4 Pokarmy, których Twoje ciało nienawidzi

2924
Yurchik Ogurchik
4 Pokarmy, których Twoje ciało nienawidzi

Pszenica, nabiał, cukier i soja

Jeśli skupisz się tylko na makrach lub kaloriach, te produkty nie wydają się dużym problemem. Po prostu spożywaj je w odpowiednich ilościach? Cóż, nie tak szybko.

Jasne, ich etykiety żywieniowe mogą wskazywać, że makaron pełnoziarnisty jest doskonałym źródłem błonnika; że standardowe mleko jest doskonałym źródłem wapnia i pełnowartościowego białka; że cukier może uzupełnić zapasy glikogenu; i że soja jest kompletnym źródłem białka.

Ale ich etykiety żywieniowe nie mówią całej historii. Substancje te mogą stanowić problem - duży - i być może powodem, dla którego nie osiągasz pożądanych rezultatów lub cierpisz na ciągłe problemy trawienne.

Jeśli te rzeczy uniemożliwiają prawidłowe funkcjonowanie jelit, nie będziesz w stanie całkowicie strawić i wchłonąć tego, co konsumujesz. W rezultacie żywność, która dostaje się do naszego organizmu, może być przechowywana w postaci tłuszczu lub traktowana jako alergen, co prowadzi do łagodnego stanu zapalnego i wielu problemów metabolicznych (1).

Oto cztery największe czynniki drażniące i ich reakcje na nie.

1. Pszenica - kwestia Zonulin

Gluten to kwestia, która dzieli. Wielu uważa, że ​​jeśli nie masz celiakii, nie ma się czym martwić, a unikanie jej jest tylko modą. Jednak ostatnie badania wykazały, że większości z nas lepiej byłoby unikać glutenu i jego kuzynki będącej białkiem pszenicy, gliadyny.

Jeśli spojrzysz tylko na liczby, nie ma dużej różnicy między makaronem a ryżem. Obie mają około 130 kalorii, 25 gramów węglowodanów, gram tłuszczu i bardzo mało witamin. Jednak makaron pszenny zawiera gluten i gliadynę. Coraz więcej badań pokazuje, w jaki sposób obie przyczyniają się do uwalniania czegoś zwanego „zonuliną”, białka modulującego przepuszczalność ciasnych połączeń między komórkami ściany przewodu pokarmowego. (2, 3).

Naukowcy odkrywają, że zonulina otwiera przestrzenie między komórkami wyściółki jelit, co jest problemem związanym z chorobami autoimmunologicznymi i rakiem (2, 4, 5, 6, 7). Te przestrzenie mają rzeczywiście otwierać się naturalnie, ale zonulina w zasadzie powoduje, że otwierają się zbytnio.

Jeśli myślisz o naszej wyściółce jelitowej jako rurociągu, zonulina robi w niej duże dziury, pozwalając substancjom dostać się do części naszego ciała, do których nie należą, powodując wiele problemów, takich jak reakcje alergiczne.

Nie ma znaczenia, czy masz celiakię, czy nie. W ten sposób nasze ciała reagują na pszenicę, którą dziś jemy. Nasze ciała postrzegają niektóre składniki pszenicy jako szkodliwe substancje, takie jak złe bakterie, a zonulina jest uwalniana, aby otworzyć ciasne połączenia w wyściółce jelit (2).

Jeśli jesteśmy w stanie utrzymać mocną i nienaruszoną wyściółkę jelitową, możemy trzymać żywność tam, gdzie powinna, optymalizując trawienie i ograniczając wszelkie niepożądane reakcje pokarmowe. Jest to prawdopodobnie ogromny powód, dla którego tak wiele osób bez celiakii przechodzi na produkty bezglutenowe - ponieważ czują się i działają lepiej bez pszenicy i innych produktów zawierających gluten (8).

2. Nabiał - problemy z cukrem i trawieniem

Niesfermentowane produkty mleczne (na przykład zwykłe mleko) mogą również powodować różne problemy ze względu na trudności z rozkładaniem i trawieniem cukru i białka, w szczególności laktozy i kazeiny (9,10). Badania powiązały nadmierne spożycie nabiału z przyrostem tłuszczu, insulinoopornością, trądzikiem, osteoporozą i chorobami, takimi jak stwardnienie rozsiane (11, 12, 13, 14, 15, 16).

Większość ludzi nie myśli o mleku jako o wysokiej zawartości cukru, ale tak jest. W jednej filiżance mleka może znajdować się 13 gramów cukru, co jest jednym z powodów, dla których możesz lepiej tolerować jogurt i kefir - proces fermentacji rozkłada te cukry na korzystne bakterie, dzięki czemu nabiał jest znacznie łatwiejszy do strawienia (17).

