Umiar i glazurowane pączki
Kilka lat temu poproszono mnie o rozmowę z grupą licealistów. powiedziałem nie. Poproszono mnie ponownie i znowu powiedziałem nie. Za trzecim razem coś w moim ogarniętym poczuciem winy sumieniu sprawiło, że powiedziałem tak. Żałowałem, gdy tylko poznałem temat: umiar.
Natychmiast zdałem sobie sprawę, że zostałem oszukany. Nikt nie chce stanąć przed grupą nastolatków i rozmawiać o „po prostu powiedz nie” lub o śmierci i rozczłonkowaniu po spożyciu alkoholu i jazdy. Potrzebowałem innego skupienia, takiego, które wskazywałoby na ten sam punkt, bez pokoju pełnego młodzieńczych twarzy glazurowanych jak dzisiejsze pączki.
Na szczęście moja przyjaciółka Kathy właśnie opowiedziała mi o swojej obecnej trzydniowej diecie. Nazywało się to „dietą 7-7-7”.„Pierwszego dnia zjadłeś siedem jajek w ciągu dnia. Nawiasem mówiąc, tak było wszystko zjadłeś. Drugiego dnia zjadłeś siedem pomarańczy, a trzeciego dnia tylko siedem bananów. Według Kathy, czwartego dnia obudziłeś się siedem funtów lżejszy.
Nie miałem serca, by jej to powiedzieć, ale jakikolwiek okres głodu spowoduje „utratę wagi”, ale czwartego dnia prawdopodobnie wróciłaby o czternaście funtów cięższa i miała mniej beztłuszczowej tkanki mięśniowej. Cudowna dieta Kathy („zastanawiasz się”, dlaczego ona to robi) była idealną inspiracją do tematu umiar. Podczas moich badań wymyśliłem również kilka truizmów na temat utraty wagi i tkanki tłuszczowej, które wydają się wytrzymywać próbę czasu. Oto, czego się nauczyłem.
Błonnik moralny, masturbacja i dieta nowotworowa
Przechadzając się w tym tygodniu po sklepie spożywczym, zwróć uwagę, że wczorajsze szaleństwa dietetyczne są dziś podstawą. Co dziwne, niektóre z najstarszych „diet” miały na celu walkę nie tylko z tęgością, ale także z niemoralnością. Resztki tych diet do dziś można znaleźć na sklepowych półkach.
W latach trzydziestych XIX wieku wielebny Sylvester Graham wierzył, że obżarstwo jest bramą do pożądania. Każdy taki „weneryczny eksces” został uznany za zły. Graham uważał, że mężczyźni powinni pozostać dziewicami do 30 roku życia, a potem uprawiać seks tylko raz w miesiącu po ślubie. Masturbacja również była zabroniona, ponieważ ten konkretny akt prowadzi do „ciała pełnego chorób” i chorób psychicznych.
 |
Chcę seksu? Zamiast tego napij się krakersa.
Aby pozbyć się głodu, zarówno seksualnego, jak i żywieniowego, Graham przepisał dietę wegetariańską, która obejmowała stworzone przez niego herbatniki, które później stały się znane jako Graham Cracker.
W ciągu kilku dziesięcioleci od Grahama inny znany dietetyk i pełnoetatowy przedsiębiorca pogrzebowy, William Banting, stracił 50 funtów na chudym mięsie, suchych tostach, jajach i warzywach. „Banting” stało się w Ameryce czasownikiem oznaczającym odchudzanie niedługo po wydaniu książki, List o korpulencji, stał się bestsellerem.
W tym samym czasie dr. James Salisbury zaproponował dietę wysokobiałkową składającą się z pasztecików z mielonego mięsa i gorącej wody. Głosił przeciwko „skrobiom” i sądził, że podczas trawienia zamieniają się one w trujące substancje. Rozwiązaniem było mielone mięso trzy razy dziennie z ograniczoną ilością warzyw, owoców i produktów bogatych w skrobię. Dziś nadal można zamawiać steki Salisbury w większości rodzinnych restauracji.
