Gdy świat przygotowuje się do oglądania najbardziej ukochanego wydarzenia sportowego, krytycy tego wydarzenia bawią się dobrze - i nie bez powodu. Jest mnóstwo rzeczy, za które można krytykować igrzyska olimpijskie. Pierwszym i najbardziej widocznym jest najbrzydszy skandal dopingowy w historii sportu. Jest też historia kraju gospodarza, który walczy o rozpoczęcie igrzysk pomimo ekonomicznej katastrofy, którą Igrzyska prawie na pewno pozostawią po sobie. Niestety, podróżowanie znacznie bardziej pod radarem, ale o wiele bardziej niebezpieczne dla przyszłości igrzysk niż cokolwiek innego jest polityka - szalejąca, wszechobecna i nikczemna polityka nacjonalizmu, która zepsuła chwalebne, piękne i podnoszące na duchu wydarzenie, na którym powinny być igrzyska olimpijskie.
Pomimo tych i innych problemów, najprawdopodobniej, jak miało to miejsce w przeszłości, wspaniali sportowcy igrzysk olimpijskich pokonają wszystkie. Będą wykazywać absolutnie zdumiewające poziomy umiejętności sportowych, siły, szybkości i wytrzymałości. Będą manifestować świętowanie młodości, z całą jej niewinnością i potencjałem. Będą pokazywać odwagę i charakter, które pozostawiają świat w zachwycie. Będą wykazywać poziom współpracy, wzajemnego wsparcia i radości, które rozprzestrzenią się wśród wszystkich ludzi na świecie, gdy będą oglądać ludzkość w najlepszym wydaniu. Ich przykład celebruje wartość ludzkich osiągnięć ponad granicami, pozbawionych jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na kolor, wyznanie, płeć, bogactwo, kulturę lub jakąkolwiek inną z nieograniczonej liczby cech, które ludzie wymyślają, aby usprawiedliwić irracjonalność wobec innych. Tak, sportowcy zatriumfują nad wszystkimi, ale tylko do pewnego momentu i być może po raz ostatni, jeśli coś konkretnego się nie zmieni - polityka nacjonalizmu, która wkradła się i stała się normą igrzysk olimpijskich.
Jeśli igrzyska olimpijskie mają przetrwać i prosperować, osiągnąć szczyt tego, czym mogą i powinny być, muszą dokonać jednej prostej, ale zasadniczej zmiany - wyeliminować brzydkie aspekty nacjonalizmu. Wyrzuć go z igrzysk raz na zawsze. A potem niech świat zobaczy, jak naprawdę wspaniałe mogą być igrzyska olimpijskie.
Nacjonalizm? Naprawdę? Co jest złego w tym, że ludzie są dumni ze swoich krajów?? Co jest nie tak z ludźmi niosącymi swoje flagi? Co jest złego w ludziach kibicujących sportowcom z ich własnych krajów?? Zupełnie nic, ale…
To, co jest złe, to rodzaj nacjonalizmu i sportu opartego na narodzie, który doprowadził do narodowych skandali dopingowych, do powszechnego nadużywania sportowców, do wlania polityki do sportu i faktycznie uniemożliwiając oddanym fanom sportu na całym świecie spotkanie z najlepszymi sportowcami. w świecie w akcji. Krótko mówiąc, irracjonalny nacjonalizm sparaliżował igrzyska olimpijskie i może je zniszczyć, jeśli podstępne elementy nacjonalizmu nie zostaną wykorzenione raz na zawsze.
Weźmy jako przykład sport, który znam najlepiej, podnoszenie ciężarów. Kiedy włączysz podnoszenie ciężarów w Rio, nie zobaczysz konkurujących ze sobą wielu najlepszych sportowców na świecie. Niektórzy mogą pomyśleć, że to dlatego, że skandal dopingowy w podnoszeniu ciężarów zdyskwalifikował niektóre z nich. I to jest prawda.
Ale co doprowadziło do tego bezprecedensowego strumienia pozytywnych skutków narkotykowych w podnoszeniu ciężarów? Czy to dlatego, że właśnie mamy wielu indywidualnych sportowców, którzy oszukują? Czy charakter ciężarowców jest lepszy lub gorszy od charakteru sportowców w innych dyscyplinach sportowych?? Cóż, siła i moc są głównym wyznacznikiem sukcesu w podnoszeniu ciężarów, a stosowanie sterydów anabolicznych mających największy wpływ na te cechy jest z pewnością czynnikiem prowadzącym do dopingu. Ale moim zdaniem głębszym motorem jest tak naprawdę nacjonalizm. Jak to?
