Może nie jest to znane nazwisko LeBrona Jamesa ani Steph Curry, ale Melvin Sanders miał talent i etykę pracy, aby zdobyć miejsce wśród najlepszych koszykarzy na świecie w NBA. Sanders zrobił swój największy plusk jako San Antonio Spur, ale miał również udany bieg, grając w koszykówkę w Europie. Ogólnie utalentowany piłkarz grał w sumie 11 lat jako zawodowiec i zmierzył się z niektórymi z największych gwiazd ligi.
Po przejściu na emeryturę Sanders nadal pozostawał aktywny i angażował się w swoją pasję do fitnessu, ostatecznie uzyskując certyfikat trenera osobistego (C.S.do.S.) i zostać trenerem siłowym i kondycyjnym dla drużyny letniej ligi Spurs. Obecnie jest właścicielem Sanders Fit Performance Center w Dallas w Teksasie, gdzie wykorzystuje swoje bogate doświadczenie sportowe, silne umiejętności motywacyjne i pasję do fitnessu, aby trenować i mentorować NBA, NFL, college i europejskich sportowców przez cały rok, a także regularnie ludzie, którzy po prostu chcą być w świetnej formie.
Niedawno spotkaliśmy się z Sandersem, aby poznać jego podejście do profesjonalnej gry w piłkę, ćwiczeń i zdrowego odżywiania, aby osiągnąć optymalny poziom sprawności.
Muscle & Fitness: Opowiedz nam o swojej drodze do awansu do NBA.
SM: Moja droga do NBA zdecydowanie nie była spacerem po parku. Tam miałem ukończyć stan Oklahoma, jako 12-ka All-Defensive Player of the Year, ale nadal byłem na drodze niepewności. Niewykonany, bez obiecujących spojrzeń ze strony NBA, zdobyłem miejsce na obozie treningowym z Houston Rockets i przeszedłem przez cały tydzień, zanim zostałem zwolniony. Stamtąd przeniosłem się do Dakoty Północnej, aby grać w CBA z obecnym trenerem NBA Dave'em Joergerem z Sacramento Kings. Niedługo po moim sezonie w CBA skończyłem rok grając w piłkę we Włoszech. Zawsze mając oko na grę w NBA, grałem w letniej lidze z Denver Nuggets i zostałem zaproszony na obóz treningowy, gdzie ponownie zostałem zwolniony w ostatnim tygodniu obozu treningowego. Poddanie się nigdy nie wchodziło w grę. W następnym roku podążyłem tą samą drogą z CBA i zakończyłem rok grając w Hiszpanii. Dzięki ciężkiej pracy i determinacji w następnym roku wylądowałem w NBA z San Antonio Spurs. Cały pot i żwir w końcu doprowadziły mnie do miejsca, nad którym pracowałem tyle lat.
Ogólnie rzecz biorąc, jakie było Twoje doświadczenie w NBA?
Moje doświadczenie w NBA było spełnieniem marzeń. Gra z San Antonio Spurs była po prostu niesamowita. Grałem z wieloma przyszłymi Hall of Famers i przeciwko nim. Tim Duncan, Manu Ginobli, Tony Parker i Robert Horry, aby wymienić tylko kilku. I oczywiście gra dla trenera Hall of Fame Gregga Popovicha, który moim zdaniem jest najlepszym trenerem wszechczasów, była niesamowitym przeżyciem. Uczenie się od tych gości nauczyło mnie, jak być zwycięzcą na korcie i poza nim. Podobała mi się każda sekunda.
Co jest najtrudniejsze w byciu profesjonalnym koszykarzem?
Nie znalazłem zbyt wiele, co uważałem za wyzwanie. To surrealistyczny świat w NBA i wiedziałem, że było to niesamowite doświadczenie, którego większość koszykarzy nigdy nie będzie się cieszyć. Jedynym prawdziwym wyzwaniem, przed jakim stanąłem, była presja, aby zawsze wygrywać, ale dla mnie była to jedna z najlepszych części uprawiania sportu. Zawodowi sportowcy są bardzo dobrze traktowani przez swoich fanów i świat. Narzekanie na jakikolwiek aspekt tego świata jest po prostu niewdzięczna i szczerze mówiąc, marnowanie energii, którą lepiej poświęcić na skupienie się na tym, jak zmusić się do bycia lepszym i oczywiście wygrać.
Co pomogło Ci występować na tak wysokim poziomie?
