Zasady łączenia poza sezonem były proste: jedz co dwie do trzech godzin i jedz do syta. Podczas gdy „czyste” potrawy, takie jak kurczak i brązowy ryż, były idealne, nikt nie był zadokowany w punktach, w których można było wkraść się do pizzy w okresie po treningu.”
Dopóki liczba na skali rosła, tylko to się liczyło. Waga skali stała się miarą, według której oceniałeś sukces dużej ilości.
Zwykle nie był to przyjemny proces. Powiedzmy, że do Bożego Narodzenia zdecydowałeś się zebrać do 250 funtów. Spodnie ciasne przy 235? Kup bardziej rozciągliwe spodnie. Nie zmieści się w twoich garniturach w wieku 240? Niech każdy dzień będzie swobodny w piątek!
Chodziło o to, żeby po prostu dalej jeść. Kiedy waga wskazuje 250 funtów, wygrywasz.
Ale czy naprawdę wygrałeś? Zyskałeś od 30 do 50 funtów w cztery lub pięć miesięcy. Możesz mieć większą ławkę i przysiady. Możesz także mieć policzki wiewiórki i niski grzbiet, który szczeka nawet podczas pojedynczego powtórzenia wiązania sznurówek.
Ale czy jesteś lepszy po całej masie? Nie. Istnieje siedem powodów, dla których:
Budowanie mięśni - rzeczywistej, kurczliwej tkanki mięśniowej - jest bardzo powolnym procesem dla każdego zawodnika po fazie początkowej.
Dla doświadczonego podnośnika przyrost masy mięśniowej o 1-2 funty miesięcznie byłby doskonały. W jednym poza sezonem sumuje się do 10 funtów lub więcej. Jednak tylko niewielu kulturystów może nabrać mięśni w takim tempie, a 10 funtów jest dalekie od 40 lub 50 funtów, które uderzyłeś w masę.
Kiedy nabierasz masy i rośnie poziom tkanki tłuszczowej, możesz stopniowo zmniejszać wrażliwość na insulinę, co może utrudniać wzrost mięśni. Insulina jest w rzeczywistości białkiem sygnalizującym wykorzystanie aminokwasów i glukozy przez komórki mięśniowe i tłuszczowe.
Idealnie byłoby, gdyby komórki mięśniowe wrażliwe na insulinę łatwo wchłaniały glukozę i aminokwasy, gdy insulina „sygnalizuje” im otwarcie. Jednak wraz ze wzrostem tkanki tłuszczowej zwiększa się poziom insuliny, co może znieczulić komórki mięśniowe na efekty sygnalizacyjne insuliny.
Jeśli ty zmniejszać wrażliwość na insulinę, twoje mięśnie nie będą zużywać tak wydajnie glukozy i aminokwasów, a ponieważ metabolicznie mniej kosztowne jest przechowywanie tłuszczu, twoje ciało przekształci więcej nadmiaru kalorii w tłuszcz.
Im większa masz nadwagę, tym bardziej zmieniasz fizjologię, aby faworyzować magazynowanie tłuszczu nad regeneracją i wzrostem mięśni.
To fizjologiczne zjawisko, w którym synteza białek jest zahamowana, a magazynowanie tłuszczu jest podwyższone, nazywane jest odporność na anabolizm, i to ostatnia rzecz, jakiej pragniesz jako kulturysta.
Im grubszy jesteś, tym bardziej prawdopodobne jest, że nadmiar składników odżywczych, które spożywasz, jest gromadzony w pośladkach i jelitach - a nie w czworogłowych i bicepsach. I tym mniej prawdopodobne jest, że trening prowadzi do rzeczywistego wzrostu mięśni.
Oczywiście zawsze istnieją wartości odstające. Znam facetów, którzy mogą zyskać 50 funtów poza sezonem i po prostu stać się więksi. Wyjątki nie tworzą jednak reguł, a to, że najlepsi faceci mogą „uciec” dzięki strategii łączenia, nie czyni z niej rozsądnej opcji dla większości z nas, którzy są mniej uzdolnieni genetycznie.
Po przekroczeniu pewnego punktu tkanki tłuszczowej po prostu przyspieszasz magazynowanie tłuszczu. Przeciętny bulker przechowuje większość swojego tłuszczu tylko w jednym nieestetycznym miejscu, takim jak brzuch lub rączki miłosne.
Nie tylko jest to niezdrowe (tłuszcz wokół brzucha jest bezpośrednio skorelowany z chorobami serca i nadciśnieniem), ale może prowadzić do powstania Nowy komórki tłuszczowe, które utrudniają dietę po zakończeniu łączenia. Ten proces nazywa się adipogeneza, i występuje w okresach intensywnego przybierania na wadze i nadwyżki kalorycznej.
Kiedy ktoś robi duże obciążenie, wszystkie nadmiarowe kalorie są ostatecznie przekształcane w glukozę, która jest zasadniczo cukrem. Glukoza jest wykorzystywana zarówno przez komórki mięśniowe, jak i tłuszczowe do zużywania i magazynowania energii.
Ale kiedy poziom glukozy jest stale wysoki i masz więcej niż potrzebujesz tylko dla swoich mięśni, cały ten nadmiar glukozy zostanie zmagazynowany w postaci tłuszczu. Dlatego też twarde i szybkie „brudne” spęcznianie rzadko prowadzi do dużego przyrostu masy mięśniowej.
