7 protokołów potrójnego zagrożenia dla niesamowitego poparzenia

897
Michael Shaw
7 protokołów potrójnego zagrożenia dla niesamowitego poparzenia

Co odróżnia początkującego od zaawansowanego podnośnika? Oprócz doświadczenia, zaawansowani podnośnicy potrzebują większej intensywności, różnorodności i specyficzności treningu, aby stale osiągać postępy.

W Performance U, gdy chcemy wywołać nowy wzrost u zaawansowanego sportowca lub po prostu zainteresować go swoim treningiem, używamy protokołów Triple Threat.

Co to jest protokół potrójnego zagrożenia?

  • Protokół Potrójnego Zagrożenia to system o dużej objętości, składający się z trzech ćwiczeń wykonywanych jeden po drugim jako zestaw potrójnego upuszczenia lub gigantyczny zestaw.
  • Jeśli jesteś w bloku wschodnim lub w Westside, umieściłbyś te protokoły w kategorii „powtarzalny wysiłek”.
  • Każde z trzech ćwiczeń w zestawie Triple Threat koncentruje się na tej samej grupie mięśni lub schemacie ruchu.

W tym artykule znajdziesz wiele protokołów Triple Threat, które opracowaliśmy, aby uderzać w klatkę piersiową, plecy, ramiona, nogi i mięśnie brzucha. Jeśli wolisz sklasyfikować swój trening jako wzorce ruchowe, istnieją również protokoły Triple Threat dotyczące pchania, ciągnięcia, zawiasów biodrowych i rdzenia.

Dlaczego warto korzystać z protokołów potrójnego zagrożenia?

Protokoły Triple Threat to doskonały sposób na:

  • Dodaj objętości do swojego treningu, co może zwiększyć hipertrofię.
  • Uzyskaj szaloną pompę mięśniową, która, jak wykazano, zwiększa rozmiar mięśni z powodu obrzęku komórkowego.
  • Dodaj nowe wyzwanie, aby zwiększyć różnorodność treningów i sprawić, by były one ciekawsze i przyjemniejsze.
  • Zyskaj wspaniały trening w domu lub w podróży, ponieważ każdy protokół wymaga niewielkiego lub żadnego specjalistycznego sprzętu.
  • Uzyskaj ekspresowy trening! Jeśli masz mało czasu lub po prostu nie masz ochoty spędzać zbyt wiele czasu na siłowni, kilka zestawów Triple Threat zapewni Ci świetną pompę w krótkim czasie.

Kiedy używamy protokołu potrójnego zagrożenia?

Istnieją trzy sposoby korzystania z protokołów Triple Threat:

  1. W ramach programu skoncentrowanego na hipertrofii.
  2. Jako wypalacz lub finiszer.
  3. Pod koniec treningu siłowego o niższej objętości lub treningu skoncentrowanego na sile, aby pomóc utrzymać rozmiar mięśni.

7 najlepszych protokołów potrójnego zagrożenia

Oto jak wykonać siedem najpopularniejszych protokołów Triple Threat, których używamy w przypadku naszych sportowców w Performance U.

Jak za chwilę zobaczysz, protokoły Triple Threat są dostępne w kilku różnych stylach. Wyjaśnię również konkretne uzasadnienie zastosowane do zaprojektowania każdego protokołu.

1. Pompki z potrójnym zagrożeniem

Pompki nie są nowe, ale są dwa sposoby na stworzenie nowego bodźca treningowego z tego klasycznego ćwiczenia sprawdzonego w walce.

Oto nasz podstawowy protokół push-up Triple Threat:

Kiedy sportowcy zmiażdżyli tę wersję, opracowaliśmy tę zaawansowaną wersję:

Oba protokoły pompek są oparte na koncepcji potrójnej kropli. Oboje zaczynają od najtrudniejszej odmiany push-up i stopniowo „pracują” do najłatwiejszej wersji.

Innymi słowy, gdy się męczysz, ćwiczenia stają się łatwiejsze, co pozwala ci kontynuować wykonywanie wysokiej jakości powtórzeń z mniejszym ryzykiem kontuzji.

