Sarah Ramadan zawsze była perfekcjonistką. Niezależnie od tego, czy sprawiało to przyjemność jej rodzicom, nauczycielom czy trenerom, jej motywacją było sprawianie, by inni byli dumni. „Trudno powiedzieć, czy kiedykolwiek robiłam coś dla siebie” - mówi. Kiedy była nastolatką, jej dążenie do perfekcjonizmu zaczęło przenikać jej wizerunek ciała. „Utrata wagi kojarzyła mi się z rozwojem osobistym. Pomyślałem, że będę lepszą osobą, gdybym schudł, ponieważ oznaczało to, że dbałem o swoje ciało.”
Ramadan stopniowo zaczął wprowadzać niewielkie zmiany w jej diecie i dostosowywać swoje zachowanie, powoli zmniejszając liczbę kalorii, na przykład wybierając odtłuszczone mleko do płatków i pijąc dodatkową wodę, aby poczuć się pełniej. Wymyślała wymówki, dlaczego musiała pomijać posiłki. „Wszystko zaczęło się kręcić”, mówi Ramadan, a Kanadyjczyk w wieku 14 lat zaczął rozwijać zaburzenia odżywiania - jadłowstręt psychiczny. „Tydzień po tygodniu miałem większe lęki związane z jedzeniem i wyzwalacze. Jedzenie kojarzyło mi się z przyrostem masy ciała, co wiązało się ze wstydem. Unikałam jedzenia ze strachu, że naraziłoby to moją istotę na bezwartościowość ”- mówi.
Aby ukryć utratę wagi, Ramadan nosił dodatkowe warstwy ubrań, które pomagały wypełnić jej sylwetkę. W szczytowym momencie jej zaburzenia dzienne spożycie pokarmu wynosiło zaledwie 60–70 kalorii dziennie, czyli mniej więcej tyle, ile zawiera mały beztłuszczowy jogurt i trochę bulionu. Nastolatek 5'3 "zmniejszył się do 78 funtów. Ekstremalna utrata wagi odbiła się na jej ciele. Zawsze marzła, miała suchą skórę i przerzedzone włosy, miała nieregularne bicie serca i niski poziom cukru we krwi. Zemdlała, gdy wstawała lub szła zbyt szybko, i stała się anemiczna, podczas gdy poziom wapnia i estrogenu w jej organizmie również drastycznie spadł. Jej ciało było tak kruche, że pojawiły się siniaki od wystających kości.
Skorzystaj z tych wskazówek od GGS, aby sobie pomóc.
Przeczytaj artykułKiedy Ramadan miała 15 lat, jej matka weszła do jej pokoju, mając na sobie tylko podkoszulek, i zaczęła płakać. Zdając sobie sprawę, że ich córka ma kłopoty, jej rodzice wkroczyli, umieszczając ją w czteromiesięcznym ośrodku leczenia szpitalnego. Ramadan odzyskał wagę i wyglądała na wyleczoną, ale psychicznie, mówi, wciąż walczyła z zaburzeniem. Niedługo potem doszło do nawrotu choroby i spędziła tydzień na szpitalnym oddziale kardiologicznym z nieregularnym biciem serca, co narażało ją na ryzyko zawału serca. Druga runda leczenia szpitalnego zakończyła się umiarkowanym sukcesem i została wypisana na czas, aby rozpocząć ostatnią klasę liceum.
Podczas gdy minął rok bez nawrotów, Ramadan mówi, że nadal występowały te same problemy. Zaczęła wracać do starych nawyków i już podczas pierwszego semestru w college'u zaburzenie znów nabrało rozpędu. Tym razem bez rodziców, którzy nakazali jej opiekę, spadła spiralnie w dół. Na początku 2014 roku ważyła zaledwie 68 funtów. Była w stanie krytycznym i szkoła poradziła jej, aby opuściła kampus, dopóki nie wyzdrowieje. To była pobudka, której potrzebowała. „Zdałem sobie sprawę, że wszystko, czego oczekiwałem w życiu, rozproszyło się, a wszystko to z powodu tego zaburzenia odżywiania.”