Z biegiem czasu, gdy masowanie się powtarza, w rzeczywistości tuczisz te same części ciała. To daje całkowitą sukę w diecie. Jeśli już trudno jest ubić w tym jednym miejscu, dodanie tam jeszcze większej ilości tłuszczu oznacza, że powinieneś przygotować się na 12 tygodni piekła.
Co gorsza, im wyższy jest poziom tkanki tłuszczowej, tym większe prawdopodobieństwo, że prowadzi to do odporności anabolicznej. Obniżenie tego upartego obszaru prawdopodobnie zaszkodzi również innym obszarom i sprawi, że będą wyglądać na wychudzone. W konsekwencji może zniweczyć wszelkie przyrosty mięśni.
Ektopowe magazynowanie tłuszczu pogarsza sprawę. Ponieważ organizm jest zalewany nadmiarem kalorii, glukozy i trójglicerydów, zacznie gromadzić nadmiar nie tylko w tkance tłuszczowej, ale także w samych mięśniach.
To się nazywa domięśniowe przechowywanie trójglicerydów. Przyczynia się to do brudnych masowców, które uzyskują miękki wygląd swoich mięśni.
Ale to nie tylko kosmetyki. Tłuszcz śródmięśniowy może również hamować syntezę białek i późniejszy wzrost mięśni.
Prawdopodobnie widzieliście od czasu do czasu kulturystę, który robił się wielki poza sezonem, ale jakimś cudem stracił wszystkie swoje miękkie zyski, kiedy z powrotem się odżywił. Ektopowe magazynowanie tłuszczu jest tylko częściowo odpowiedzialne za to zjawisko.
Ciągłe przybieranie na wadze może za każdym razem utrudniać chudnięcie.
Jeśli staniesz się zbyt gruby, a następnie będziesz musiał zabić się na diecie, organizm będzie trzymał się tłuszczu o wiele trudniej podczas następnej diety.
To szczególne zjawisko jest w pewnym stopniu związane z koncepcją uszkodzeń metabolicznych polegającą na ciągłym zmniejszaniu podstawowego metabolizmu do tego stopnia, że utrata masy ciała jest prawie niemożliwa, a przyrost masy ciała może być spowodowany nawet najmniejszymi nadwyżkami kalorii.
Podczas gdy uszkodzenia metaboliczne są często kojarzone z zawodniczkami, kulturyści płci męskiej mogą odczuwać te same skutki, ale w bardzo różnym stopniu.
Wyobraź sobie kulturystę, który poza sezonem waży do 300 funtów, ale na scenie musi odchudzać się do 250 kg. To 17% redukcja wagi. Podstawowy metabolizm zacznie spadać, gdy nastąpi 10% redukcja wagi, więc ten kulturysta będzie spowalniać swój metabolizm podczas diety.
Jeśli jednak zabrudził masę, prawdopodobnie musi też uporać się z odpornością na anabolizm. Jeśli powtórzy brudny proces łączenia po zawodach, wzmacnia zwiększone magazynowanie tłuszczu i odporność anaboliczną, których doświadczył wcześniej.
To utrudni mu pochylanie się przed każdym zawodem, a za każdym razem, gdy się powiększy, będzie coraz mniej prawdopodobne, że przybierze nowy mięsień. Może nie doświadcza uszkodzeń metabolicznych w klasycznym tego słowa znaczeniu, ale metabolicznie powoduje, że wiele rzeczy idzie nie tak.
To, co robią absolutnie najlepsi faceci, często jest wynikiem tego, co mogą im ujść na sucho z powodu ich genetyki i zażywania narkotyków. Niekoniecznie jest to wzór do naśladowania dla wszystkich innych. Jeśli chcesz konkurencyjnej długowieczności, rozważ bardziej konserwatywne podejście.
Kulturyści przez dziesięciolecia rosli w siłę i ograniczali. Obejmuje to więcej niż kilku Mr. Zwycięzcy Olimpii. Byłoby głupio powiedzieć, że to podejście nie działa, ponieważ najwyraźniej działa.
Ale to, o czym nie słyszysz, to tysiące facetów, którzy nabili masy, przytyli, zepsuli swoją wrażliwość na insulinę i nigdy nie osiągnęli swojego prawdziwego potencjału ani pod względem wielkości, ani kondycji.
Weź również pod uwagę facetów, którzy zaczęli z hukiem i wyglądali niesamowicie na jednym lub dwóch koncertach, ale nigdy nie byli w stanie powtórzyć tego poziomu kondycji lub pełni.
Decyzja o masie lub nie sprowadza się do znajomości swojego ciała. Potrzebujesz nadwyżki kalorii, aby zbudować mięśnie i trudno jest jeść tyle, aby zbudować mięśnie bez przyrostu tłuszczu. Ale zdobycie pięciu funtów tłuszczu w celu uzyskania jednego funta mięśni to zły pomysł.
Bardziej prawdopodobne jest, że stracisz ten funt mięśni, ponieważ spróbujesz diety pozbawionej pięciu funtów tłuszczu.
Nie ma powodu, dla którego większość facetów miałaby mieć ponad 12% tkanki tłuszczowej. Osobiście wolę pozostać poniżej 10%. Będzie to zależeć od tego, gdzie zaczniesz tracić wrażliwość na insulinę - będziesz wiedział, że tam jesteś, ponieważ pompy spadną, a Twoje mięśnie zaczną wyglądać miękko. Jeśli tak się stanie, potraktuj to jako znak, aby zakończyć swoją masę.
Jeszcze bez komentarzy