Istnieją dwa sposoby dostosowywania ćwiczeń, aby były stopniowo łatwiejsze, gdy się zmęczysz:

  1. Zmniejsz obciążenie (zdejmij talerz z pleców).
  2. Skróć ramię dźwigni (unosząc ręce), co daje większą mechaniczną przewagę.

Porady

  • Zastosowaliśmy podstawowy trening pompek Triple Threat, aby pomóc ludziom osiągnąć 100 pompek, jeśli taki jest ich cel.
  • Możesz przełączać się między podstawowym push-up Triple Threat a zaawansowaną wersją, aby zrównoważyć tygodniową objętość treningu i stworzyć efekt „falowania”. Chociaż oba protokoły mają większą objętość, wersja zaawansowana ma znacznie mniejszą objętość niż wersja podstawowa ze względu na dodatkową płytkę obciążającą.
  • Aby zwiększyć różnorodność treningu i zminimalizować przeciążenie niektórych tkanek, od czasu do czasu pomylimy ułożenie dłoni przy pompkach (szerokich, zwartych, naprzemiennych itp.).
  • Robimy max powtórzeń (awaria techniczna) przy każdej pompce.
  • Możesz odpocząć do 15 sekund podczas przechodzenia między różnymi wariantami pompek.
  • Wykonaj 1-3 zestawy.

2. Podciąganie / podciąganie potrójnego zagrożenia

Podciągnięcia i podciągnięcia są niesamowite. Oto zabójczy zestaw do podciągania / podciągania potrójnego upuszczania (zawierający super opaski), aby uczynić je jeszcze bardziej niesamowitymi:

To kolejny przykład potrójnego zestawu kropli. Gdy się męczysz, używasz większego super-opaski, która zapewnia większą pomoc, pomagając w wykonywaniu powtórzeń.

Zaletą wykonywania takich intensywnych serii upuszczania jest to, że gwarantuje to przeciążenie i pracę głębszych (typu IIAB) włókien mięśniowych, które odbudują, przystosują się i wrócą większe i silniejsze.

Wadą jest to, że musisz uważać, aby nie używać tego rodzaju pracy o dużej objętości zbyt często, ponieważ możesz skończyć się przetrenowaniem i spowodowaniem urazów z powodu przeciążenia, takich jak zapalenie ścięgien.

Porady

  • Możesz pomieszać uchwyty. Lubimy zaczynać od podciągania się z szerokim uchwytem (najtrudniejsze), następnie dodawać mały pasek i wykonywać podciągania z uchwytem o normalnej szerokości, kończąc na podciąganiu się (dłonie skierowane w Twoją stronę) z użyciem większego paska. Ponieważ chwyt pod ręką jest najsilniejszy, pozostaje na koniec.
  • Taśma użyta w trzeciej (ostatniej) serii powinna być około dwukrotnie większa niż poprzednia taśma użyta w środku serii.
  • Idź na maksymalną liczbę powtórzeń (awaria techniczna) w każdej wersji do podciągania / podciągania się.
  • Odpoczywaj do 15 sekund w okresie przejściowym.
  • Wykonaj 2-4 serie.

3. Potrójne zagrożenie w środkowej części pleców

Aby naprawdę wysadzić mięśnie środkowej części pleców, które często są słabe i słabo rozwinięte, weź trenera zawieszenia i jedź do miasta na tym tylnym blasterze:

Jest to gigantyczny zestaw trzech wariantów ciągnięcia, które trenują mięsień środkowej części pleców od środka na zewnątrz. Oto wyjaśnienie, dlaczego zaprojektowaliśmy protokół w taki sposób, w jaki to zrobiliśmy.

