Większość świata jest, co zrozumiałe, przerażona chorobami i zarazami. Wiele osób jest na skraju noszenia tych przerażających kombinezonów z maską na dziób, które są obowiązkowe w filmach o XVI-wiecznej Europie.
Inni po prostu próbują wzmocnić swój system odpornościowy, rekrutując, trenując i przygotowując wszystkie swoje komórki odpornościowe do walki.
Jednym ze sposobów, w jaki próbują to zrobić, jest strzelanie kapsułek witaminy D. Biorą tak wiele tych złotych, półprzezroczystych kulek, że restauracje sushi mogą równie dobrze świadczyć usługi publiczne i zastępować jaja rybne w swoich krojonych bułkach kapsułkami witaminy D.
Opierając się na tym wysokim spożyciu kapsułek, można by pomyśleć, że poziom witaminy D we krwi w populacji gwałtownie wzrośnie - że ich układ odpornościowy będzie super silny - ale tak nie jest.
Wiele osób nie może obniżyć poziomu witaminy D we krwi, bez względu na to, ile witaminy D przyjmują. Błądzą w zakresie 20 nanogramów na decylitr, kiedy powinni surfować na grzbiecie 30, 40 lub 50 ng / dl.
Więc co się do cholery dzieje? Fizjologicznie znamy odpowiedź (do której dojdę za chwilę), ale to, jak faktycznie znajdujemy się w tej sytuacji, wymaga trochę pracy detektywistycznej. Aby zobaczyć, o czym mówię, musimy cofnąć się do lat 70.
W 1972 roku prezydent Nixon podpisał umowę na zboże ze Związkiem Radzieckim. To, wraz z okresem złej pogody na Środkowym Zachodzie, spowodowało potworny niedobór ziarna. Ceny towarów poszybowały w górę, a konsumenci byli wkurzeni. Następnie Nixon poinstruował swojego odpowiednio nazwanego Sekretarza Rolnictwa, Earla Butza, aby rozwiązał problem.
Jego rozwiązaniem były dopłaty do gospodarstw. Rolnikom płacono za wyprodukowanie jak największej ilości zboża i wyrzucenie go na rynek, niezależnie od ceny, jaką przynosił. Wkrótce amerykańscy rolnicy uprawiali dodatkowe 500 kalorii na Amerykanina dziennie i kupowali luksusowe traktory wyposażone w siedzenia wykonane z miękkiej korynckiej skóry.
Producenci zbóż wykorzystali tę mannę z rządowego nieba, tworząc wiele nowych produktów śniadaniowych. Weź pod uwagę, że w latach 1970-1998 liczba płatków śniadaniowych w U.S. prawie podwoiła się, pękła, trzaskała i wyskoczyła ze 160 odmian do około 340. Goździkowe błyskawiczne śniadanie również osiągnęło sukces we wczesnych latach 70-tych, podobnie jak fantazyjne słodzone jogurty.
Co łączy te wszystkie produkty?? Pozwolili Amerykanom zamienić swój bekon i jajka, gofry Eggo i Danisha na coś, co przemysł zbożowy przedstawiał jako zdrowe alternatywy.
Ale co ważniejsze, przynajmniej dla celów mojej historii, było to, że te pokarmy wymagały dużej ilości mleka. Mleko do utopienia tych Lucky Charms, mleko do zmieszania z całym tym natychmiastowym śniadaniem (które z kolei jest zrobione z mleka) i mleko do fermentacji i zrobienia całego tego jogurtu.
Oczywiście mleko zawiera dużo wapnia. Ludzie zaczęli go spożywać i wchłaniać tony. Dodaj do tego uzupełniający wapń, który kobiety obawiające się osteoporozy zaczęły stosować za radą swoich lekarzy, i masz kraj, w którym jest kukułka zarówno pod względem chrupek kakaowych, jak i wapnia.
Problem polega na tym, że wapń i magnez istnieją w organizmie w bardzo ścisłym związku. Jeśli ten stosunek nie zostanie zachowany, jeśli coś go zepsuje - na przykład dramatyczny wzrost spożycia pokarmów wapniowych bez jednoczesnego wzrostu spożycia magnezu - otrzymasz niefortunne konsekwencje.
Po pierwsze, poważnie osłabiasz zdolność transportu, syntezy i aktywacji witaminy D.
Lekarze i naukowcy widzą to przez cały czas: osoby z wysokim spożyciem wapnia do magnezu są bardziej narażone na niedobór magnezu, a aktywność trzech głównych enzymów określających stężenie witaminy D jest zależna od magnezu.