Najbardziej znanym z entuzjastów zdrowia sprzed 1900 roku był entuzjasta lewatywy, dr. John Harvey Kellogg. Tak, ten sam facet, który w zasadzie wynalazł płatki na zimno i którego nazwisko prawdopodobnie widnieje na pudełkach płatków w twojej szafce. Firma Kellogg wynalazła płatki kukurydziane i wczesną wersję muesli, aby zmniejszyć popęd seksualny i powstrzymać „epidemię” masturbacji.
 |
„Śniadanie albo lekarstwo na masturbację?”
Zalecił również obrzezanie małych chłopców bez środków znieczulających, aby na zawsze kojarzyli penisa z bólem. Kobiety powinny leczyć łechtaczkę kwasem karbolowym, aby zapobiec temu, co nazwał „nienormalnym podnieceniem”.„Tak, Kellogg był prawdziwym zwycięzcą.
Reżim Kellogga dotyczący wegetarianizmu i oczyszczania jelita grubego został oszukany w filmie z 1994 roku Droga do Wellsville z Anthonym Hopkinsem w roli dobrego lekarza. (Hopkins wcielił się także w drapieżnika Milczenie owiec. Dieta doktora Hannibala nie będzie tutaj omawiana).
 |
„Mięso: nie jedz i nie klapsy. Ale co powiesz na płatki kukurydziane i cudowną lewatywę?”
Tak więc krakersy graham, steki z Salisbury i potrawy firmy Kellogg były kiedyś pionierami strategii żywieniowych w Ameryce. Co więcej, mamy już jedną z najbardziej interesujących relacji w zrozumieniu utraty wagi i tkanki tłuszczowej: rolę pieniędzy.
Moja ulubiona kampania reklamowa dotycząca utraty wagi miała miejsce w latach dwudziestych XX wieku, kiedy papierosy Lucky Strike reklamowały się jako suplement odchudzający: „Sięgnij po Lucky zamiast
Słodkie.„Rak płuc wydaje się być skutecznym programem odchudzania, chociaż nie polecałbym tego.
Z pewnością szybkie przejrzenie ostatnich stron magazynów kobiecych, zwłaszcza tych z lat pięćdziesiątych, dostarczyłoby wielu wnikliwych sposobów na odchudzanie,
w tym kremy, balsamy i, oczywiście, słynne tabletki na odchudzanie zaatakowane przez tasiemca (chociaż nadal uważam, że to bardziej „miejska legenda” niż prawda.)
Przeszliśmy długą drogę, kochanie.
3 Podstawowe metody diety
Trzy podstawowe metody dietetyczne można podzielić na:
1) Sortowanie żywności lub łączenie diet: te metody były stosowane od dawna, ponieważ niektórzy twierdzą, że przepisy dotyczące koszernej żywności są dietetyczną magią odchudzania. Zasadniczo chodzi o to, że pewne pokarmy lub ich kombinacje są dobre lub złe.
2) Diety „więcej”: Ilekroć zobaczysz słowo „wysoki” w diecie, prawdopodobnie należy ona do tej grupy. Zazwyczaj taka dieta zachęca do spożywania większej ilości określonego makroskładnika odżywczego: węglowodanów, białka lub tłuszczu. Zwykle pojawiają się one po pewnym okresie wysokiego poziomu. Na przykład, po diecie niskotłuszczowej pojawiły się diety bogatsze w tłuszcz.
3) Diety „mniej”: można je rozpoznać po słowie „niski”, ale do tego pomysłu dołączyłem również różne diety głodowe.
Sortowanie żywności lub łączenie diet
Sortowanie pożywienia lub łączenie diet ma dla mnie pewną atrakcyjność na podstawowym poziomie. To nie fakt, że co wieczór piję sześć paczek piwa, sprawia, że jestem gruby; to orzeszki ziemne, które podjadam do piwa. To kombinacja powoduje jelita, a nie kalorie. Uff, co za ulga! Teraz napiję się tylko piwa.
Pavlov, znany ze ślinienia się psów, miał teorię, że łączenie razem pokarmów bogatych w białko i węglowodanów jest największym problemem w trawieniu. Chiropraktyk, doktor Phil Maffetone, rozwinął tę koncepcję w serii książek, w których moja ulubiona istota Każdy jest sportowcem. Zasadniczo jedzenie kawałka łososia jest w porządku, ale dodanie makaronu byłoby problemem dla organizmu. Jednak kilka godzin później ten makaron z sosem pomidorowym też byłby w porządku, tylko nie dodawaj steku. UH Huh.
