Strongman spotyka się z wyścigami na torze przeszkód spotyka się z matrymonialną miłością w jednym z najdziwniejszych zawodów siłowych, jakie kiedykolwiek widzieliśmy: niosąca żonę.
Według fińskiej legendy rasa ta wywodzi się od bandy złodziei prowadzonej przez łajdaka Rosvo-Ronkainena, który plądrowałby tylko z ludźmi, którzy mieli siłę i wytrzymałość, aby pokonać tor przeszkód z dużym, ciężkim workiem przewieszonym przez ramiona. Dziś mistrzostwa świata odbywają się co roku w Sonkajärvi w Finlandii. (I nie, kobieta tak naprawdę nie musi być mężem mężczyzny.)
Na pierwszy rzut oka wydarzenie może wyglądać trochę jak wyjątkowo wyboisty spacer z jarzmem. Na pierwszy rzut oka niczym skomplikowany wyścig z przeszkodami.
Ale noszenie żony jest naprawdę klasą samą w sobie i wymaga połączenia treningu siłacza i aerobiku, które było niezwykle atrakcyjne dla Elliota Storeya, najsilniejszego zawodnika wagi lekkiej z 2007 roku w grze Strongest Man w Nowej Anglii i wraz z żoną Gianą, zwycięzcą Mistrzostwa Ameryki Północnej w noszeniu żon 2016.
„To nie jest czysty sprint, to nie jest wyścig wytrzymałościowy, to inny rodzaj systemu energetycznego” - mówi. „Musisz mieć moc, szybkość i wydolność kardio. Zwycięstwo to tak naprawdę najlepszy stosunek mocy do wagi.”
Trasa o długości 278 jardów nie jest dokładnie długa, a kondygnacje zdobyły ją w 57.5 sekund.
Ale to była cholernie intensywna minuta. Kurs się rozpoczyna na góra, więc od samego początku jest pod górę, aw połowie szczytu zespoły napotykają 40-calową przeszkodę wykonaną z kłód. Następnie muszą przejść przez wykopany teren, przebiec przez czterdziestostopową jamę błotną i wspiąć się na wysoki na cztery stopy stos piasku.
Elliot i Giana podczas zwycięskiego wyścigu. Swoją wygraną przypisuje ich technice skakania.
Noszenie żony może wyglądać dziwnie, ale Storey potraktował jego szkolenie bardzo, bardzo poważnie.
Aby rozwinąć swój cardio, oprócz dwutygodniowych czteromilowych joggingu, każdego dnia pracy pokonał trzydzieści pięć mil na rowerze, dojeżdżając do pracy inżyniera i odbierając czterdzieści pięć minut jazdy w godzinach lunchu. W weekendy codziennie miażdżył dwudziestominutowe treningi sprintu górskiego, od czasu do czasu w kamizelce z obciążeniem.
Potem oczywiście jest trening siłowy.
„Poniedziałki były przeznaczone na martwy ciąg i akcesoria, zwłaszcza podbicia z szynki pośladkowej, a środy na przysiady” - mówi. „Zawsze zawierałem zestaw dwudziestu powtórzeń przysiadów, to właśnie oddziela mężczyzn od chłopców. Po prostu nie ma nic lepszego.”
Po uderzeniu w ciężary uderzył w dziedziniec siłacza, aby wykonać obwody plyometryczne. Jego trening podstawowy obejmował trzy do czterech obwodów po dziesięć skoków na głębokość, albo dwadzieścia stopni z obciążeniem 160 funtów lub dwanaście stopni z obciążeniem 240 funtów oraz dziesięć skoków do skrzyni z 35-funtowymi beczkami piwa trzymanymi w każdej ręce.
Część ćwiczeń jest mniej wymagająca dla żony. Giana Storey jest instruktorką aerobiku, która zapewniła jej podstawy sprawności, które pomogły jej pozostać przywiązanym do męża podczas minuty wyścigu. W drużynach odnoszących największe sukcesy kobieta trzyma się własnych nóg, więc podkreślała chwyt, siłę tylnego łańcucha i ćwiczenia stabilizujące.
Prawdziwym wyzwaniem dla zawodniczek jest utrata wagi: ważne jest, aby schudnąć jak najwięcej, aby zminimalizować obciążenie „męża”. Oprócz regularnych zajęć z kondycji pani. Storey spędzała dwie godziny dziennie w saunie podczas ostatnich tygodni przygotowań do imprezy.
Jeśli myślisz, że możesz mieć to, czego potrzeba - co, pamiętaj, obejmuje bardzo chętny partner - w następnych mistrzostwach Ameryki Północnej możesz wystartować 7 października 2017 r. (Pula nagród to pięciokrotność wagi kobiety w dolarach.) Wokół U. odbyło się również sześć innych sankcjonowanych wydarzeń noszenia żon.S. W tym roku; zaglądaj na tę stronę, aby dowiedzieć się o nadchodzących wyścigach.
Podziękowania dla Elliota i Giany Storey oraz Taisto Miettinena za pomoc przy tworzeniu tego artykułu. Zdjęcia dzięki uprzejmości Sunday River.
Jeszcze bez komentarzy