Chęć bycia zawsze najlepszym i nigdy nie przegrywa pomogła mi w preformowaniu na wysokim poziomie. Nigdy nie lubiłem uczucia utraty lub świadomości, że ktoś może pracować ciężej ode mnie. Dlatego zawsze starałem się być najlepszy.
Jak ważny jest trening siłowy dla profesjonalnego gracza w kosza?
Trening siłowy odgrywa istotną rolę dla wszystkich sportowców. Bycie większym, szybszym i silniejszym poprzez trening siłowy daje sportowcom przewagę nad konkurencją. Pomaga również zminimalizować kontuzje i trzymać graczy z dala od linii bocznej. Ponadto trening siłowy jest niezbędny do doskonalenia umiejętności i budowania pewności siebie.
Jakie są najlepsze ćwiczenia, które pomogą ci osiągnąć sukces na korcie?
Pliometria i rozwój prędkości są niezbędne dla optymalnej wydajności na korcie. Ćwiczenia, takie jak skoki na głębokość, skoki na jedną nogę, wysokie kolana, skoki na kolana, skakanka, 12-calowe mini skoki przez płotki, drabinki agility, przetasowania boczne i pchnięcia na sankach są doskonałe do poprawy wyników sportowych.
Jeśli chodzi o podnoszenie ciężarów, wolę przysiady, wypady, sprzątanie, martwy ciąg na drążku w pułapce, wysokie podciąganie, wyciskanie na ławce, wyciskanie nad głową, bułgarskie przysiady dzielone, podciąganie z szerokim uchwytem i rzędy siedzące. Trening oporowy z kettlebellami, piłkami lekarskimi, opaskami i łańcuchami jest również ważny, aby poprawić wydajność na korcie.
Jaką rolę odgrywa dieta w Twoim treningu?
Odżywianie odgrywa skomplikowaną rolę w treningu. Właściwe nawodnienie i pożywienie odpowiednim pokarmem ma duży wpływ na to, jak radzisz sobie na siłowni, na korcie lub boisku. Brak nawodnienia w ciągu dnia i blisko treningu jest głównym powodem braku wzrostu wydajności. Prawidłowe odżywianie zwiększa poziom energii, pomaga w odpoczynku, zmniejsza tkankę tłuszczową i zwiększa wyniki sportowe. Odżywianie regeneracyjne jest również bardzo ważne, ponieważ pomaga budować i naprawiać mięśnie.
Wielu facetów, którzy przestają uprawiać sporty profesjonalne, często przybiera na wadze. Jaką radę dałbyś emerytowanym sportowcom, aby mówili, że są szczupli i wysportowani?
Większość facetów, którzy przestają uprawiać profesjonalne sporty, nie ma dyscypliny ani chęci utrzymania formy tylko dlatego, że są wypaleni. Moja rada dla sportowców na emeryturze to zatrudnienie trenera i trenowanie z nimi co najmniej 3-4 razy w tygodniu. W ten sposób mają kogoś, kto pociągnie ich do odpowiedzialności. Sportowcy wiedli nieco rozpieszczone życie i zawsze mieli przy sobie kogoś, kto upewniłby się, że są w formie, więc po przejściu na emeryturę jest szok i nie ma nikogo, kto upewniłby się, że ćwiczą.
Co robisz od czasu przejścia na emeryturę?
Przeszedłem na emeryturę w wieku 32 lat. Zostało mi jeszcze około pięciu dobrych lat gry. Byłem zmęczony byciem w Europie przez 10 miesięcy w roku, więc zdecydowałem się na certyfikat trenera personalnego i C.S.do.S. Stamtąd założyłem własną firmę szkoleniową. Teraz trenuję od 15 do 20 klientów dziennie od 4:30 rano.m. do 8 p.m.. W ciągu najbliższych dwóch miesięcy otworzę własne centrum sportowo-sportowe o powierzchni 6500 stóp kwadratowych w centrum Dallas.
Kim są niektórzy z obecnie trenowanych sportowców i jakie jest Twoje podejście do pracy z nimi?
Niektórzy zawodowi sportowcy, których trenuję: Dak Prescott z Dallas Cowboys, były zawodnik NBA Kenyon Martin, kilku europejskich zawodowców koszykówki i Joshua Allen z Tampa Bay Buccaneers. W zeszłym roku byłem także trenerem siłowym drużyny letniej ligi San Antonio Spurs. Przed zeszłym latem pracowałem z Kawhi Leonardem, Timem Duncanem, Manu Ginobli i resztą zespołu Spurs.
Jeszcze bez komentarzy