Gdzie istnieją górne granice wytrzymałości i rozmiaru?
Jesteśmy w ciekawym czasie w świecie sportów fitness i siłowych. Popularność podnoszenia ciężarów i rywalizacji w sportach siłowych stale rośnie i coraz więcej sportowców dokonuje wyczynów siłowych, które jeszcze lata temu uważano za niemożliwe.
Dlaczego tak się dzieje? Cóż, wraz ze wzrostem popularności sportów siłowych, rośnie też pula talentów zarówno sportowców, jak i trenerów - a wraz z tym wzrostem liczby badań, podobnie jak w dziedzinie włókien mięśniowych.
W niedawnym studium przypadku opublikowane z California State University Fullerton's College of Health & Social Sciences, autorzy ocenili typ i morfologię włókien mięśniowych (jak kształt zmienia się w czasie) u elitarnego trójboisty w średnim wieku stosującego sterydy anaboliczne. Celem tego studium przypadku była ocena, w jaki sposób włókna mięśniowe dostosowują się i zmieniają na ciężki trening oporowy z użyciem sterydów anabolicznych w trakcie kariery sportowca.
To studium przypadku otworzyło mnóstwo nowych pytań i sugestii dotyczących dalszych badań. Na przykład to studium przypadku wykazało szybkokurczliwe włókno mięśniowe u badanego, które wynosiło ponad 20% większy niż normalne włókno mięśniowe u nosorożca - czekaj, co?
W rzeczywistości znaleźliśmy jedno włókno, które było znacznie większe niż przeciętne (> 2 odchylenia standardowe). - dr. James Bagley
Wiemy, że sportowcy siłowi posiadają szalony ilość szybkokurczliwych włókien z tego badanie przeprowadzone na elitarnych ciężarowcach w zeszłym roku, ale odkrycie włókna mięśniowego większego niż to, co posiada nosorożec, jest zdumiewające. W tym studium przypadku autorzy przeanalizowali 250 pojedynczych włókien mięśniowych wyciągniętych z spoczynkowego obszernego bocznego trójboju siłowego (zewnętrzny mięsień czworoboczny).
Warto wiedzieć statystyki trójboisty siłowego
Po analizie włókien mięśniowych elitarnego trójboisty, autorzy odnotowali fascynujące odkrycia i porównali to, co zaobserwowali z aktualną literaturą dotyczącą włókien mięśniowych.
Rozkład włókien mięśniowych trójboisty wyglądał następująco:
Zarejestrowane 79% włókien mięśniowych typu IIa jest niezwykłe. Dla kontekstu, jest to jeden z najwyższych odsetków włókien typu IIa, jakie kiedykolwiek udokumentowano w badaniach i jest około 2x więcej niż ilość często obserwowana u wyczynowych trójboistów.
Oprócz posiadania jednych z najwyższych w historii odnotowanych w literaturze wartości procentowych włókien mięśniowych szybkokurczliwych typu IIa, pole przekroju poprzecznego włókien mięśniowych elitarnego trójboisty siłowego wyniosło tak właściwie podobny średnio do tego, co normalnie obserwuje się u zdrowych mężczyzn, ale jego włókna miały większy rozmiar domeny mojądrowej (która jest wykorzystywana do przewidywania zdolności oksydacyjnej włókna mięśniowego). Ta obserwacja wzrostu w domenie mojojądrowej sugeruje, że elitarny trójboista ma mniej więcej> 2 razy więcej jąder mięśniowych (na objętość) który posiada niewytrenowany, zdrowy mężczyzna.
Przy 2x + ilości jąder miozynowych na objętość, oznacza to, że włókna mięśniowe elitarnego trójboisty mają znacznie większą zdolność i pułap wzrostu i regeneracji.
Aby lepiej zrozumieć to studium przypadku i dokąd zmierzają badania, skontaktowałem się z dr. James Bagley, jeden z autorów badania i adiunkt w dziedzinie kinezjologii oraz dyrektor laboratorium fizjologii mięśni w SF State.
BarBend: Co było najbardziej zaskakujące w tym studium przypadku?
Bagley: Ta sprawa nauka daje nam migawkę górnych granic fizjologii ludzkich mięśni związanych z przerostem i siłą. Chociaż mięśnie amatorskich trójboistów i kulturystów były badane i profilowane w ciągu ostatnich dziesięcioleci, jest to pierwsze znane nam badanie, które pozwoliło uzyskać typ włókna mięśniowego i obrazy mikroskopowe pojedynczych włókien od prawdziwie elitarnego trójboisty (łączny maksymalny przysiad, martwy ciąg i ławka> 2600 funtów).