Bycie gwiazdą serialu Three's Company sprawiła, że Suzanne Somers stała się znaną marką i „ekspertką od diety." Nie naprawdę. Ma serię książek, które bezpośrednio zajmują się koncepcją łączenia pokarmów. Owoce „zjadane same” są podstawą wielu takich programów łączących żywność.
Oprócz Pawłowa, przed Somersem istnieją inne kombinatory żywności. W latach dwudziestych dr. William Howard Hay uważał, że pH krwi jest kluczem do zdrowia, a jednym z czynników nie jest łączenie skrobi, owoców ani białek w tym samym posiłku.
Trzeba było także codziennie wykonywać lewatywy i spowolnić żucie, bardzo popularny pomysł na zdrowie z początku XX wieku, znany jako „Fletcherizing.„Horace Fletcher wpadł na pomysł żucia pokarmu do momentu jego upłynnienia w ustach, a następnie przełknięcia. Dla przypomnienia, w latach licealnych nadal omawiano to jako właściwą taktykę trawienia.
Judy Mazel może być najsłynniejszym łącznikiem żywności przed Somers. Jej bogata w owoce dieta była wściekłością na początku lat 80-tych po opublikowaniu jej książki, Dieta Beverly Hills. Doskonale pamiętam kobiety jedzące widelec po widelcu spaghetti, zapewniane, że mango, papaja lub ananas, które jedli po posiłku, nie zapewnią przyrostu masy ciała.
 |
Ta dieta uwydatniła główną modę dietetyczną lat osiemdziesiątych: problem z marką. „Dieta Cambridge” nie pochodziła z Cambridge, ale została napisana przez lekarza tam pracującego. Wykorzystali marketing wielopoziomowy (piramidę prawną) do sprzedaży napoju białkowego. Nazwy Beverly Hills lub South Beach wydają się sprzedawać lepiej niż „Dieta Ozark Mountain Valley.„To zabawne.
Mniej więcej w tym samym czasie Dan Duchaine i dr. Mauro DiPasquale jednocześnie zaczął pisać o idei dłuższych okresów łączenia pokarmów. W połączeniu ze specjalnym treningiem w określone dni w cyklu, można przejść przez pięć dni na diecie wysokotłuszczowej i wysokobiałkowej praktycznie bez węglowodanów. Następnie odbyła się dwudniowa uczta węglowodanowa. Oryginalne diety, BodyOpus i Dieta anaboliczna, stały się bardzo popularne wśród sportowców siłowych i siłowych w ciągu ostatnich kilku lat.
 |
Ostatnio ludzie tacy jak dr. John Berardi był zwolennikiem diet, w których starasz się nie mieszać zbyt wielu węglowodanów i zbyt wielu tłuszczów w jednym posiłku. Jego podejścia „Massive Eating” i „Don't Diet” zostały wprowadzone właśnie tutaj, w T-Nation.
Zaletą tych planów jest to, że żaden makroskładnik odżywczy nie jest uważany za zły. Możesz jeść białko, węglowodany i tłuszcze, pod warunkiem, że uwzględnione są terminy i / lub kombinacje posiłków. Prosty pomysł, do którego zmuszona jest osoba na diecie zaplanować jedzenie może być tajną bronią w sukcesie tych i innych diet.
Diety „więcej”
Większość ludzi rozpoznaje diety „więcej” lub „wysoki”, ponieważ w ostatnich kilku dekadach książek dietetycznych podkreślano, że jeden heroiczny makroskładnik odżywczy walczy na śmierć i życie z innym „złym” makroskładnikiem odżywczym. Tłuszcze są złe, jedz więcej węglowodanów! Nie czekaj, węglowodany są złe, jedz więcej tłuszczu!
Historycznie rzecz biorąc, niektóre pojedyncze potrawy były tajemnicą stania się „chudym”, zgodnie z celem dr. George Cheyne pod koniec XVII wieku, kiedy powiedział swoim zwolennikom, aby zwiększyli ilość wypijanego mleka.
