Arthur Saxon urodził się 28 kwietnia 1878 roku. Zmarł w sierpniu 1921 roku w młodym wieku 43 lat z powodu zapalenia płuc, ale nie przed pozostawieniem spuścizny i trwałego wpływu na świat siłowy. Jest jednym z oryginalnych, dawnych siłaczy, którym nadal cieszy się uznanie za sposób, w jaki dzisiaj trenujemy.
Mówi się, że niektóre z jego najlepszych wyciągów to zginana prasa o masie 370 funtów, chwytanie jednoramienne o masie 200 funtów, surowa prasa wojskowa o masie około 251 funtów i podnoszenie dwuręczne w każdym razie około 440 funtów.
Saxon dorastał w Lipsku, Królestwie Saksonii, które w tym czasie było częścią Cesarstwa Niemieckiego. Większość swojego wczesnego życia spędził zafascynowany ćwiczeniami i podnoszeniem. W wieku 14 i 15 lat Saxon i jego dwaj młodsi bracia (Kurt i Hermann) zaczęli organizować zawody siłowe na podwórku rodziców. Rzuciliby wyzwanie innym młodym ludziom z okolicy w siłowaniu się na rękę, zapasy na pasach i podnoszeniu ciężarów.
Rzadko kiedy został pokonany (Jeśli w ogóle), lub zakwestionowani, saksońscy bracia wkrótce zyskali wystarczającą popularność, aby przejść od ich występów na podwórku do wykonywania formalnych aktów siłacza. Zaczęli podróżować jako Saxon Trio i organizowali nocne występy, które podkreślały ich niewiarygodną siłę.
Kilka z ich czynów składało się z samochodu trzymającego sześciu mężczyzn jadących na nich z nogami podpierającymi most, ciężkich jednoramiennych podnośników, dwuręcznych podnośników, zgiętych pras, na których Arthur podnosił swoich braci i ciężary, oraz inne ruchy testujące siłę i wytrzymałość grupy uścisk.
Prawdopodobnie najbardziej imponującymi osiągnięciami siły Arthura były jego zgięta prasa o wadze 370 funtów i jego podnoszenie oburęczne o masie 440 funtów. Obejrzyj poniższy film przedstawiający podnośnik oburęczny Anyhow, a teraz wyobraź sobie mężczyznę o wadze 5 '10 "200 funtów, który robi to z około 440 funtami.
Saksońskie Trio zdobyło największą sławę dzięki aktowi, w którym Artur unosił swoich braci na sztangę jedną ręką i zginał ich naciskając. Otworzyli też swoje piętro dla innych, aby zakwestionowali legalność swoich czynów, co było wówczas ulubieńcem tłumu. Pewnego dnia Arthur zaproponował wyzwanie Eugenowi Sandowowi, a Sandow był wówczas starszym, bardziej renomowanym wykonawcą, więc potraktował swoją propozycję poważnie.
26 lutego 1898 roku Sandow był częścią tłumu Saxon Trio na koncercie w Sheffield w Anglii. Ku zaskoczeniu Artura (ponieważ nie wiedział, że Sandow był w tłumie) Sandow otwarcie przyjął i rzucił wyzwanie Arthurowi. Arthur wykonał wiele wyciągów, zanim Sandow w końcu przyjął wyzwanie, a te windy obejmowały:
Po obejrzeniu, jak Arthur wykonuje dwa pierwsze ruchy wymienione powyżej, Sandow w końcu zaakceptował i spróbował trzeciego zginania sztangi o masie 264 funtów. Ku jego konsternacji po pięciu próbach nie udało mu się z nim w pełni wyprostować i został pobity.
Sandow, znacznie bardziej zwietrzały wówczas wykonawca, założył, że jest sfałszowany i pozwał Artura do sądu (Sandow wygrał sprawę sądową).
Oprócz niesamowitych wyczynów siły Saksońskiego Trio, jedli także niesamowite ilości jedzenia. Artykuł z 1947 roku opublikowany w magazynie Your Physique przez Leo Gaudreau, daje mały wgląd w to, jak Saxon Trio jadło i trenowało podczas występów. Poniżej podajemy szczegóły dotyczące zwykłego dnia posiłków dla Saksońskiego Trio.
Pamiętaj, że powyższy artykuł, który napisał Gaudreau, został osobiście podpisany przez Kurta Saxona (który był również szefem kuchni Saxon Trio), więc najprawdopodobniej za tą szaloną ilością codziennego jedzenia, które wymieniono powyżej, kryje się sporo prawdy.
Podobnie jak George Hackenschmidt, Saxon u szczytu swojej kariery publikował książki, które wnikały w jego szkolenie i ideologie. Jego dwie książki zostały opublikowane w 1905 i 1910 roku i nadal zawierają wiele prawd o treningu.
Książka z 1905 r. Zatytułowana Rozwój siły fizycznej opowiada o swoich metodach treningowych i zawiera wiele zdjęć pokazujących, jak wykonywać ruchy. Na przykład w tej książce zaleca korzystanie z wielu rodzajów sprzętu do treningu (hantle, sztanga, kettlebell itp.), Co jest dość dokładne również w dzisiejszym treningu.
W 1910 roku opublikował swoją książkę pt Podręcznik podnoszenia ciężarów. W tej książce omówiono bardziej uzasadnienie ruchów i psychologiczne aspekty, które je wspierają.
https: // www.Instagram.com / p / yoIL82Kkx0 /
Śmierć Saxona wciąż pozostaje tajemnicą, ponieważ istnieje wiele relacji o tym, jak umarł. Prawdopodobnie najbardziej rozpowszechnioną teorią jest to, że po zakończeniu I wojny światowej wrócił niedożywiony i nadal występował samodzielnie. Z biegiem czasu skończył rozlany i zachorował na zapalenie płuc, co spowodowało, że wkrótce potem zmarł.
Ale to tylko jedna z domniemanych historii jego śmierci. Druga relacja o jego śmierci mówi o tym, że miał tragiczny wypadek podczas wykonywania, w którym samochód spadł na niego z powodu pęknięcia mostu. Po wypadku mówi się, że dostał zapalenia płuc w szpitalu i zdał. Trzecia historia mówi, że jego śmierć była spowodowana niezdolnością do ponownego połączenia się z żoną po wojnie, co spowodowało depresję. Kiedy był w depresji, złapał zapalenie płuc i stracił przytomność.
Niezależnie od tego, która opowieść o śmierci Artura zawiera najwięcej prawdy, Saksońskie Trio pozostawiło trwały wpływ na świat siły. Arthur był wizjonerem przed swoimi czasami, z książkami wciąż w rotacji i pozostawił po sobie trwałe dziedzictwo treningu siłowego.
Obraz funkcji ze strony @ force3fitness na Instagramie.
Jeszcze bez komentarzy