Nie jestem nikim w sporcie podnoszenia ciężarów. Nie jestem trenerem i nie chcę sprzedawać Ci żadnego treningu personalnego, koszulki ani suplementu. Jak na amerykańskiego sportowca odniosłem pewien sukces; ale co ciekawe, od 2013 do 2015 roku miałem pewną władzę i wpływy w amerykańskim podnoszeniu ciężarów. Nie użyłem tego wpływu, aby promować siebie, jak robi to wiele osób, ale raczej Wykorzystałem ten wpływ, aby przyciągnąć elitarnych ciężarowców do rywalizacji na Arnold Sports Festival w Columbus, OH.
Zdjęcia dzięki uprzejmości Walta Makena
Myślę, że jest to dość powszechnie znane w zawodach międzynarodowych, Ameryka jest znacznie mniej konkurencyjna niż tradycyjne potęgi światowe. W ostatnim dziesięcioleciu liczba osób, które znają się na uprawianiu sportu, potrafią wykonywać ruchy i aktywnie lub biernie je uprawiać, wzrosła wykładniczo. Ostatnio słyszałem, że członkostwo USA w podnoszeniu ciężarów liczy ponad 20 000 członków, a ludzie, którzy ćwiczą w oddziałach CrossFit i / lub uczestniczą w Open, jestem pewien, że są to miliony ludzi. Pieniądze, które wpływają do USA Weightlifting z certyfikatów trenerskich i innych źródeł dochodów, również są na najwyższym poziomie. Jednak nadal nie uzyskujemy znaczącej poprawy wyników międzynarodowych. Dziś liczy się to, jak Stany Zjednoczone wypadają na Mistrzostwach Świata Seniorów i Igrzyskach Olimpijskich. Wyniki dla młodzieży i juniorów są częścią podróży, w której sportowcy rozwinęli się i dojrzewają w sportowców na poziomie seniorów.
Jak więc wygląda podnoszenie ciężarów na poziomie elitarnym?? To nie jest przeciętność, która pojawia się w większości siłowni i ośrodków treningowych w USA. Większość Amerykanów zaczyna uprawiać sport po zakończeniu kariery sportowej w liceum, a to zdecydowanie za późno. Najlepsi na świecie już od dekady swojego życia uprawiają olimpijskie podnoszenie ciężarów. Cytując Dave'a „Ojca chrzestnego” Spitza, głównego trenera klubu California Strength Weightlifting: „Próbujemy toczyć wojnę o przeciętność z przeciętnymi sportowcami, ale to nie przyniesie rezultatu.”
W czym Ameryka ma siłę? Od ponad dekady, Klejnotem w koronie amerykańskiego podnoszenia ciężarów był Arnold Sports Festival w Columbus w stanie Ohio. Mark Cannella jest promotorem i organizatorem, jak niewielu innych, a on i jego zespół rozszerzyli to lokalne spotkanie do światowej klasy operacji. Festiwal regularnie przyciąga blisko 200 000 ludzi do Centrum Kongresowego Greater Columbus i przyznaje dziesiątki tysięcy dolarów w postaci nagród pieniężnych. Jednak jeśli czołowi sportowcy biorący udział w programie są przeciętnymi sportowcami, czy to sprawia, że impreza jest tak dobra, jak to tylko możliwe? Najwyraźniej nie, i tak się stało w 2013 roku, kiedy to najwyższe pieniądze otrzymało kilku bardzo dobrych sportowców i dużo mniej niż bardzo dobrych sportowców.
Przenieśmy się o siedem miesięcy do przodu do Mistrzostw Świata w Podnoszeniu Ciężarów 2013 w Polsce, gdzie reprezentowałem USA Weightlifting jako delegat na zawody wraz z trenerami, sportowcami, częścią personelu i innymi delegatami. Postrzegałem to jako szansę z dwóch względów: główny powód, aby znaleźć światowej klasy sztangistów, którzy byli zainteresowani wizytą w Ameryce i pokazem swoich talentów, a ponadto osobiście pokazać amerykańskim fanom, że podnoszenie ciężarów na światowym poziomie może być jest już zrobione i jest robione, a to może być dla nas równie łatwe, jak każdy międzynarodowy sportowiec.