Mimo że mleko jest doskonałym źródłem białka serwatkowego i kazeiny, jeśli nie jesteśmy w stanie odpowiednio strawić i wchłonąć tych białek, są one dla nas bezużyteczne i mogą nam wyrządzić więcej szkody niż pożytku.

Możesz się zastanawiać, dlaczego wychowaliśmy się na mleku kobiecym, ale teraz mleko krowie się z nami nie zgadza? Cóż, składają się z różnych procentowych ilości białek serwatki i kazeiny. Ludzkie mleko z piersi składa się w 80% z serwatki i 20% z kazeiny, podczas gdy mleko krowie to 20% serwatki i 80% kazeiny, co sprawia, że ​​mleko krowie jest trudniejsze do strawienia (18).

A jeśli organizm nie jest w stanie rozłożyć i przyswoić tego, co zostało połknięte, nie możemy wykorzystać składników odżywczych, aby odbudować nasz organizm po świetnym treningu. Co ciekawe, popularny pomysł potreningowego mleka czekoladowego miał na celu promowanie syntezy białek mięśniowych i uzupełnienie zapasów glikogenu, ponieważ jest to szybko działające źródło węglowodanów i białka, ale ponieważ jest trudniejsze do strawienia, prawdopodobnie nie jest to najlepszy pomysł.

3. Cukier - problem bakterii

Cóż, ten jest oczywisty, chyba że jesteś właścicielem firmy produkującej napoje bezalkoholowe. Ale w tej historii jest coś więcej.

Nadmierne spożycie cukru i innych rafinowanych węglowodanów może prowadzić do wielu problemów, od cukrzycy po przerost bakterii (19). Obecnie główną epidemią jest występowanie kandydozy, inaczej zwanej przerostem drożdży (20).

Kiedy bierzemy antybiotyki, niszczą one cały nasz mikrobiom, nie pozostawiając dobrych ani złych bakterii. Jeśli nie uzupełnimy naszego mikrobiomu dobrymi bakteriami z probiotyków, pozostawi to pożywkę dla rozwoju drożdży i innych szkodliwych bakterii (21, 22).

Dlatego wiele osób cierpi na problemy żołądkowo-jelitowe po przepisaniu antybiotyków (23). Spożycie cukru / rafinowanych węglowodanów karmi te szkodliwe bakterie (19), co między innymi może prowadzić do apetytu na WIĘCEJ cukru i rafinowanych węglowodanów.

Potrzebujemy obfitości dobrych bakterii w naszym jelicie grubym, a kiedy mamy więcej złych bakterii niż dobrych, będziemy mieć trudności z używaniem spożywanego pożywienia. Jeśli tak jest, bez względu na to, jak wysoką jakość białka jemy, nie uzyskamy korzyści, które uzyskalibyśmy, gdyby nasze trawienie działało prawidłowo (24).

4. Soja - upośledzona funkcja tarczycy (i nie tylko)

Podobnie jak te inne pokarmy, soja może siać spustoszenie w wyściółce jelit, w szczególności powodując upośledzenie funkcji tarczycy (25). Fitoestrogeny znajdujące się w produktach sojowych mogą również zaburzać działanie hormonów płciowych. Wykazano, że wpływa to na owulację, obniża poziom testosteronu u mężczyzn i zmniejsza płodność u zwierząt (26, 27, 28).

Mimo że jest to kompletne białko, soja ma bardzo niskie ilości niezbędnych aminokwasów tryptofanu i metioniny, co czyni ją kompletnym białkiem o bardzo niskim poziomie (29).

Jeśli masz izolat sojowy w swoim koktajlu białkowym, sposób jego przetwarzania może sprawić, że będzie to jeszcze większy problem. Ciepło uszkadza aminokwasy, dodatkowo zmniejszając biodostępność białka (30). Aminokwas cysteina ulega zniszczeniu podczas procesu ogrzewania. Cysteina jest odpowiedzialna za wspieranie glutationu, przeciwutleniacza, który występuje w dużych ilościach u ludzi, którzy żyją najdłużej (31, 32).

W Stanach Zjednoczonych wiele osób zmieniło soję w główne źródło białka, podczas gdy w Azji zawsze przypominała ona bardziej przyprawę, taką jak sos sojowy lub mały kawałek tofu na patelni. Na papierze soja wygląda dla nas świetnie dzięki zawartości błonnika i białka. Ale jest niezwykle trudny do strawienia, co sprawia, że ​​jest bardziej drażniący niż pożywienie (33).

