Event 11 CrossFit Games 2016 będzie spacerem do mety. Konkretnie chodzi o chód na rękach do mety.
Zgodnie z zaskakująco szczegółowym postem Castro (co prawdopodobnie oznacza, że będzie to trochę skręcone), wydarzenie składa się z 280-metrowego spaceru na rękach przez czas. Specyfika „280 stóp” doprowadziła niektórych do przypuszczenia, że na zawodach 10 zostanie rzuconych dodatkowe 5000 stóp ćwiczeń, więc te dwa wydarzenia razem zakończą się do niezłych 5280 stóp, czyli jednej mili.
Zdjęcie opublikowane przez @thedavecastro w dniu
Chociaż spacery na rękach są podstawą na poziomie regionalnym i igrzysk od 2014 roku, zawsze jesteśmy zaskoczeni liczbą sportowców, którzy mają trudności. Dla wielu chodzenie odwrócone nie jest naturalnym ruchem, ale większość z nich jest wystarczająco silna, aby się przez nie przebić. Widzimy to również u zwykłych sportowców. Wielu czuje się komfortowo, stojąc na rękach pod ścianą, ale poproś ich, aby chodzili, a to nie oblicza.
Pomimo mnóstwa samouczków i postępów znalezionych w Internecie, jest jedna wskazówka, która jest często pomijana: umieszczanie rąk. W przypadku sportowców, którzy mają siłę, aby utrzymać się do góry nogami, nie boją się być do góry nogami, ale nadal nie potrafią opanować chodzenia, okazuje się, że zmiana ułożenia dłoni rozwiązuje więcej problemów ze staniem na rękach niż jakakolwiek inna szybka naprawa. Wskazówka jest prosta i subtelna: obróć ręce na zewnątrz, tak aby kciuki były skierowane do przodu, a palce na boki.
Dla niektórych sportowców lekkie obracanie rąk jest nieodłącznym elementem. Po prostu to robią i nigdy nie muszą o tym myśleć. Zwykle są „naturalnymi”.„Dla innych jest to coś do przemyślenia, dopóki nie zostanie zakorzenione. Dlaczego więc ta poprawka pomaga?
Jeśli wrócimy do progresji stania na rękach, ludzie generalnie uczą się, aby najpierw poczuć się komfortowo w pozycji pompki, a ostatecznie ta pozycja przekłada się na stanie na rękach. W pozycji pushup palce są skierowane do przodu, tak samo jak w przypadku stopniowego stania na rękach przy ścianie, a następnie w przypadku wolnostojącej równowagi. Kiedy sportowcy zaczynają uczyć się chodzić, trenerzy najczęściej mówią im, aby czuli się, jakby „spadali” i aby „złapali się”, aby poczuć chodzenie. Chodzenie na rękach i trzymanie się na rękach to dwie różne rzeczy, więc mówienie sportowcom, aby po prostu „upadali” bez uwzględniania mechanicznych różnic w ułożeniu dłoni, natychmiast naraża ich na porażkę i frustrację.
W trzymaniu vs. chodzenie, dłonie i nadgarstki funkcjonują inaczej - w trzymaniu na rękach dłonie i nadgarstki służą do stabilizacji i równowagi. Nie muszą się poruszać, więc chcesz, aby były w najbardziej stabilnej pozycji, czyli palce skierowane do przodu, przedramię ułożone prostopadle do dłoni. Podczas stania na rękach dłonie i nadgarstki pomagają ciału poruszać się w przestrzeni, dlatego musimy zoptymalizować zakres ruchu. Palce skierowane do przodu nagle stanowią problem, ponieważ nie tylko dosłownie przeszkadzają, ale sam staw nadgarstkowy uderza w swoje ograniczenie.
Poeksperymentuj z tą teorią, kładąc się na dłoniach i kolanach z palcami skierowanymi do przodu. Kołysz się w przód iw tył, trzymając dłonie płasko na ziemi i zwróć uwagę, jak istnieje ograniczenie kąta przegubu nadgarstka. Teraz obróć ręce na zewnątrz o około 30 stopni, tak aby kciuki były skierowane do przodu. Zwróć uwagę, jak zwiększa się zakres ruchu. Jeśli chodzisz na rękach, chcesz mieć swobodę stawiania kroków bez przekraczania ograniczeń stawów. Pomaga również odsunięcie palców od siebie, zasadniczo jest to różnica między chodzeniem w butach klauna a chodzeniem w butach, które pasują.
To wszystko wraca do „upadku”.„Aby efektywnie chodzić, sportowiec musi„ upaść ”, aby zmienić jego masę ciała z przodu rąk. Ciało idzie jako pierwsze, a ręce doganiają. Jeśli kąt między dłońmi a przedramieniem jest większy niż 90 stopni, ciało z definicji znajduje się za rękami i nie może prawidłowo „spaść”. Nie możesz chodzić, jeśli ciało nie „spada” we właściwym kierunku.
W tym miejscu sportowcy, którzy są wystarczająco silni, mogą wzmocnić się podczas stania na rękach. Zginają kolana i łokcie i wyginają swoje ciała w skorpiona jak zgięcia, tak że wystarczająca ich waga porusza się we właściwym kierunku. To zabójca na plecach i męczący ramiona. Nawet model Castro, Dan Bailey, wygląda, jakby był niepewnie Frankensteingiem na boisku piłkarskim.
Dopiero gdy kąt między dłonią a przedramieniem jest mniejszy niż 90 stopni, ciało przesuwa się nad dłońmi, pozwalając mu „spaść”, aby sportowiec mógł chodzić. Gdy tylko sportowiec zda sobie sprawę z tej różnicy, wszystko zależy od wiary i wytrzymałości mięśni, a nie brutalnej siły.
Film opublikowany przez Makennę Presley🇺🇸 (@makennapresley) w dniu
Oto świetny przykład. Po lewej stronie palce sportowca skierowane są do przodu. Wyraźnie ma siłę, by się przecisnąć, ale za każdym razem musi pracować znacznie ciężej, aby fizycznie „stąpać” po palcach, co oznacza, że w pewnym sensie chwieje się w tę iz powrotem na każdej dłoni, zamiast przechodzić przez zakres ruchu. Jego nogi wymachują, by zachować równowagę i musi podnieść ręce kilka cali nad podłogę, aby się poruszyć.
Po prawej stronie dziewczyna ma lekko obrócone palce na zewnątrz, dzięki czemu jest w stanie poruszać się w swoim zakresie ruchu. Jest znacznie bardziej stabilna i wygląda na to, że chodzi, a nie chwieje się, i musi podnieść ręce tylko o cal, aby ruszyć do przodu.
Jak powiedzieliśmy, jest to prosta i subtelna zmiana, ale jeśli chodzi o chodzenie na rękach, to małe rzeczy robią różnicę.
Jeszcze bez komentarzy