Łatwo jest zobaczyć zdjęcie, film lub przeczytać blog o elitarnym sztangistu; zupełnie innym doświadczeniem jest zobaczyć, jak grają, jak przygotowują się do występu, jak sobie radzą. Ameryka nie dostrzega tego wystarczająco; poza mistrzostwami świata i okazjonalnie na mistrzostwach kraju nie mamy takiej możliwości.
Zdjęcia dzięki uprzejmości Walta Makena
W tym roku reprezentacja Hiszpanii - 3 zawodników i 1 trener - przyjęła zaproszenie do Arnolda. Pracowałem z nimi, aby zorganizować logistykę, zebrałem własne zasoby, aby zabezpieczyć wszystko i zorganizowałem seminarium z podnoszeniem ciężarów, aby pokryć koszty ich podróży. Ogólnie rzecz biorąc, był to sukces; widzieliśmy, jak kobieta chwyta 115 kilogramów i czyści i szarpie 135 kilogramów, czyli od lat, odkąd te ciężary zostały podniesione na amerykańskiej ziemi. Reakcja obecnych i ogólnie była pozytywna. Amerykańscy atleci pozostali obecni tylko na stojąco. Ludzie robili zdjęcia podczas i po sesji z tymi elitarnymi sportowcami. Nie było zauważalnej dezaprobaty dla ich obecności na Arnold.
W 2015 roku celem było znalezienie medalistki olimpijskiej, która przyjechałaby i urządziła wystawę. Zaproszenie odebrała trzykrotna mistrzyni świata, rekordzistka świata i srebrna medalistka olimpijska Tatiana Kashirina z Rosji. Kashirina jest jedną z najbardziej utytułowanych ciężarowców tego dnia, zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet, co sprawiło, że jej obecność była sporym zaszczytem.
Lydia Valentin i Tatiana Kashirina podnoszą się na Arnold. Autorem filmu jest Walt Maken.
Ponownie zorganizowałem planowanie logistyczne i zorganizowaliśmy seminarium w Ohio. Tatiana ważyła 310 kilogramów, czyli w sumie medal na Mistrzostwach Świata, przede wszystkim za nią. Bez wątpienia jeden z najlepszych występów w podnoszeniu ciężarów w naszym kraju, jej 175KG czysto i szarpnęło więcej niż około pięciu mężczyzn, którzy rywalizowali tego dnia w 94KG w kategoriach superciężkich. Sportowcy i trenerzy na najwyższym poziomie byli bardzo podekscytowani spotkaniem z nią, robieniem z nią zdjęć, oglądaniem jej podnoszenia, a ona podzielała ekscytację związaną z przebywaniem na Arnold. To była wygrana dla wszystkich zaangażowanych. A 200 000 dziwnych ludzi spacerujących po wystawie mogło zobaczyć sport podnoszenia ciężarów w całej okazałości i szczerości. W końcu to właśnie reprezentuje Arnold: najlepsze z najlepszych, prezentujące występy, których prawie nigdy nie widzisz.
Idąc dalej, mam nadzieję, że Ameryka będzie się dalej rozwijać. To nie będzie łatwe; oprócz pieniędzy i zasobów, kraje odnoszące sukcesy mają plan działania mający na celu rozwój sportowców od początkującego do mistrza świata. Mają też dużą pulę sportowców, z których mogą czerpać talenty. To powiedziawszy, w 2012 roku nasza sąsiadka Kanada zdobyła brązowy medal z Christine Girard i prawdopodobnie mają mniej pieniędzy i zasobów niż USA Weightlifting. Nasz kraj widział, że można odnieść sukces; kolejne kroki w tym procesie dotyczą naszej federacji i USOC, aby wdrożyć plan mający na celu przyciągnięcie większej liczby młodych ludzi do sportu i rozwój tego talentu.
Ogólnie rzecz biorąc, jeśli Ameryka chce odnieść międzynarodowy sukces, musimy myśleć z rozmachem. Amerykańskie rekordy i mistrzostwa to kroki na drodze do międzynarodowych rekordów i mistrzostw.
Uwaga redaktora: ten artykuł jest op-edem. Poglądy wyrażone w tym dokumencie są autorami i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy BarBend. Oświadczenia, twierdzenia, opinie i cytaty pochodzą wyłącznie od autora.
Jeszcze bez komentarzy