Bibliografia

  1. Cani, P. re., & Delzenne, N. M. (2009). Wzajemne oddziaływanie między otyłością i powiązanymi zaburzeniami metabolicznymi: nowe spojrzenie na mikroflorę jelitową. Aktualna opinia w farmakologii, 9 (6), 737-743.
  2. Fasano, A. (2012). Zonulina, regulacja połączeń ciasnych i choroby autoimmunologiczne. Annals of the New York Academy of Sciences, 1258 (1), 25-33.
  3. Simpson, M., Mojibian, M., Barriga, K., Scott, F.W., Fasano, A., Rewers, M., i Norris, J.M. (2009). Badanie poziomu homologicznych przeciwciał Glb1 u dzieci ze zwiększonym ryzykiem cukrzycy typu 1. Pediatric Diabetes, 10 (8), 563.
  4. Di Pierro, M., Lu, R., Uzzau, S., Wang, W., Margaretten, K., Pazzani, C.,… & Fasano, A. (2001). Analiza struktury i funkcji toksyny Zonula occludens: identyfikacja fragmentu biologicznie aktywnego na złączach ścisłych i domeny wiążącej receptor zonulinowy. Journal of Biological Chemistry.
  5. Fasano, A., Fiorentini, C., Donelli, G., Uzzau, S., Kaper, J. b., Margaretten, K.,… & Goldblum, S. mi. (1995). Toksyna Zonula occludens moduluje ścisłe połączenia poprzez reorganizację aktyny zależną od kinazy białkowej C, in vitro. Dziennik badań klinicznych, 96 (2), 710–720.
  6. Fasano, A. (2011). Zonulina i jej regulacja funkcji bariery jelitowej: biologiczne drzwi do stanów zapalnych, autoimmunizacji i raka. Physiological reviews, 91 (1), 151-175.
  7. Wang, W., Uzzau, S., Goldblum, S. mi., I Fasano, A. (2000). Ludzka zonulina, potencjalny modulator ścisłych połączeń jelitowych. Journal of cell science, 113 (24), 4435-4440.
  8. Bronski, P., & Jory, M. M. (2012). The Gluten-Free Edge: przewodnik żywieniowy i treningowy zapewniający szczytowe wyniki sportowe i aktywne życie bezglutenowe. Eksperyment.
  9. Jaskółka, D. M. (2003). Genetyka trwałości laktazy i nietolerancji laktozy. Coroczny przegląd genetyki, 37 (1), 197-219.
  10. Chabance, B., Marteau, P., Rambaud, J. do., Migliore-Samour, D., Boynard, M., Perrotin, P.,… & Fiat, A. M. (1998). Uwalnianie i przenikanie peptydu kazeiny do krwi u ludzi podczas trawienia mleka lub jogurtu. Biochimie, 80 (2), 155-165.
  11. Adebamowo, C. ZA., Spiegelman, D., Danby, F. W., Frazier, A. L., Willett, W. do., & Holmes, M. re. (2005). Spożycie produktów mlecznych w diecie licealnej i trądzik nastolatków. Journal of the American Academy of Dermatology, 52 (2), 207-214.
  12. Barr, S. ja. (2003). Zwiększone spożycie nabiału lub wapnia: czy wpływ na masę ciała lub skład ciała u ludzi?. The Journal of odżywiania, 133 (1), 245S-248S.
  13. Berkey, C. S., Rockett, H. R., Willett, W. do., & Colditz, G. ZA. (2005). Mleko, tłuszcz mleczny, wapń w diecie i przyrost masy ciała: badanie podłużne nastolatków. Archiwa pediatrii i medycyny dorastania, 159 (6), 543-550.
  14. Feskanich, D., Willett, W. do., Stampfer, M. jot., & Colditz, G. ZA. (1997). Mleko, wapń w diecie i złamania kości u kobiet: 12-letnie badanie prospektywne. American Journal of Public Health, 87 (6), 992-997.
  15. Malosse, D., Perron, H., Sasco, A., & Seigneurin, J. M. (1992). Korelacja między spożyciem mleka i produktów mlecznych a występowaniem stwardnienia rozsianego: badanie na całym świecie. Neuroepidemiology, 11 (4-6), 304-312.
  16. Turner, K. M., Keogh, J. b., & Clifton, P. M. (2015). Wrażliwość na czerwone mięso, nabiał i insulinę: randomizowane krzyżowe badanie interwencyjne-. The American Journal of Clinical Nutrition, 101 (6), 1173-1179.
  17. Gupta, S., & Abu-Ghannam, N. (2012). Fermentacja probiotyczna produktów roślinnych: możliwości i możliwości. Krytyczne recenzje w naukach o żywności i żywieniu, 52 (2), 183-199.
