Od zarania czasu i reklamy kobiety walczyły o zaakceptowanie swojego ciała i świat zewnętrzny odwzajemnił szacunek dla siebie. Modelki „piękna” rzadko były silnymi, twardymi, żądnymi przygód, pewnymi siebie kobietami. Jednak czasy się zmieniają.
Ruchy #bodypositive, #selflove i #selfcare, które obserwujemy w przypadku marek odzieży sportowej i kosmetycznej, hashtagów i memów, sprawiły, że przyjmowanie siebie stało się pożądanym trendem. Na początku tego roku, w Nowy Rok, Molly Galbraith, współzałożycielka Girls Gone Strong, opublikowała swoje zdjęcie w podkoszulku i bieliźnie z naturalnymi krzywiznami, cellulitem i wszystkim - i wywołało to zdecydowanie pozytywną reakcję. Dla niej poczucie doskonałości nie oznacza rezygnacji z #fitgoals; oznacza to po prostu kochanie siebie w pełni w tej chwili. Oto Galbraith własnymi słowami.
„Z pasją dzielę się tym zdjęciem i opublikowałem je w Nowy Rok, ponieważ wtedy podejmujemy różnego rodzaju postanowienia dotyczące tego, jak chcemy zmienić nasze ciała. Postanawiamy stracić 20 funtów, spłaszczyć nasze brzuchy lub w końcu skurczyć się do rozmiaru 6. Najbardziej szalone jest to, że dla wielu te cele nie są nawet naszymi własnymi. Praktycznie są nam przypisywane w łonie matki.
„Chociaż nie ma nic złego w wyznaczaniu sobie celów z pozytywnego punktu widzenia, większość kobiet tak nie robi. W rzeczywistości wstyd z powodu swojego ciała powstrzymuje młode dziewczęta i kobiety przed wychodzeniem na zajęcia sportowe, uczestniczeniem w zajęciach klasowych lub roboczych oraz ubieganiem się o przyjęcie do szkół i prac, których naprawdę chcą. Nasze zaabsorbowanie tym, co jest `` nie tak '' z naszymi ciałami, wycisza nasz głos i uniemożliwia nam pełne zaangażowanie się we własne życie. Chcę, żeby kobiety zrozumiały, że nie muszą zgadzać się z ideałami innych osób.”
„Spędziłem ponad dekadę walcząc ze swoją wagą i stosunkiem do jedzenia. W wieku 19 lat prowadziłem niezdrowy tryb życia i nie byłem zadowolony z tego, jak wyglądało lub czułem się moje ciało. Nawet gdy straciłem dużo na wadze po rozpoczęciu treningu siłowego i stałem się bardzo szczupły podczas zawodów sylwetkowych i silny podczas trójboju siłowego, nadal zmagałem się z ciałem i zaburzeniami odżywiania. Chociaż ćwiczyłem i jadłem zdrowsze jedzenie, nie byłem zdrowy psychicznie. Byłem zajęty tym, co jest `` nie tak '' z moim ciałem (niewystarczająco szczupłe, niewystarczająco silne, niewystarczająco umięśnione) i spędziłem mnóstwo czasu i energii na obsesji na punkcie tego, jak mogę `` naprawić '' swoje ciało poprzez dietę i ćwiczenia.”
„Otrzymałam diagnozę autoimmunologicznej choroby tarczycy i zespołu policystycznych jajników w 2009 roku, aw 2012 roku doznałam kontuzji. Ale dopiero w 2013 roku zaczęły się rozwijać zdrowsze relacje z moim ciałem. Byłem zmuszony zdać sobie sprawę, że nie zawsze mam kontrolę nad tym, co dzieje się z moim ciałem, ale mam kontrolę nad tym, jak się o to troszczę, jak to postrzegam i jak o tym myślę. Musiałem objąć moje ciało dokładnie takie, jakie jest. Nie oznacza to „ustatkowania się” lub zaprzestania dążenia do celów; oznacza to, że nie pozwalamy innym definiować standardów mojego ciała i nie pozwalamy ciału określać mojej własnej wartości.”
„W szczytowym momencie mojego przewlekłego bólu i zaostrzenia autoimmunologicznego przytyłem. Niektórzy znajomi pytali mnie, czy wciąż ćwiczę, a komentatorzy na YouTube pytali, dlaczego nie jestem tak szczupły jak kiedyś. Poza tym dowiedziałem się, że kobieta z mojego miasta zniechęca inne kobiety do chodzenia na moją siłownię, ostrzegając, że mogą wyglądać jak ja.`` Moja zdolność do wykonywania mojej pracy jako profesjonalisty fitness była kwestionowana z powodu moich zmagań z chorobami autoimmunologicznymi i bólem. Przez to wszystko zrozumiałem, że:
Moje ciało jest doskonałe, dokładnie takie, jakie jest.
Moje ciało jest nieskazitelne, ponieważ nie pozwalam, by ideały innych osób wpływały na to, jak się czuję na temat mojego ciała.”
Girlsgonestrong.com
Jeszcze bez komentarzy