości tlenu, aby wykonywać trening aerobowy jak Helena (3 rundy biegu na 400 m, 21 1.5 huśtawek kettlebell z pudem, 12 podciągnięć) na poziomie morza i na wysokości. Ze względu na niższe ciśnienie parcjalne organizm musi wdychać większą objętość powietrza do płuc, aby uzyskać taki sam poziom tlenu, jaki znajdowałby się na poziomie morza. Twoje serce również bije szybciej, aby przepuszczać bardziej natlenioną krew przez ciało. Teraz twoje tętno jest przyspieszone, a płuca płoną. Twoja intensywność wzrosła, mimo że trening się nie zmienił.

Pamiętaj jednak, że wysokość ogólnie wpływa tylko na aerobik ćwiczenia. Badanie opublikowane przez Aviation Space and Environmental Medicine wykazało, że „siła mięśni, maksymalna moc mięśni i wydajność beztlenowa na wysokości nie ulegają zmianie, o ile utrzymywana jest masa mięśniowa.„Znaczenie, wysokość nie powinna mieć wpływu na twoje jedno powtórzenie i czasy sprintu. 

Zwróć uwagę, że dla naszych celów mówimy tylko o aklimatyzacji wysokościowej, ponieważ odnosi się ona do życia codziennego i ćwiczeń. Aklimatyzacja wysokościowa, która występuje na wysokości ponad 10000 stóp, podobnie jak w przypadku wspinaczy górskich, to zupełnie inna sytuacja i często wymaga zaawansowanego przygotowania i leczenia. Zasadniczo kieruj się zdrowym rozsądkiem i nie próbuj ukończyć Helen on Mount Everest, chyba że zastosowałeś niezbędne środki ostrożności i nie porozmawiałeś z lekarzem!


Jeszcze bez komentarzy