Efektem końcowym jest niedobór witaminy D lub przynajmniej niedobór witaminy D.
Więc może myślisz, nie ma problemu, po prostu podwoję lub potroję moje spożycie suplementów witaminy D. Nie tak szybko.
Im więcej witaminy D bierzesz, tym dalej sięgasz do zapasów magnezu, co sprawia, że ilość ta jest coraz mniejsza, aby aktywować enzymy odpowiedzialne za określanie poziomu witaminy D.
Dlaczego więc spożycie magnezu przez Amerykanów nie nadąża za spożyciem wapnia?? Problem, jak wyjaśniono powyżej, polega nie tylko na tym, że przyjmujemy dużo więcej wapnia, ale także na tym, że standardowe U.S. dieta zawiera tylko 50% ostrożnie szacowanego RDA dla magnezu.
To zrozumiałe, biorąc pod uwagę, że poziom magnezu jest niski w populacjach, które spożywają dużo przetworzonej żywności o wysokiej zawartości tłuszczu, cukru i rafinowanych zbóż.
Oglądane łącznie spożycie wapnia od 1977 do 2012 roku wzrosło w tempie 2 do 2.5 razy większe niż spożycie magnezu, co daje stosunek spożycia wapnia do magnezu powyżej 3.0.
To nie jest dobrze. Idealny stosunek to około 2.0 do 2.2 i cokolwiek wyższego niż 2.8 może prowadzić do problemów, między innymi niezdolności do metabolizowania witaminy D i większego ryzyka rozwoju cukrzycy typu 2, zespołu metabolicznego, przewlekłej choroby płuc i prawdopodobnie niektórych nowotworów, a także upośledzenia wielu z 300 reakcji enzymatycznych związanych z magnezem.
Ponadto optymalny stosunek wapnia do magnezu zapobiega przekształcaniu przez wapń normalnie giętkich naczyń wieńcowych w zwapnione tunele, przez które kardiochirurg musi przejść, aby uratować Ci życie.
Dwa badania kliniczne przeprowadzone na pacjentach z niedoborem magnezu wykazały, że sam wlew magnezu podniósł poziom 25 (OH) D (prehormon wytwarzany w wątrobie przez hydroksylację witaminy D3) i 1,25 (OH) 2D (aktywna forma witaminy D3). D w organizmie) trochę, podczas gdy wlew magnezu plus doustna witamina D (jako 25 (OH) D) znacznie zwiększył poziomy w surowicy 25 (OH) D i 1,25 (OH) 2D.
W dwóch innych badaniach z udziałem pacjentów cierpiących na krzywicę witaminy D, suplementacja magnezu zmniejszyła oporność na leczenie witaminą D, podczas gdy domięśniowe wstrzyknięcie dużych ilości samej witaminy D (do 600 000 IU) nie powodowało przysiadów.
To całkiem jasne. Bez wystarczającej ilości magnezu witamina D nawet nie wstaje i nie zakłada spodni, aby pracować nad wzmocnieniem odporności.
Gdybyś poszedł do swojego lekarza rodzinnego - faceta, o którym myślałeś, że dzieli go jeden lub dwa dni od przejścia na emeryturę dwadzieścia lat temu, ale nadal ćwiczy - i zapytał go o niedobór magnezu, prawdopodobnie sprawdziłby, czy cierpisz na jakiekolwiek klasyczne objawy niedoboru, takie jak drżenie mięśni, depresja, zmęczenie, wysokie ciśnienie krwi lub migotanie przedsionków.
Wydaje się, że jesteś zdrowy, więc na wszystkie jego pytania odpowiedziałbyś „nie”. Ale to nie znaczy, że nie masz niedoboru.
Następnie, żeby cię uspokoić, dodał test na obecność magnezu do twojego panelu krwi. Prawdopodobnie wróci normalnie, ale nawet to nie jest wiarygodne, ponieważ mniej niż 1% magnezu w twoim ciele wisi w surowicy. Reszta jest podzielona mniej więcej równo między kość i tkankę.
Mimo to nie musisz wykazywać klinicznego niedoboru magnezu, aby pojawił się problem. Samo niedobór wystarczy, aby aktywacja witaminy D była wyzwaniem.
Bezpieczniej jest po prostu założyć, że masz niedobór magnezu, szczególnie jeśli utrzymujesz się na amerykańskiej żywności ubogiej w magnez lub jesteś sportowcem (jednym ze sposobów, w jaki magnez opuszcza organizm, jest pot).