Wspomnienie z dzieciństwa pomogło jej zaostrzyć pragnienie dokonania zmiany. „Przypomniałem sobie, że w moje czwarte urodziny jadłem ciasto bez troski o świat” - mówi Ramadan. „Nie pamiętałem, żebym był tak szczęśliwy przez najdłuższy czas. Obudził część mnie, która chciała walczyć o tę małą dziewczynkę.”
Internetowa sensacja Emily Skye dzieli się tym wszystkim ze swoimi 13 milionami obserwujących w mediach społecznościowych w nadziei, że…
Przeczytaj artykułChciała się zmienić, ale potrzebowała planu. Zadzwoniła do swojego brata, Aladyna, osobistego trenera. Pomógł ustalić plan posiłków, który stopniowo zwiększał jej spożycie kalorii. „Wiedziałem, że muszę jeść, aby przybrać na wadze, ale jedzenie jest fizycznie wyczerpujące, kiedy nie jesteś do tego przyzwyczajony. Straciłem wszystkie zachcianki i oznaki głodu. Musiałem ponownie nauczyć się cieszyć jedzeniem ”- mówi Ramadan. Zaczęła odczuwać różnicę i była zmotywowana do kontynuowania.
Kilka miesięcy później Ramadan postanowił zacząć ćwiczyć. „Byłem sportowcem przed anoreksją i ciągle grałem w piłkę nożną. Chciałam wrócić do tej części siebie, którą straciłam ”- wyjaśnia. Zaczęła uprawiać jogę o niskiej intensywności, ale pasja jej brata do siłowni przyciągnęła ją również do treningu oporowego. „Nigdy nie postrzegałem siłowni jako miejsca wzmacniającego, dopóki nie zmieniło to mojego wyobrażenia o tym, co może zrobić moje ciało.”
Dziś 22-latek ćwiczy około pięciu dni w tygodniu, głównie uprawiając opór i trójbój siłowy. „Fitness pokazał mi, że moje ciało jest bardziej wiarygodne niż kiedykolwiek wcześniej” - mówi Ramadan. „Przypomniało mi to, że jestem silną osobą i zasługuję na to, by czuć się silna.”
Możesz nie być zszokowany odkryciami, ale możesz być zaskoczony natychmiastowymi efektami.
Przeczytaj artykułPod koniec 2015 roku Ramadan zdecydował się wziąć udział w konkursie bikini. Trenowała przez półtora roku, ale w tym czasie jej brat został zamordowany. Niezrażony Ramadan poświęcił mu swoje szkolenie. „Przedstawienie pozwoliło mi udowodnić sobie, że mogę znowu odchudzać się bez wywoływania nawrotu choroby. To był dla mnie wielki symbol, że w pełni wyzdrowiałem.„Zajęła drugie miejsce z 22 kobiet w jej dziale bikini.
Obecnie Ramadan utrzymuje zdrową wagę 120 funtów i nadal regularnie trenuje, przestrzegając zbilansowanej diety roślinnej, jedząc około pięciu do sześciu posiłków dziennie. Chociaż ma nadzieję, że znów będzie rywalizować, chce dać swojemu ciału wystarczająco dużo czasu na regenerację. Ramadan mówi, że nie zapomniała traumy, którą przeszła przez to zaburzenie, i chce, aby inni upewnili się, że ćwiczą z właściwych powodów. „Musisz mieć cel, który będzie Cię poruszał i inspirował” - mówi. „Sprawność fizyczna nie powinna być tylko kolejnym mechanizmem kontrolowania Twojego życia lub własnej wartości. Powinien tylko wzmocnić wartość, która już jest w tobie.”
Eksperci twierdzą, że im więcej czasu spędzasz w mediach społecznościowych, tym niższa jest Twoja samoocena.
Przeczytaj artykuł
Jeszcze bez komentarzy