  • Zaczynamy od ciągnięcia Y, ponieważ jest to najtrudniejszy z trzech ruchów i najtrudniejszy do poprawnego wykonania. Ponieważ jest to najsłabszy z trzech ruchów ciągnięcia zastosowanych w tym protokole, mamy zawodniczkę sylwetkową Deannę Avery stojącą z wysokim kątem ciała. Deanna trzyma również ramiona otwarte w kształcie litery „Y” (lub V), aby lepiej dopasować linię działania niskich pułapek.
  • Drugi ruch ciągnięcia to szerokie rzędy łokci, które wykonujemy, aby uderzyć w środkowe pułapki, romby i tylne łokcie. Łokcie są ustawione pod kątem 90 stopni, aby zminimalizować rekrutację bicepsów, co mogłoby odciążyć mięśnie środkowej części pleców (nie chcemy tego). Ponieważ używamy większych mięśni niż wcześniej, możemy wydłużyć ramię dźwigni (aby dodać obciążenie), przesuwając stopy (w kierunku punktu kotwiczenia trenażera) o jedną stopę.
  • Trzeci i ostatni ruch, rzędy pod ręką, jest najłatwiejszym i najsilniejszym ruchem do wykonania, ponieważ możesz wnieść do gry swoje najszersze i bicepsy. Dlatego kazaliśmy ci iść stopami o kolejną stopę lub bliżej punktów kotwiczenia, podnosząc ładunek dalej, zwiększając ramię dźwigni.

Porady

  • Możesz spróbować odwrócić kolejność, chociaż okazało się, że nie działa tak dobrze - mięśnie, które zwykle wymagają największej uwagi, takie jak środkowa pułapka i romboidy, w końcu wykonują mniej pracy z powodu zmęczenia rzędów.
  • Istnieje wiele świetnych ćwiczeń wioślarskich z maszynami, hantlami, sztangami itp., ale opcje treningowe są bardziej ograniczone dla środkowego obrońcy - kolejny powód, dla którego zostali umieszczeni na pierwszym miejscu w tym protokole.
  • Istnieje pewien rodzaj „akomodacyjnego oporu”, który pojawia się podczas wykonywania tych ćwiczeń z podciąganiem z trenerem w podwieszeniu. Gdy podciągasz się w stronę uchwytów, kąt twojego ciała zmniejsza się, co skraca ramię dźwigni.
  • To sprawia, że ​​każde pociągnięcie jest mniej trudne na górze, gdy mięśnie są w pełni napięte. To dobrze pasuje do naszych naturalnych krzywych siły, ponieważ mięsień jest zwykle najsilniejszy w średnim zakresie i słabszy na końcu (w pełni wydłużony lub całkowicie skurczony).

    4. Potrójne zagrożenie barków

    Nasi sportowcy fizyczni stosują ten protokół, ponieważ pomaga on im „wyskoczyć”.„Ten protokół jest również popularny wśród naszych zawodników MMA, bokserów i zawodników Muay Thai, ponieważ pomaga im budować wytrzymałość ramion, aby nieustannie chwytać i trzymać ręce w„ osłonie bokserskiej ”, aby chronić szczękę.

    Powyższe wideo pokazuje Big Mark Simon używający sztangi. Obecnie do tego celu używamy dwóch hantli, ponieważ jest to łatwiejsze dla ramion i pozwala każdej osobie poruszać się w sposób lepiej dopasowany do indywidualnej mechaniki ciała. To powiedziawszy, z pewnością można to zrobić bezpiecznie, jeśli masz dostępną tylko sztangę.

    • Pierwszym ćwiczeniem w tym protokole potrójnego zagrożenia jest zmodyfikowany (przyjazny dla ramion) pionowy rząd, który uderza w ramiona ruchem ciągnięcia. Aby oszczędzić ramiona, ciężary są podnoszone tylko do poziomu brodawki. Tam sztanga jest nieco cofnięta w kierunku ciała (nie w górę w kierunku nieba), co powoduje jeszcze mniejszy potencjalny naprężenie uderzeniowe na barku.
    • Drugie ćwiczenie to podstawowe wyciskanie znad głowy, które powoduje pchanie dominujące w ramionach.
    • Trzecie ćwiczenie to rwanie z dominacją górnej części ciała, które jest po prostu płynną kombinacją dwóch pierwszych ćwiczeń (zmodyfikowanego pionowego rzędu i wyciskania ramion), z niewielką pomocą dolnej części ciała.

