Wielu ciężarowców przyciąga olimpijskie podnoszenie ciężarów z powodów, których być może nie znamy. Niektórzy z nas dorastali, uprawiając sport i trenując czystą siłę, podczas gdy inni mieli więcej szczęścia, że otrzymali formalne szkolenie w młodszym wieku. Bycie sztangistą lub jakąkolwiek formą siły, mocy i sprawności fizycznej jest wyborem, często takim, którego dokonujemy, poświęcając innych. Życie, podobnie jak podnoszenie ciężarów, ma szereg lekcji, których można się nauczyć, podczas których każdy z nas jako ciężarowców doświadczył lub doświadczy.
Poniżej znajduje się pięć życiowych lekcji, których podnoszenie ciężarów nauczyło innych ciężarowców i mnie poprzez trening, zawody i zmiany stylu życia, które zostały wprowadzone podczas naszych zajęć.
Film opublikowany przez ⠀⠀⠀⠀⠀ WApp: 8- (925) -622-42-87 (@russia_weightlifting) w dniu
Nic nie mówi o zaufaniu, jak upuszczenie poniżej 250 funtów zimnego żelaza w wyrwaniu. Poprzez sumienną praktykę, trening i czas rozwijamy głębszą więź z naszymi ciałami w przestrzeni. Podnoszenie ciężarów olimpijskie, określane jako propriocepcja, podobnie jak sporty terenowe, wymaga świadomości naszych kończyn i ciała, podczas gdy wiele zmiennych ulega zmianie. W miarę rozwijania tych zdolności można dostrzec głębsze połączenie między zmysłami, układem nerwowo-mięśniowym i naszymi ruchami, co pozwala nam poruszać się swobodnie i pewnie. Podobnie życie wymaga, abyśmy byli płynni, ufali naszym instynktom i zdolnościom oraz dostosowywali się do ciągle zmieniających się środowisk.
To ważna lekcja, z którą wiele osób nie chce się zmierzyć. Rzucenie palenia, a raczej zrozumienie, kiedy twoje próby stają się bardziej szkodliwe niż produktywne, jest ważną lekcją, której może nas nauczyć podnoszenie ciężarów. W ramach sesji treningowej mamy ograniczoną liczbę powtórzeń, które możemy wykonać z maksymalną szybkością, precyzją i siłą. Kiedy liczba pominiętych powtórzeń wzrośnie, a prędkość na drążku spada, niektórzy zawodnicy będą coraz częściej trenować, z mentalnością nigdy się nie poddawaj. Chociaż zgadzam się, że rzucanie palenia jest generalnie niedopuszczalne, podnoszenie ciężarów uczy nas, kiedy jest to do przyjęcia, a nawet niezbędne, aby rzucić palenie z wyprzedzeniem i zachować to na inny dzień. Podobnie jak w życiu, musimy wybierać nasze bitwy i rozumieć, że czasami nazywanie go rezygnacją pozwala nam jutro wrócić silniejsi.
Zdjęcie opublikowane przez Mike'a Dewara (@mikejdewar) dnia
W przeciwieństwie do innych sportów fitness i siłowych, podnoszenie ciężarów wymaga poczucia skupienia, prawie spokojnego poczucia zen podczas zbliżania się do windy. Metodyczne ustawienie, regulacja oddechu i opanowanie napięcia są potrzebne, aby skutecznie pozwolić ciału zachować płynność i agresywność. Podnoszenie ciężarów może pomóc nam okiełznać nasz niepokój i emocje i przekształcić je w pozytywną agresję i skupienie, które są uwalniane dokładnie wtedy, gdy są potrzebne. Umiejętność łączenia i regulowania naszych emocji w trudnych chwilach jest cenną umiejętnością życiową.
Chociaż liczba maksymalnych powtórzeń (mierzona naszą szczytową mocą wyjściową, przyspieszeniem słupka itp.) Może być ograniczona, psychicznie musimy dać z siebie wszystko. Mówiąc neuromięśniowo, podnoszenie ciężarów wymaga najwyższych stopni kontroli, szybkości odpalania jednostek motorycznych i skurczów. Jednostki motoryczne w aktywnych tkankach odbierają sygnały z mózgu iw zamian tworzą odpowiedź typu „wszystko albo nic”, która sprzyja silnym i wybuchowym skurczom i ruchowi. Ciężarowcy muszą zobowiązać się do poruszania się tak gwałtownie, jak to możliwe, bez wahania. Życie wymaga również od nas pewności w tym, co robimy, jeśli naprawdę chcemy odnieść sukces.
Pokora. To lekcja, której sztanga może nas nauczyć każdego dnia. Podnoszenie ciężarów uczy nas koncentracji, unikania nadgorliwości i poszanowania każdej wagi. Pamiętam, że podczas moich pierwszych zawodów w podnoszeniu ciężarów poszedłem 2/6, uderzając tylko w moje otwieracze, z których oba stanowiły mniej więcej moje 90% w tamtym czasie. Miałem dużą pewność co do tego spotkania, ale stałem się nadgorliwy i brakowało mi skupienia niezbędnego do uszanowania każdej wagi, nawet tej, którą uderzyłem wcześniej. Pozostając pokornym, uczymy się głębszego poczucia szacunku dla siebie, samoświadomości i lepszego połączenia między tym, co osiągnęliśmy, a tym, czym możemy się stać.
Zdjęcie opublikowane przez Donny Shankle (@donny.cholewka) na
Odwaga. Mówiąc najprościej, podnoszenie ciężarów wymaga odwagi. Nie jest łatwo uzyskać mniej niż 85% przysiadów podczas powtórzeń lub wykonywać ciężkie pojedyncze rwania. Codzienna harówka, długie godziny i ryzyko porażki w zawodach powodują, że niektórzy rezygnują z pościgu. Inni, jak wielu z nas, wchodzą na platformę z niezachwianą wytrwałością i głodem na jeszcze jeden kilogram. Życie wymaga odwagi. Czasami życie jest niesprawiedliwe i musimy iść naprzód i robić rzeczy trudniejsze, niż kiedykolwiek sobie wyobrażaliśmy. Sztanga nie tylko ćwiczy moc i siłę, ale także pozwala nam wzmocnić umysł, aby z biegiem czasu stał się bardziej odważny.
Chociaż powyższych lekcji można się nauczyć z wielu innych sportów i przykładów, znalazłem głęboki związek między moimi zajęciami pod sztangą, na platformie a życiem. Miejmy nadzieję, że wielu z was się z tym zgadza i widzi siłę podnoszenia ciężarów.
Uwaga redaktora: ten artykuł jest op-edem. Poglądy wyrażone w tym dokumencie są autorami i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy BarBend. Oświadczenia, twierdzenia, opinie i cytaty pochodzą wyłącznie od autora.
Wyróżniony obraz @mikejdewar na Instagramie
Jeszcze bez komentarzy