Kiedy ćwiczysz, czy to sam, z grupą, na zajęciach, czy nawet z zespołem? Nie trzeba dodawać, że każdy ma swoje osobiste preferencje podczas ćwiczeń, ale korzyści płynące z każdego ustawienia treningu wykraczają poza to, co osobiście preferuje? Nowe badania sugerują, że tak może być.
Badacze przyjęli 69 uczestników z New England College of Osteopathic Medicine, którzy byli w pierwszym lub drugim roku nauki. Uczniowie mogli wybrać jedną z trzech grup do połączenia i zostali podzieleni na następujące:
Badacze obserwowali te grupy przez 12 tygodni, a uczniowie co 4 tygodnie wypełniali Skalę Postrzeganego Stresu, wraz z wykonaniem wstępnego testu podstawowego. Ponadto co 4 tygodnie oceniali jakość swojego życia w trzech aspektach, w tym: psychicznym, emocjonalnym i fizycznym.
To ostatnie badanie podkreśla, że praca w grupach obniżyła postrzegany poziom stresu o 26%. Ponadto naukowcy podkreślają, że ci, którzy ćwiczyli w grupach, zauważyli poprawę w trzech testowanych cechach życia. Uczestnicy ci zauważyli poprawę swojego stanu emocjonalnego o 26%, psychicznego o 12%, a stanu fizycznego o 24.8%.
Ci, którzy ćwiczyli samotnie mogli kontynuować swój obecny program treningowy, oraz również odnotowali wzrost psychicznego aspektu swojego życia o 11%. Jednak ta grupa nie zauważyła żadnych innych zmian w poziomie stresu ani innych cechach życiowych w ciągu 12-tygodniowej interwencji.
Normalnie to badanie otrzymywałbym ode mnie skinienie głową i niewiele więcej do myślenia. Ale to, co zwróciło moją uwagę, to populacja i to, jak może się ona odnosić do sportowców siłowych.
Po pierwsze, populacja. Studenci medycyny idą do szkoły ze świadomością, że będą cały czas zestresowani, co obniży jakość życia. Pomyślałem, że wyniki były interesujące, ponieważ tak wielu z nas regularnie czuje się zestresowanych i zestresowanych (którzy nie są w szkole medycznej).
Biorąc to pod uwagę, czy trening z poczuciem koleżeństwa naprawdę mógłby być o wiele lepszy dla poprawy postępu i życia? Warto się nad tym zastanowić, zwłaszcza biorąc pod uwagę wyniki tego badania.
Po drugie, sporty siłowe. Badana populacja nie składała się z hardkorowych sportowców, ale podnosi to interesującą kwestię. Wielu sportowców siłowych znajduje się w zespołach i na siłowniach z osobami o podobnych poglądach. Ci sportowcy są typowi (z tego, co widziałem w swojej karierze) bardziej zaangażowani i zadowoleni z postępów, jakie robią, w przeciwieństwie do osób, które trenują indywidualnie.
Może to być klucz dla każdego, kto trenuje samotnie i ciągle czuje się znudzony lub niezadowolony z treningu. Może kluczem jest dołączenie do zespołu, znalezienie podobnych sportowców lub trenera.
Te badania nie są w żaden sposób przełomowe, ponieważ od jakiegoś czasu wiemy, że ci, którzy biorą udział w czymś większym niż oni sami, zwykle są szczęśliwsi. Ale przynosi kilka świetnych punktów, szczególnie jeśli spojrzymy na populację i zastanowimy się, jak może to mieć zastosowanie w przypadku sportowców siłowych.
Obraz funkcji ze strony @elleryphotos Instagram.
Jeszcze bez komentarzy