Najwyraźniej niektórzy liderzy sportowi w krajach takich jak Rosja uważają, że „udowodnienie” swojej pozycji potężnego narodu poprzez igrzyska olimpijskie jest tak ważne, że muszą zrobić wszystko, aby wygrać, w tym oszukać, aby zapewnić sukces. Ale dlaczego czują, że muszą oszukiwać? Częściowo dlatego, że muszą wierzyć, że ich sportowi wrogowie, zwłaszcza Stany Zjednoczone, robią to samo. Teraz nie spodziewam się przekonywać Rosjan swoimi wypowiedziami. Ale jako ktoś, kto od ponad 50 lat zajmuje się podnoszeniem ciężarów, który był zaangażowany na najwyższych szczeblach przywódców tego sportu w USA i od wielu lat utrzymuje intymne stosunki z Komitetem Olimpijskim USA, ja może zapewnić Rosjan, że USOC robi wszystko, co w jego mocy, aby zapewnić czysty sport w USA. Może nie zawsze tak było, ale tak jest dzisiaj i tak jest od dziesięcioleci.
Niemniej jednak pewna różnorodność nacjonalizmu doprowadziła do sponsorowania dopingu przez państwo, dokonując tego, czego żaden sportowiec nie mógłby osiągnąć samodzielnie - szerzącego się i ogólnoustrojowego dopingu oraz wynikającej z niego hańby całych narodów, pomimo wysiłków czystych sportowców tych narodów. może mieć.
Niektórzy mogą pomyśleć, że doping sponsorowany przez państwo i inne naruszenia praw sportowca są odosobnionym i ekstremalnym przypadkiem, a pod pewnymi względami jest to prawda. Ale tylko pod pewnymi względami. W większości dzisiejszych krajów świata (z wyjątkiem Stanów Zjednoczonych) sporty olimpijskie są sponsorowane przez państwo. Oznacza to, że nie możesz trenować do igrzysk olimpijskich ani reprezentować swojego kraju bez zgody państwa. Oznacza to ponadto, że robisz, co ci każą. Trenujesz tak, jak ci powiedziano, bierzesz leki, które dostajesz, nawet jeśli te rzeczy zrujnują cię na całe życie. Podlegasz irracjonalności zdesperowanych trenerów, których własne przetrwanie zależy od produkcji za wszelką cenę. Jeśli okaleczysz sportowca za pomocą programu treningowego, którego nie może tolerować, lub doprowadzisz go do choroby narkotykami, po prostu powiesz, że „go nie mieli” i przejdź do innych ofiar. Istnieją zasadniczo niekończące się strumienie chętnych ofiar, młodych ludzi i ich rodzin, którzy walczą o przetrwanie i którzy poddadzą się niemal wszystkim, aby poprawić swoją sytuację ekonomiczną.
Weź pod uwagę kraje z najbardziej rażącymi dyktaturami na świecie, w których żywności (nie wspominając o innych niezbędnych do życia) jest z konieczności niedobór. W takich krajach można zdobyć przewagę na dwa podstawowe sposoby: zostać członkiem wysokiego szczebla partii wiodącej (podobno zawód o stosunkowo wysokiej śmiertelności) lub zostać sportowcem wysokiego szczebla (lub podobnym zawodem). Nawet w lepszych krajach, jeśli przywódcy sportowi są dyktatorscy, mogą uniemożliwić sportowcom udział w igrzyskach olimpijskich i podobnych imprezach według własnego uznania. W rezultacie sportowcy w wielu krajach podlegają kaprysom dyktatorskich trenerów, którzy zarządzają niebezpiecznymi programami treningowymi i / lub lekami, czy im się to podoba, czy nie. Jest to wystarczająco smutne, gdy indywidualny sportowiec odczuwa potrzebę oszukiwania. Ale takiej tragedii przyćmiewa praktyka systemowego i wymuszonego oszukiwania.
Doping i złe traktowanie sportowców są okropne, ale to nie jedyny powód związany ze złym nacjonalizmem, którego nie zobaczysz w Rio najlepszego. Jeszcze głębszym problemem jest sposób selekcji sportowców do udziału w igrzyskach. W niczym nie przypomina systemu selekcji używanego do imprez nieolimpijskich. W wielu takich imprezach, przynajmniej w wielu z tych, które dotyczą sportów indywidualnych, sportowcy są wybierani (dopuszczani do startu) na podstawie ich wcześniejszych osiągnięć. Weźmy na przykład British Open w golfa, Wimbledon w tenisie lub NYC Marathon. Jeśli należysz do najlepszych na świecie w golfie, tenisa lub bieganiu, będziesz mógł rywalizować w St. Andrews, Londyn lub Nowy Jork, bez względu na posiadane obywatelstwo kraju. Jeśli 10 najlepszych golfistów na świecie pochodzi ze Stanów Zjednoczonych, zobaczysz ich na „The Open”, jeśli zechcą rywalizować. Jeśli 10 najlepszych tenisistów pochodzi z Hiszpanii, zobaczysz ich na Wimbledonie. Jeśli 10 najlepszych maratończyków pochodzi z Kenii, będą w Nowym Jorku lub przynajmniej będą mile widziani.