Chociaż badania krwi nie są wiarygodnym wskaźnikiem poziomu magnezu, działają dobrze przy określaniu poziomu witaminy D. Poziom 20 ng / dl jest uważany za akceptowalny przez większość lekarzy, a 30 za optymalny.
Inni zagorzali, biohackerzy kamikadze i nietradycyjnie wyuczeni ludzie żywiący się lubią podnosić poziom witaminy D na wyższy, do 50 lub więcej. Tak czy inaczej, nie da się tego zrobić bez odpowiedniego poziomu magnezu i, jak wspomniałem, wydaje się, że w amerykańskiej diecie brakuje magnezu.
Kiedyś produkowaliśmy wystarczającą ilość naszej własnej witaminy D przez wystawienie na działanie promieni słonecznych, ponieważ każda komórka skóry w ciele zawiera maszynę do przekształcania światła słonecznego w prekursor witaminy D, który następnie przechodzi dwie hydroksylacje, zanim stanie się aktywny metabolicznie.
Ale nie wiecej. Biorąc pod uwagę rosnącą świadomość opinii publicznej na temat roli słońca w rozwoju raka skóry, ludzie robili całą Zuckerberga i nosili tyle kremów przeciwsłonecznych, że wyglądali, jakby robili sadzonkę twarzy w wiadrze Crisco. To świetna strategia zapobiegania uszkodzeniom skóry, ale skutecznie blokuje naturalną produkcję witaminy D.
Więc sedno tej sytuacji jest takie:
Większość z nas prawdopodobnie spożywa za dużo wapnia i za mało magnezu, co stwarza sytuację, w której witamina D nie jest w pełni metabolizowana, co prowadzi do tego, że układ odpornościowy nie funkcjonuje tak dobrze, jak mógłby.
Tutaj trochę sikam do twoich płatków kukurydzianych. Magnez nie tylko pomaga podnieść poziom witaminy D do pożądanego poziomu, ale także stara się zapobiegać zbyt wysokiemu poziomowi. Jeśli czyjeś poziomy D3 są znacznie powyżej 30 ng / dl, szczególnie powyżej 50, magnez ma odwrotny skutek.
W rzeczywistości zapobiega aktywacji zbyt dużej ilości witaminy D poprzez zwiększenie produkcji enzymów dezaktywujących witaminę D.
Jest to jednak dobra rzecz, ponieważ naprawdę wysoki poziom witaminy D, ponieważ jest rozpuszczalny w tłuszczach i nierozpuszczalny w wodzie, może uchronić kogoś przed przedawkowaniem i wystąpieniem problemów z toksycznością.
Dobra, wystarczy fuzji kukurydzianej. Prawdopodobnie chcesz podnieść poziom witaminy D, więc musisz przyjmować jej od 2000 do 5000 dziennie (ci z was, którzy spędzają w ogóle czas na słońcu, mogą wybrać dolną granicę tego zakresu).
Po drugie, aby mieć pewność, że przyjmowana witamina D zacznie działać, najprawdopodobniej będziesz musiał przyjmować suplement magnezu. Biotest to fajna opcja. Nazywa się Elite Pro ™ Minerals.
Każda porcja zawiera 400 mg. magnezu, oprócz kilku innych minerałów, których sportowcy zwykle mają niedobory. Oto zestawienie na porcję:
Spożywać jedną porcję dziennie z posiłkami lub bez, aby mogła nastąpić synteza białek, produkcja hormonów, produkcja energii, wykorzystanie węglowodanów i, co może najważniejsze, wchłanianie i aktywacja witaminy D.
Nie musisz jednak przyjmować magnezu w tym samym czasie, co witamina D. Jednak to, co MUSISZ przyjmować w tym samym czasie, co witamina D, to trochę tłuszczu w diecie, ponieważ tłuszcz może zwiększyć jego wchłanianie, a magnez nie może go aktywować, jeśli nie jest wchłaniany.
Ogólny konsensus jest taki, że około 11 gramów tłuszczu działa najlepiej, ale badanie, które reklamowało tę liczbę, dało pacjentom ogromne 50 000 IU witaminy D w dawce raz w miesiącu. To prawdopodobnie więcej niż jakakolwiek rozsądna osoba przyjęłaby na jednym posiedzeniu.
Łatwiejszą strategią byłoby po prostu przyjmowanie witaminy D podczas posiłków, które w normalnych warunkach powinny zawierać wystarczającą ilość tłuszczu, aby przetransportować witaminę przez wyściółkę jelit.
Okay, rzuciłem w ciebie wiele informacji, ale wszystko, co musisz zachować, to to:
Jeszcze bez komentarzy