    Uwaga dla elity olimpijskiej w podnoszeniu ciężarów: zanim wyciągniesz swoją elitarną kartę w podnoszeniu O-Lifting i zerwiesz formę wyrwania Marka, zrozum, że jedyną rzeczą, którą to ćwiczenie ma wspólnego z prawdziwym szarpnięciem olimpijskim, jest nazwa.

    Nie próbujemy robić olimpijskiego rwania. Po prostu staramy się wnieść niewielki wkład z bioder i nóg, aby pomóc ramionom pracować więcej. Dlatego jest to „dominujące wyrwanie górnej części ciała”.”

    „Minimalny wkład” nie oznacza „zerowego wkładu”.„Kończymy tym ruchem, ponieważ pozwala on korzystać z pomocy dolnej części ciała, aby ramiona mogły dalej pracować i gromadzić większą objętość pracy, a tym samym przeciążać ramiona.

    Porady

    • Jeśli masz problemy z ramionami, ten protokół nie jest dla Ciebie.
    • Możesz wykonać jednostronną wersję protokołu za pomocą jednego hantla.
    • Możesz także wypróbować wersję tego protokołu za pomocą jednego dzwonka kettelbell. Wykonuj wysokie pociągnięcia, a następnie wyciskanie nad głową, a następnie rwanie.
    • Zachęca się do kontrolowanego ekscentrycznego opuszczania dominującego szarpnięcia w górnej części ciała.
    • Wykonaj 6-10 powtórzeń każdego ćwiczenia.
    • Wykonaj 2-4 zestawy.

    5. Single-Leg RDL Triple Threat (inaczej obwód Butt Blaster)

    Ten protokół pomaga rozwinąć siłę pośladków w pełnym spektrum, co po prostu oznacza, że ​​pośladki są bardzo silne w całym zakresie wyprostów bioder, a nie tylko w zakresie, w którym najczęściej trenujesz - częsta wada wielu oddanych ciężarowców.

    Oto zawodniczka zawodniczki, Kate Grevey Blankenship, pokazująca, jak wykonać jednoetapowe RDL Triple Threat jak szef:

    Protokół ten posunął korzyści płynące z rumuńskiego martwego ciągu na jednej nodze (RDL) o krok dalej, manipulując wektorami siły, co zmienia punkt maksymalnego obciążenia pośladków, aby zapewnić bardziej zaokrąglony trening pośladków.

    Punkt maksymalnego obciążenia (kiedy waga jest najcięższa, ponieważ ramię dźwigni jest najdłuższe) podczas wykonywania RDL to moment, w którym tułów znajduje się pod kątem 90 stopni od miejsca, w którym rozpoczyna się opór. Miej to na uwadze podczas czytania.

    • Pierwszy etap RDL Triple Threat bardziej obciąża pośladki w dolnym zakresie ćwiczenia.
    • Drugi etap potrójnego zagrożenia RDL obciąża pośladki bardziej w środkowym zakresie.
    • Trzeci etap RDL Triple Threat bardziej obciąża pośladki z najwyższej półki.

    6. Potrójne zagrożenie ścięgna podkolanowego (aka The Hamstring Hat-trick)

    Protokół ten został zainspirowany inną odmianą, której nauczyłem się od mojego wielkiego przyjaciela Juana Carlosa Santany.

    Piłkę stabilizującą używamy tylko do ograniczonej liczby ćwiczeń - to jedno z nich.