Na igrzyskach olimpijskich zdecydowanie nie ma to miejsca. Na przykład Chiny miały czasami najlepsze ciężarowe kobiety na świecie we wszystkich siedmiu kategoriach wagi ciała, które są rywalizowane na igrzyskach olimpijskich. Jednak zgodnie z procedurą selekcji w Rio, Chiny mogą wysłać na Igrzyska tylko cztery zawodniczki we wszystkich kategoriach wagowych łącznie. Oznacza to, że ich najlepsi w co najmniej trzech kategoriach wagowych nie mogą nawet konkurować w Rio. A może być gorzej.
Na przykład możesz nie być w stanie rywalizować w Rio, nawet jeśli jesteś najlepszy na świecie, jeśli pochodzisz z kraju, który nie zakwalifikował żadnych sportowców do udziału w Igrzyskach. Może się to zdarzyć, na przykład, gdy kraj nie osiągnął wystarczająco wysokich wyników jako zespół w ostatnich dwóch Mistrzostwach Świata - nawet jeśli podnoszenie ciężarów nie jest sportem zespołowym (jest kilka uznaniowych miejsc, ale nie są one wystarczające, aby rozwiązać ten problem rodzaj problemu). Ponadto organizatorzy Igrzysk zezwolili łącznie tylko 260 sportowcom na udział w Podnoszeniu Ciężarów w Rio. Ta kombinacja czynników praktycznie gwarantuje, że zobaczysz tylko garstkę z pierwszej dziesiątki na świecie w każdej kategorii wagowej rywalizujących na igrzyskach olimpijskich. W niektórych kategoriach wagowych, jeśli nie w większości, nie zobaczysz nawet większości w pierwszej dziesiątce.
Jeśli przynajmniej jednym z głównych celów organizatorów olimpiady jest posiadanie najlepszych na świecie zawodników do rywalizacji na igrzyskach, powinni oni zapewnić obecność najlepszych sportowców na świecie, niezależnie od ich narodowego pochodzenia. Ale ze względu na organizację drużyn według kraju i stosunkowo arbitralne ograniczenia nałożone na każdy kraj, z ograniczonym stosunkiem jedynie do liczby najlepszych sportowców w tym kraju, nie zobaczysz wielu najlepszych sportowców w tym kraju. świat w Rio lub na innych igrzyskach olimpijskich. Jest to co najmniej dziwna praktyka, ale naprawdę tragiczna dla niektórych niezwykłych sportowców, którzy mają uzasadnioną szansę na tytuł największego sportowca na świecie w swoim sporcie, ale którzy nie dostaną takiej szansy. I ta sytuacja z pewnością nie ogranicza się do podnoszenia ciężarów. Dotyczy to przynajmniej w pewnym stopniu tak popularnych sportów jak lekkoatletyka, pływanie i gimnastyka, jeśli nie wszystkich.
Tym, co muszą zrobić organizatorzy olimpiad, aby to naprawić, jest zmiana procedur selekcji, tak aby gwarantowały prawo rywalizacji najlepszym sportowcom na świecie, niezależnie od kraju, który reprezentują.
To zakończy upodmiotowienie państw narodowych na całym świecie przed wykorzystywaniem ich sportowców. Położy kres irracjonalnemu nacjonalizmowi, który jest nierozerwalnie związany z igrzyskami olimpijskimi, ponieważ koncentruje się na drużynach narodowych i liczbie medali, zamiast rywalizacji między wielkimi sportowcami, niezależnie od kraju pochodzenia każdego sportowca.
Dobrze jest kibicować sportowcom wchodzącym na stadion olimpijski, pokazać prawdziwą różnorodność narodów i zawodników, którzy rywalizują, i uczcić fakt, że przez krótką chwilę w tym świecie pełnym przemocy, wszyscy narody świata mogą się zjednoczyć. To wspaniałe dla sportowców z każdego kraju na świecie, aby wspólnie świętować magię igrzysk olimpijskich. Sportowcy mogą cieszyć się tym, co się dzieje, gdy różne sporty spotykają się w jednym miejscu, dzięki czemu sportowcy uprawiający te dyscypliny zdają sobie sprawę, jak wiele ich łączy, ile mogą się od siebie nauczyć i jak wspaniałe są osiągnięcia osoby spoza ich sportu są.
Ale jeśli jednym z podstawowych celów igrzysk olimpijskich jest obserwowanie rywalizacji najlepszych na świecie i zapewnienie, że mogą to robić bez konieczności zażywania narkotyków lub trenowania w niebezpieczny sposób, to pozbądźmy się polityki krajowej. Igrzyska Olimpijskie - a potem niech najlepsze igrzyska kiedykolwiek się rozpoczną!
Uwaga redaktora: ten artykuł jest op-edem. Poglądy wyrażone w tym dokumencie są autorami i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy BarBend. Oświadczenia, twierdzenia, opinie i cytaty pochodzą wyłącznie od autora.
Jeszcze bez komentarzy