Rwanie to wysoce techniczny ruch, na który mogą mieć wpływ najmniejsze błędy w konfiguracji, ciągnięciu, przejściach, odzyskiwaniu i synchronizacji. Często pomijana jest pierwsza i bardzo krytyczna faza rwania, która rozpoczyna się od ustawienia podnośnika na sztangę i KOŃCZY SIĘ, gdy faktycznie zacznie się biec.
W tym artykule zajmiemy się kluczowymi aspektami chwytania przez wyrwanie, a dokładniej; chwyt haka, odpowiednie narzędzia do umieszczania i oceny szerokości chwytu oraz wpływ, jaki może mieć zbyt szeroka / zbyt mała szerokość chwytu na zatrzask.
W poniższych sekcjach omówiono kluczowe korzyści płynące z uzyskania prawidłowego chwytu haka i ułożenia dłoni na sztangi. Poniższy film zawiera szczegółowe informacje dotyczące kluczowych aspektów uchwytu szarpanego, w szczególności; (1) jak skutecznie uczyć, rozwijać i osiągać chwyt hakowy, (2) określić odpowiednią szerokość / umiejscowienie chwytu w chwycie wyrwanym oraz (3) jakie indywidualne różnice (w chwycie wyrwanym) trenerzy i sportowcy powinni rozpoznać i oni wpływ, jaki mogą mieć na wydajność.
Zbyt szerokie uchwycenie może negatywnie wpłynąć na ciągnięcie i siłę chwytu oraz stabilność nad głową, a także potencjalne obrażenia nadgarstka i łokcia. Kiedy po raz pierwszy uczy się chwytu wyrwania, wielu sportowców często ucieka się do chwytania superszerokiego ze względu na ograniczoną ruchomość ramion i klatki piersiowej, które dzięki szerszemu umiejscowieniu chwytu pozwalają im usiąść pod sztangą w przysiadie znad głowy. Z takich uchwytów może wynikać wiele problemów, w szczególności:
Ponieważ zbyt szeroki uchwyt ma swoje problemy, tak samo dzieje się z zbyt wąskim umiejscowieniem uchwytu. Wiele z tych problemów jest całkowitym przeciwieństwem zbyt szerokiego chwytu, jednak niektóre z nich wynikają z zbyt bliskiego ułożenia dłoni na sztangie:
Ja, chwytając wąski chwyt po powolnej rehabilitacji zranionego nadgarstka. Wąska pozycja pomogła w bólu nadgarstka podczas rwania, jednak wpływa na ciągnięcie i synchronizację rwania.
Chwyt hakowy jest niezbędnym elementem podnoszenia ciężarów olimpijskich, ponieważ pozwala na maksymalną siłę chwytu, kontrolę i płynność nadgarstka i ramienia. Odmiany chwytu bez haczyka, które mogą być używane w treningu do określonych celów, generalnie nie są zalecane, ponieważ są gorsze pod względem maksymalnej kontroli chwytu podczas robienia i czyszczenia.
Chwyt hakowy pozwala również na pozostanie połączonym ze sztangą, jednak nadal mieć mocne, ale rozluźnione ramiona, ponieważ sztanga siedzi w dłoni, a nie jest ściskana na śmierć.
Określenie właściwej szerokości chwytu sztangi na sztangę jest dość proste, gdy nauczysz się ogólnych praktyk oceniania. Stamtąd możesz precyzyjnie dostroić umiejscowienie uchwytu na podstawie indywidualnych rozważań (patrz poniżej). Chociaż wielu trenerów może nie zgadzać się co do najlepszej metody oceny właściwej szerokości chwytu, większość może zgodzić się co do konkretnych elementów, o które jako trenerzy najbardziej się martwimy:
Poniżej znajduje się kilka czynników, które należy wziąć pod uwagę przy próbie dalszego dostosowania szerokości chwytu w celu uzyskania optymalnej wydajności i komfortu.
Ból nadgarstka i łokcia: Najczęściej nadmierne obciążenie nadgarstka i łokcia jest spowodowane słabą stabilnością stawu barkowego, który blokuje się i podtrzymuje obciążenie, zmuszając nadgarstek i łokcie do wytworzenia potrzebnej stabilności. W takim przypadku zwężenie chwytu może zwiększyć stabilność barku i siłę nad głową oraz umożliwić prawidłowe ustawienie łokcia i nadgarstka podczas podtrzymywania obciążeń
Długie ręce: Podnośniki z długimi ramionami mogą mieć pewne problemy z określeniem odpowiedniej szerokości, ponieważ czasami mogą potrzebować zgiąć ramiona, aby wciągnąć sztangę w biodro pod koniec drugiego pociągnięcia (ponieważ nie mogą zwiększyć szerokości szerzej). W takim przypadku dłuższe uzbrojeni podnośnicy muszą upewnić się, że zwiększają stabilność i wytrzymałość nad głową w szerokim położeniu, aby zapewnić odporność na obrażenia.
Chociaż chwyt haka i właściwa szerokość chwytu są ważne dla właściwego technika rwania i wykonania, trenerzy i sportowcy powinni zrozumieć, że powyższe metody są ogólnymi wskazówkami, które mogą, ale nie muszą, mieć zastosowanie do każdego sportowca. Rozumiejąc podstawy metod omówionych powyżej, trenerzy i sportowcy powinni następnie stworzyć bardziej unikalny i spersonalizowany uchwyt z umiejscowieniem, aby uzyskać najlepsze wyniki.
Wyróżniony obraz: @ebephysique na Instagramie
Jeszcze bez komentarzy