  18. Martin, C. R., Ling, P. R., & Blackburn, G. L. (2016). Przegląd karmienia niemowląt: kluczowe cechy mleka matki i mieszanki dla niemowląt. Składniki odżywcze, 8 (5), 279.
  19. Jackson, J. ZA., Riordan, H. re., Hunninghake, R., & Revard, C. (1999). Candida albicans: ukryta infekcja. J Orthomol Med, 14 (4), 198-200.
  20. Sardi, J. do. O., Scorzoni, L., Bernardi, T., Fusco-Almeida, A. M., I Giannini, M. M. (2013). Gatunki Candida: aktualna epidemiologia, patogeniczność, tworzenie biofilmu, naturalne produkty przeciwgrzybicze i nowe opcje terapeutyczne. Journal of medical mikrobiology, 62 (1), 10-24.
  21. Horn, D. L., Neofytos, D., Anaissie, E. jot., Fishman, J. ZA., Steinbach, W. jot., Olyaei, A. jot.,… & Webster, K. M. (2009). Epidemiologia i wyniki kandydemii u pacjentów w 2019 roku: dane z rejestru prospektywnego sojuszu terapii przeciwgrzybiczej. Clinical infectious disease, 48 (12), 1695-1703.
  22. Ortega, M., Marco, F., Soriano, A., Almela, M., Martínez, J. ZA., López, J.,… & Mensa, J. (2011). Zakażenie krwi gatunku Candida: epidemiologia i wyniki w jednej instytucji w latach 1991-2008. Journal of Hospital Infection, 77 (2), 157-161.
  23. Jernberg, C., Löfmark, S., Edlund, C., & Jansson, J. K. (2010). Długoterminowe skutki narażenia na antybiotyki na mikroflorę jelitową człowieka. Microbiology, 156 (11), 3216-3223.
  24. Jandhyala, S. M., Talukdar, R., Subramanyam, C., Vuyyuru, H., Sasikala, M., & Reddy, D. N. (2015). Rola normalnej mikroflory jelitowej. Światowy dziennik gastroenterologii: WJG, 21 (29), 8787.
  25. Doerge, D. R., & Chang, H. do. (2002). Inaktywacja peroksydazy tarczycowej przez izoflawony sojowe, in vitro i in vivo. Journal of Chromatography B, 777 (1-2), 269-279.
  26. Chavarro, J. mi., Toth, T. L., Sadio, S. M., & Hauser, R. (2008). Spożycie soi i izoflawonów a parametry jakości nasienia u mężczyzn z poradni niepłodności. Rozmnażanie człowieka, 23 (11), 2584-2590.
  27. Jefferson, W. N. (2010). Wysoki poziom soi może wpływać na czynność jajników dorosłych, 2. The Journal of odżywiania, 140 (12), 2322S-2325S.
  28. Weber, K. S., Setchell, K. re., Stocco, D. M., I Lephart, E. re. (2001). Fitoestrogeny sojowe w diecie zmniejszają poziom testosteronu i masę prostaty bez zmiany LH, 5alfa-reduktazy prostaty lub steroidogennego steroidogennego peptydu regulatorowego u dorosłych samców szczurów Sprague-Dawley. Journal of Endocrinology, 170 (3), 591–599.
  29. Kuiken, K. ZA., & Lyman, C. M. (1949). Kompozycja aminokwasów esencjalnych w śrutach sojowych przygotowanych z dwudziestu odmian soi. J Biol Chem, 177, 29-36.
  30. Mariotti, F., Mahe, S., Benamouzig, R., Luengo, C., Odważ się, S., Gaudichon, C., & Tome_, D. (1999). Wartość odżywcza izolatu białka soi [15N] oceniana na podstawie strawności w jelicie krętym i poposiłkowego wykorzystania białka u ludzi. The Journal of Nutrition, 129 (11), 1992-1997.
  31. Alhamdan, A. ZA., & Alsaif, A. ZA. (2011). Stan odżywienia, glutationu i utleniania osób starszych przyjętych do szpitala uniwersyteckiego. Saudi Journal of Gastroenterology: Official Journal of the Saudi Gastroenterology Association, 17 (1), 58.
  32. Lokuruka, M. N. (2011). Wpływ przetwarzania na składniki odżywcze soi i potencjalny wpływ na zdrowie konsumentów: przegląd. African Journal of Food, Agriculture, Nutrition and Development, 11 (4).
  33. D'Adamo, C. R., & Sahin, A. (2014). Żywność sojowa i suplementacja: przegląd powszechnie postrzeganych korzyści i zagrożeń dla zdrowia. Terapie alternatywne w zdrowiu i medycynie, 20.

Jeszcze bez komentarzy