Pojawienie się pierwszych diet „bogatych” w makroskładniki odżywcze pojawiło się dopiero we wczesnych latach sześćdziesiątych XX wieku, chociaż pisma z Siła i zdrowie Bob Hoffman od dziesięcioleci zachęcał do stosowania wysokiego białka. W książce Hermana Tallera, Kalorie się nie liczą, Taller przestrzegał diety wysokotłuszczowej, wysokobiałkowej i niskowęglowodanowej. Szybko pojawiło się kilka książek, w tym Stillman Dieta lekarza szybkiej utraty wagi bogaty w mięso i ser, a dekadę później dr. Pierwsza książka Roberta Atkinsa na ten temat, Rewolucja w diecie.
 |
Od połowy lat 90-tych w centrum uwagi znalazły się diety o niższej zawartości węglowodanów i wyższej zawartości białka. W rzeczywistości można by argumentować, że właśnie widzieliśmy zmianę paradygmatu w myśleniu dietetycznym w ciągu ostatnich kilku lat, kiedy to zmiana złych makroskładników odżywczych z tłuszczu na węglowodany. Książka Barry'ego Searsa, Strefa, doprowadziło do zjawiska 40-40-30 i odciągnęło wielu od myślenia, że białko i tłuszcz są złe.
Sugar Busters, Moc białka, Dieta uzależnionego od węglowodanów a wszystkie różne paleo-diety zostały dziś zaakceptowane jako główny nurt stylu odżywiania. Wystarczy wspomnieć „Jem Atkinsa”, a kelner będzie wiedział dokładnie, co, a czego Ci nie podać.
Teraz jest oczywiste nawet dla naukowców, że dwutygodniowa indukcja Atkinsa wydaje się naprawdę zmieniać wagę na wadze dla wielu ludzi. Zwiększenie zawartości tłuszczu w diecie wydaje się również przypominać ludziom, jak to jest być sytym po posiłku. Ponownie, powodem tego, że diety te działają, może być po prostu to, że osoba na diecie musi zaplanować posiłek lub przynajmniej ograniczyć wybór przy posiłku.
Dieta „mniej”
Diety „mniej, mało i nie” można prześledzić niemal bezpośrednio do roku 1910. Pojawiło się pojęcie „kalorii” i wraz z nim Gustave Gaertner wymyślił skalę żywności. Jego mantra dotycząca utraty wagi: „Bez łusek nie ma lekarstwa.„W ciągu dekady Dr. Lulu Hunt
Peters zaproponowała jej plan diety na całe życie: zacznij od szybkiego, „fletcheryzowania” jedzenia i ogranicz się do 1200 kalorii dziennie przez resztę życia.
Wkrótce oczywiście 1200 uznano za zbyt wysokie. Diety zaczęły zalecać 600 kalorii dzięki słynnej „hollywoodzkiej diecie” 585 kalorii dziennie przez osiemnaście dni. Podstawy tej diety - grejpfrut, jajka, pomarańcze i tosty z melby - stały się ikonicznymi potrawami diety być może nawet do dziś. Zapytaj babcię o porady dotyczące diety, a może ona ci dać tę listę.
Później niektórzy lekarze zalecają diety 400 kalorii dziennie, aby wyeliminować otyłość. W latach pięćdziesiątych XX wieku pojawił się zupełnie nowy rynek książek kucharskich na temat diety, które są teraz dostępne w całej księgarni.
Pod koniec lat siedemdziesiątych Nathan Pritikin zdecydował, że jedzenie tłuszczu jest przyczyną otyłości i napisał Program diety i ćwiczeń Pritikin, który zalecał dietę o bardzo niskiej zawartości tłuszczu. dr. Dean Ornish dodał do tego dekadę później swoją książką, Jedz więcej, waż mniej, podkreślając niskotłuszczową dietę wegetariańską w celu utraty wagi i poprawy profili krwi.
 |
Kwestia „tłuszcz sprawia, że tyjesz” jest nadal popularna wśród większości osób zainteresowanych utratą tkanki tłuszczowej, co prowadzi do wielu niepowodzeń dietetycznych. Zbyt często w środowisku przyjaznym węglowodanom przestaje się jeść tylko wtedy, gdy znikną wszystkie frytki.
W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku po świecie diety unosiło się kilka płynnych diet białkowych opartych na produktach wywołujących gag z płynnej skóry krowy, a także dieta Scarsdale'a Hermana Tarnowera, która zapewniała tylko 700 kalorii dziennie.
