W lipcu 2017 roku Kerry Chapman została najsilniejszą kobietą w siłowaniu na rękę w Nowym Jorku.
Chapman, 45-letnia firma cateringowa z Long Island, odsadziła panującego mistrza - i jej wieloletniego partnera treningowego - Joyce Boone w meczu, dla którego spędziła pięć lat trenując.
Nie był to cel, z którym dorastała, ale zawsze była silna. Jej codzienna praca wymaga dużo noszenia i podnoszenia ciężarów, a ona zawsze poświęca czas na podnoszenie ciężarów na siłowni. Ale kiedy Gene Camp, wujek jej chłopaka i prezes Stowarzyszenia Siłowania się na Rękę w Nowym Jorku, poprosił ją o zastępstwo recepcjonistki na kilku jego meczach, złapała bakcyla.
Mimo że jest to metoda stosowana przez pijanych facetów, którzy próbują zaimponować sobie nawzajem, i mimo że jest to temat największego filmu o sportach siłowych, jaki kiedykolwiek powstał (film Sylvester Stallone Over the Top, oczywiście) siłowanie się na rękę pozostaje niszowym sportem. Dlatego BarBend usiadł z Kerry Chapman, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak i dlaczego kobiecy siłowanie się na rękę.
Zdjęcie za pośrednictwem New York Arm Wrestling Association na Facebooku.
BarBend: Jak trenujesz, aby zostać najlepszym armwrestlerem w Nowym Jorku?
Kerry Chapman: Ciągle podnoszę nogi przez cały dzień, kiedy nie prowadzę. Chodzę też na siłownię, dużo ćwiczę cardio, aby poprawić swoją wytrzymałość, co jest naprawdę ważne. Robię też dużo pompek, dzięki czemu wszystko jest pod kontrolą. W każdym zestawie próbuję wykonać 25 pompek od nosa do podłogi i próbuję zmienić pozycję, żeby nie tylko trzymać ręce daleko, tylko diamentowe pompki i inne. Bardzo lubię robić pompki. Robię również siedzące rzędy i wyciąganie mięśni najszerszych, aby moje plecy były mocne.
Czy wykonujesz też dużo ćwiczeń chwytnych?
Mam chwytak, ale nie używam go zbyt często. Kiedy odwiedzam niektórych konkurentów, mają tak wiele urządzeń zwiększających siłę chwytu, rzeczy, które wyglądają jak dłoń Freddy'ego Kruegera. Nie interesuję się takimi rzeczami.
Chapman angażuje się w epicki, 4-minutowy mecz w 2011 roku.
Jakie jest najważniejsze ćwiczenie szczególnie w siłowaniu się na rękę?
Używam oporu, który owijam wokół słupa, aby naśladować ruch ciągnięcia podczas walki siłowania się na rękę. Robię duże powtórzenia z mniejszą wagą.
Ale większość z tego to po prostu uprawianie siłowania się na rękę, ciągnę przez kilka godzin prawie co tydzień. Całe to ciągnięcie przez tyle lat zmieniło całą definicję moich przedramion, moich ramion, moich ramion, moich mięśni najszerszych, wszystkiego.
Jakie są najważniejsze składniki formy?
Można to zrobić na wiele różnych sposobów. Dopóki jedna stopa leży na podłodze, wszystko jest w porządku. Niektórzy podnoszą jedną stopę, inni owijają nogę wokół baru lub stołu, inni odpychają się od niego. Lubię mieć jedną stopę przed drugą: prawa noga do przodu, lewa do tyłu. Widziałem, jak ludzie łamią sobie ręce, kiedy stają się zbyt kreatywni w formach, staram się być bardziej tradycyjny. Po prostu poruszam ręką, aby spróbować je opuścić.
Zdjęcie za pośrednictwem New York Arm Wrestling Association na Facebooku.
Czy zmagasz się tylko z tym samym ramieniem??
Nie, używam obu. Denerwuje mnie, kiedy ludzie są tak silni jedną ręką, ale lewą nie mogą nic zrobić. Tacy ludzie często nie zapisują się nawet na zawody siłowania się na rękę, ponieważ masz znacznie większe szanse na wygraną, jeśli możesz rzucić wyzwanie komuś obiema ręką.
Jestem głównie silny na lewej stronie, więc radziłem sobie dużo lepiej przeciwko kobietom, które są w większości praworęczne. Jestem praworęczny, ale moja lewa ręka ma niewiarygodną siłę. Kiedy zacząłem trenować, zdecydowałem, że nie chcę mieć ramienia Popeye, z jednym dużym ramieniem i jednym słabym, więc od samego początku chodziłem tam iz powrotem między nimi. Jestem silniejszy po mojej lewej stronie, ale nawet jeśli przegram z praworęcznym przeciwnikiem, to na dłuższą metę sprawi, że będę lepszym pullerem. To moja strategia. Przegrana czyni mnie lepszym.
Ten wywiad został zredagowany ze względu na przestrzeń i przejrzystość.
Wyróżnione zdjęcie za pośrednictwem New York Arm Wrestling Association na Facebooku.
Jeszcze bez komentarzy