To powiedziawszy, oczekiwano pewnych wyników. Na przykład ten sportowiec miał 79% czystych szybkokurczliwych włókien mięśniowych (zwane również włóknami ciężkiego łańcucha miozyny (MHC IIa)). To znacznie więcej niż przeciętni dorośli, ale można to porównać do elitarnych ciężarowców olimpijskich, których badało nasze laboratorium. Okazało się również, że jego średni „rozmiar domeny mojądrowej” (obszar kontrolowany przez każde jądro mięśniowe) była mniejsza niż średnia. Spodziewano się tego również, ponieważ ten sportowiec prawdopodobnie ma lepszą reakcję wzrostu i naprawy z powodu intensywnego treningu oporowego i prawdopodobnie stosowania sterydów anabolicznych.
Jednak znaleźliśmy również bardzo nieoczekiwane wyniki. Włókna tego sportowca były średnio tego samego rozmiaru lub mniejsze niż u przeciętnych dorosłych. Sugeruje to, że ma więcej włókien ogółem na mięsień niż. przeciętnych dorosłych, aby uwzględnić jego większą całkowitą masę mięśniową. Ale niektóre z jego włókien nie były tak normalne.
W rzeczywistości znaleźliśmy jedno włókno, które było znacznie większe niż przeciętne (> 2 odchylenia standardowe). Aby to ująć w kontekście, było ponad 20% większe niż przeciętne włókno nosorożca!
To największe włókno ludzkie, jakie kiedykolwiek widziały nasze laboratoria. Nie wiemy jednak, dlaczego niektóre włókna są niesamowicie duże, może to być trening, leki zwiększające wydajność, genetyka lub dieta. Lub najprawdopodobniej połączenie tych czynników.
BarBend: Jak masz nadzieję, dokąd pójdą badania po tym badaniu?
Bagley: Od ponad 50 lat fizjolodzy mięśni badają „młodych ludzi aktywnych rekreacyjnie”. Dlaczego? Ponieważ większość badań jest wykonywana na uniwersytetach. To właśnie tam rekrutujemy przedmioty, a większość ludzi na uczelniach to „młodzi ludzie aktywni rekreacyjnie”.
Naprawdę trudno jest dostać przedmioty do badań naukowych, zwłaszcza elitarnych sportowców. Myślę jednak, że sportowcy i trenerzy stają się coraz bardziej otwarci na pomysł udziału w badaniach nad mięśniami. Myślę, że zdają sobie sprawę, że te dane mogą pomóc im, ich sporcie i społeczności naukowej. Mam nadzieję, że nasze badania nad tym elitarnym trójboista wzbudzą większe zainteresowanie współpracą zarówno ze świata sportu, jak i nauki.
Ledwo zarysowujemy powierzchnię niedoceniania potencjału fizjologicznego ludzkich mięśni, ale mam nadzieję, że to badanie może dodać kolejny element do układanki.
BarBend: Jakie są główne wnioski z tego badania, których czytelnik może się nauczyć?
Bagley: Po pierwsze, bez niespodzianki, na dłuższą metę (dekady) ćwiczeń oporowych i stosowania sterydów anabolicznych może sprawić, że będziesz naprawdę duży i naprawdę silny. Pokazaliśmy jednak bardziej szczegółowe informacje o tym, co dzieje się na poziomie komórkowym i molekularnym: w porównaniu z przeciętnymi dorosłymi ten elitarny trójboista miał:
BarBend: Co sprawia, że to badanie jest tak wyjątkowe w porównaniu z tym, co zostało zrobione wcześniej z badaniami włókien mięśniowych?
Bagley: Mieliśmy szczęście, że otrzymaliśmy biopsję mięśnia od elitarnego trójboisty z 15-letnią historią stosowania sterydów anabolicznych. Chociaż ta jedna próbka zawiera tylko migawkę fizjologii tego sportowca - bardzo rzadko można uzyskać takie dane od elitarnych sportowców siłowych.
W przeszłości większość badań nad sportowcami dotyczyła sportowców wytrzymałościowych. Dlaczego? Ponieważ większość badaczy w tamtych czasach sama była sportowcami wytrzymałościowymi!
Jednak teraz mamy dużo siły / mocy i jednocześnie szkolimy „naukowców-sportowców”. Myślę, że wraz z rosnącą popularnością podnoszenia ciężarów i trójboju siłowego jest to właściwy moment, aby uzyskać dobre dane dotyczące włókien mięśniowych w tych populacjach. Jak powiedziałem wcześniej, dane te pokazują mały element większej układanki, której celem jest zrozumienie wzrostu i wydajności mięśni.
To wspaniały czas, aby zająć się fizjologią mięśni - i jestem naprawdę podekscytowany, widząc, gdzie będziemy za 10 lat!
Zdjęcie przedstawiające Shams F Amir / sportpoint / Shutterstock
Jeszcze bez komentarzy