Zaletą tego rodzaju diet jest wściekła, wojownicza mentalność, która wydaje się rozwijać. Niestety, zwłaszcza w przypadku diet o bardzo niskiej zawartości tłuszczu, badania profilu krwi nie poprawiają się zbytnio. W rzeczywistości wiele mięs i serów jedzących Atkinsa
dietetycy uważają, że ich praca krwi jest lepsza niż ich stara dieta królików. Może lekcja polega na tym, żeby zjeść królika, a nie króliczą kolację.
Czego się nauczyliśmy, dzieciaki?
Więc co z tego wszystkiego wyciągniemy? Po pierwsze, zauważ, że kiedy przeglądasz diety w książkach lub artykułach, w których większość wciąż mówi o „utracie wagi”, a nie „utracie tłuszczu”.„Jeśli chcesz schudnąć, to praktycznie nie ma znaczenia. Z pewnością wypadek z kosiarką spowodowałby utratę wagi, ale taki jest nasz cel? Po drugie, przestudiuj to wystarczająco dużo, a zauważysz, że wkrótce staniesz się swego rodzaju prorokiem, zgadując kolejną wielką falę diety.
Najbardziej konkretna rada, jaką wyciągnąłem z tego wszystkiego, dotyczy jednej podstawowej kwestii: wyborów żywieniowych. Kluczowe jest tutaj to, że musisz przygotowywać się codziennie i co tydzień, aby móc dokonywać dobrych wyborów żywieniowych.
Wiele lat temu na warsztatach poproszono nas, abyśmy przez kilka dni prowadzili dziennik żywności i po prostu „dodawali” żywność, którą jedliśmy. Nie objętość, kalorie, białko czy coś w tym rodzaju; poproszono nas po prostu o zrobienie kolumny z jedzeniem, które jedliśmy w tym czasie. Chodziło o to, że większość ludzi zjada od dziesięciu do dwudziestu posiłków tygodniowo. Nie wierz mi? Zachowaj dziennik.
Jeśli te produkty są:
Jajka
łosoś
Tuńczyk
Owsianka
Jagody
migdały
kurczak
Jabłka
Grejpfrut
Twarożek
warzywa
… To prawdopodobnie nie musisz czytać tego artykułu!
A więc kilka szybkich pomysłów:
• Nigdy nie rób zakupów ani nawet nie wychodź głodny. Zgadza się, jedz przed wyjściem. Nie tylko zaoszczędzisz pieniądze, ale także dokonasz lepszych wyborów żywieniowych. Jedz, zanim pójdziesz na zakupy spożywcze, a nie kupisz rzeczy, które skończą się jako kolejny podbródek.
• Musisz mieć listę zakupów. Mam jeden w pracy, drugi na lodówce i mnóstwo dodatków w szufladzie. Poświęć kilka minut, aby upewnić się, że masz to, co myślisz, że masz. Następnie trzymaj się listy!
• Kupuj dużo rzeczy, które planujesz zjeść. Jeśli zdecydujesz się jeść cztery jajka dziennie i kupisz kilkanaście jajek, Twój nowo odkryty entuzjazm skończy się za trzy dni. Wtedy prawdopodobnie zjesz coś, czego nie planowałeś zjeść.
• Podjadanie owoców nie jest złym pomysłem. Spróbuj zjeść miskę jabłek. To naprawdę trudne. Uważam, że migdały lub jabłka są idealnymi przekąskami. Miej je pod ręką, a nie będziesz się tak kusił, żeby wstąpić do fast fooda.
Wreszcie, naprawdę staraj się dokonywać dobrych wyborów żywieniowych. Pewna kobieta zapytała mnie kiedyś, czy znam dietę, w której można jeść, co tylko zechcesz. Zgodziłem się, ale najpierw musiałaby zjeść dwa funty łososia, trzy filiżanki płatków owsianych, szklankę jagód, dwie miski mieszanych warzyw i karton twarogu. Gdy skończyła, każdego dnia mogła jeść, co tylko zechciała!
Krótko mówiąc, skup się na dobrej żywności, a reszta prawdopodobnie sama się zatroszczy. Pomyśl tylko, zajęło nam to tylko kilkaset lat, aby to rozgryźć.
Jeszcze bez komentarzy