Wiesz, że za każdym razem, gdy jesz obiad z rodziną, ktoś, zwykle zatroskana żona lub córka, przyjmuje rolę łajt w porze obiadowej i gani tatę lub dziadka za używanie zbyt dużej ilości soli?
„Teraz, kochanie, wiesz, co doktor Charlatanski powiedział o soli i wysokim ciśnieniu krwi… więc kochanie, odłóż ten shaker albo przysięgam, że wbiję ci ten nóż do steków tak głęboko w twoje oko, że wyjdzie z drugiej strony twojego czaszka. I proszę podać pieczeń.”
Jasne, kto nie słyszał tego dokładnego refrenu co najmniej kilkanaście razy?
Cóż, mam dobre wieści dla pop i grandpop oraz każdego, kto jest zaniepokojony rolą soli w nadciśnieniu: praktycznie wszystkie obawy, jakie mamy o wpływie soli na wysokie ciśnienie krwi, wynikają z dwóch absurdalnych badań, jednego z 1904 roku, a drugiego z lat 70.
W 1904 roku niektórzy francuscy lekarze donieśli, że 6 z ich pacjentów miało nadciśnienie. Zauważyli również, że ci sami pacjenci używali dużo soli w jedzeniu. Tyle wystarczyło, aby fobia solna toczyła się przez następne sto lat. Brak dowodów klinicznych, tylko najbardziej przypadkowe obserwacje.
Obawy nasiliły się w latach 70-tych, kiedy Lewis Dahl z Brookhaven National Laboratory poinformował, że ma „jednoznaczne” dowody na to, że sól jest powiązana z wysokim ciśnieniem krwi.
Szkoda, że nikt tak naprawdę nie przeczytał drobnego druku w jego gabinecie. Tak, karmienie szczurów sodem spowodowało u nich nadciśnienie, ale karmił je ludzkim odpowiednikiem 500 gramów sodu dziennie. Kłopot w tym, że przeciętny Amerykanin konsumuje tylko około 3.4 gramy dziennie.
Więc tak, jedzenie ponad funta sodu dziennie prawdopodobnie spowodowałoby nadciśnienie u człowieka. Spowodowałoby to również, że jego nerki wyskoczyłyby z jego pleców i zniszczyłyby tapicerkę w jego volvo.
Niezależnie od tego, U.S. Komisja Specjalna Senatu ds.Żywienia i Potrzeb Człowieka przyjęła pracę Dahla iw 1977 roku zaleciła Amerykanom ograniczenie spożycia soli o 85 procent.
Lekarze nadal traktowali te ostrzeżenia poważnie, prawdopodobnie dlatego, że dalsze badania były albo małe, albo zaniżone. Ale potem, w połowie 2011 roku, American Journal of Hypertension opublikował metaanalizę siedmiu badań z udziałem 6250 osób.
W badaniu nie znaleziono mocnych dowodów na to, że ograniczenie spożycia soli zmniejszy ryzyko udaru lub zawału serca u osób z prawidłowym lub wysokim ciśnieniem krwi.
W tym samym roku Journal of the American Medical Association opublikował badanie przedłożone przez niektórych europejskich naukowców, które wywołałyby radość wśród jedzących popcorn na całym świecie, gdyby tylko zauważono.
Poinformowali, że im mniej sodu wkurzali badani, tym większe były ich szanse na śmierć. (Większość soli, którą jemy, jest wydalana z moczem, więc pomiar ilości w siusiu daje nam dobry pogląd na to, ile soli zostało wcześniej połknięte.)
Następnie w American Journal of Medicine z 2006 roku przyjrzano się dziennemu spożyciu soli przez 78 milionów Amerykanów. Okazało się, że spożycie soli korelowało ujemnie ze śmiertelnością. Innymi słowy, im więcej ludzi jedli soli, tym mniejsze było prawdopodobieństwo, że umrą z powodu chorób serca.
Jeden duży raport, ufundowany przez U.S. Departament Zdrowia stwierdził, że ograniczenie spożycia soli obniża ciśnienie krwi. Przyjrzeli się wynikom 11 badań dotyczących redukcji soli i stwierdzili, że diety o niskiej zawartości soli rzeczywiście obniżały skurczowe ciśnienie krwi średnio o 1.1 milimetra słupa rtęci i rozkurczowe ciśnienie krwi o 0.6 milimetrów słupa rtęci.
Ho-hum. Według pisarki naukowej Melindy Wenner Moyer, piszącej w Scientific American, „To jak przejście ze 120/80 do 119/79.”
Zanim odniosę wrażenie, że im więcej soli jesz, tym lepiej, muszę dodać, że pewna część populacji naprawdę jest wrażliwa na sól, a nadmiar sodu może podnieść ciśnienie krwi.
Zdecydowana większość ludzi jest jednak bezpieczna, ponieważ związek między spożyciem soli a wysokim ciśnieniem krwi jest dla nich w dużej mierze utrwalonym mitem.
Jednak zalecane maksymalne spożycie wynosi około 2300 mg., ale wielu Amerykanów spryska dwa razy tyle. Może nie stanowi to problemu, ale długotrwałe stosowanie naprawdę dużych ilości wiąże się ze wzrostem liczby przypadków uszkodzenia nerek i prawdopodobnie nawet ryzykiem pogorszenia funkcji poznawczych.
Moja rada dla wszystkich, z wyjątkiem osób wrażliwych na sól i podatnych na nadciśnienie, polega na używaniu solniczki tak często, jak chcesz (w rozsądnym zakresie), ale unikaj konserw, fast foodów i ogólnie przetworzonej żywności, ponieważ często zawierają wystarczającą ilość soli, aby zmienić Twój basen do miniaturowego Wielkiego Jeziora Słonego.
Jeszcze bez komentarzy