    • Pierwszy ruch, uginanie nóg, jest najtrudniejszy i najbardziej dynamiczny, więc jest umieszczony jako pierwszy w sekwencji.
    • Drugi ruch, mostki biodrowe, tworzy izometryczny skurcz ścięgien podkolanowych, aby utrzymać piłkę w miejscu, podczas gdy pośladki działają głównie w celu podniesienia i obniżenia bioder.
    • Trzeci ruch, unoszenie bioder na wyprostowanej nodze, wymaga najkrótszego zakresu ruchu, dlatego są umieszczane jako ostatnie. Ponieważ pozycja wyprostowanej nogi w rzeczywistości wydłuża ramię dźwigni, można argumentować, że ten ruch powinien być umieszczony na drugim miejscu, przed mostkami biodrowymi ze zgiętymi nogami.

    Wypróbowaliśmy to na dwa sposoby i okazało się, że oba sposoby działają dobrze. Często pozwalamy naszym klientom zdecydować, w jakiej kolejności chcieliby wykonać drugi i trzeci ruch.

    7. Abs Triple Threat

    Ten protokół wykorzystuje również piłkę stabilizującą. Obejmuje również pewne obciążone zginanie tułowia (kręgosłupa), co jest kontrowersyjnym tematem dla wielu trenerów i trenerów.

    W Performance U nie podpisujemy się pod teorią ćwiczeń „bez obciążenia zginania”, dlatego nie przeszkadza nam jej stosowanie w przypadku niektórych osób, które nie mają problemów z kręgosłupem.

    Mimo to, jeśli nie jesteś

    Wygodne w korzystaniu z obciążonego zgięcia, po prostu zastąp dowolne ćwiczenie rdzenia / mięśni brzucha (ruch przeciw tułowiu), które chcesz.

    Ważone brzuszki piłki wykorzystują mięśnie brzucha od góry do dołu (od góry do dołu). Lubimy też piłkę, ponieważ pozwala na ekscentryczne wydłużanie mięśni brzucha przy każdym powtórzeniu. Nie zmusisz mięśnia do „skrócenia”, jeśli używasz go zawsze w pełnym zakresie ruchu.

    Szczupak jest przeciwieństwem brzuszków, napinając mięśnie brzucha od dołu do góry.

    Ostatnie ćwiczenie, zamieszanie w garnku, obejmuje aspekt statycznej stabilności brzucha. Lubimy umieszczać izometrię na końcu, ponieważ izometria jest, no cóż, nudna. Ale jeśli wejdziesz w nie z mięśniami brzucha już zmęczonymi od pierwszych dwóch czynności, efekt treningu zajmie mniej czasu.

    Porady

    • Możesz zmienić kolejność serii, aby zwiększyć różnorodność treningu i zapobiec nudzie.
    • Wykonaj 6-10 powtórzeń na obciążonych brzuszkach i szczupakach.
    • Użyj 6-10 kółek w każdym kierunku podczas mieszania wiertła garnków.
    • Wykonaj 2-4 serie.

    Uwaga: w ćwiczeniach zginających utrzymuj niską liczbę powtórzeń (6-10), aby uniknąć wykonywania wielu powtarzających się zgięć, co jest ryzykowne. Pamiętaj tylko, że każdy staw może zostać przepracowany i zużyty w wyniku zbytniego nadużycia (tj.mi. nadmierne powtórzenia).

    Czas odpoczynku między protokołami potrójnego zagrożenia

    Ze względu na dużą objętość protokołów Triple Threat odpoczywaj 2-4 minuty między seriami.

    Końcowe przemyślenia

    • Jeśli uważasz, że w tych protokołach powinno być mniej powtórzeń, zrób mniej powtórzeń.
    • Jeśli wolisz używać cięższych ładunków, to też jest w porządku.
    • Jeśli uważasz, że użycie innej kolejności niż wymienione tutaj byłoby lepsze, śmiało i zrób to po swojemu.

    Dlatego uwielbiamy te protokoły Triple Threat - możesz je dostosować, ulepszyć i przekształcić w wszystko, czego potrzebujesz, aby osiągnąć swoje cele.

    Nie pozwól, aby Twój trening stał się stagnacyjny i zobacz, jak wraz z nim wysychają Twoje zyski. Daj szansę tym zabawnym i skutecznym protokołom Triple Threat.


Jeszcze bez komentarzy