Nikt nie wie na pewno, czy okoliczności są całkowicie prawdziwe, ale w 1762 roku brytyjski mąż stanu, John Montagu, był głęboko zaangażowany w grę w pokera maratońskiego. Mimo że był głodny, na pewno nie zamierzał odejść od stołu na kiepską kolację. W chwili natchnienia rozkazał służącemu, aby przyniósł mu kawałek mięsa nadziewany dwoma kawałkami tostu.
Nawiasem mówiąc, Montagu był również znany jako Earl of Sandwich, miasto w hrabstwie Kent w Anglii, i niezależnie od dokładnych okoliczności, jest powszechnie uznawany za wymyślenie swojego eponimowego oporu na kawałek chleba.
Wspominam o Earlu i jego wynalazku, ponieważ ostatnio czuję z nim pokrewieństwo. Chociaż z trudem kwalifikuję się do Nagrody Nobla w kategorii dań gotowych, wynalazłem w pewnym sensie pożywną „kanapkę” bez węglowodanów i jest zrobiona z wodorostów.
Japończycy mają powiedzenie „ichinichi nimai isha irazu”, które można przetłumaczyć jako „dwie kartki dziennie trzymają lekarza z daleka.”
Mają na myśli nori, starożytne japońskie jedzenie z wodorostów z rodzaju Porphyra. Zbierają go, suszą, formują w pastę, a następnie suszą w postaci arkuszy. Prawdopodobnie znasz go z rolek sushi w stylu amerykańskim, w których nori jest używane w rolkach sushi. (W Japonii jest odwrotnie. Nori jest używany na zewnątrz do zawijania ryżu do sushi i ryb.)
Japończycy są zainteresowani korzyściami z różnych powodów. Pojedynczy arkusz zawiera 1 gram błonnika i 1 gram białka bez węglowodanów i tylko 5 kalorii.
Jasne, to praktycznie para, ale jest dość bogata w mikroelementy. Jeden arkusz zawiera około 70% dziennego zapotrzebowania na jod, który jest minerałem, którego tak bardzo brakuje w amerykańskiej diecie. (Amerykanie często wolą rzemieślnicze sole ubogie w jod od wersji jodowanych lub całkowicie unikają soli z powodu błędnych założeń dotyczących soli i ciśnienia krwi.)
Nori zawiera również dużo biodostępnego potasu, fosforu, magnezu, sodu i wapnia, a także wiele witamin, takich jak witaminy C i B, takie jak niacyna, kwas foliowy i kobalamina (B12). W rzeczywistości, w niedawnym artykule opublikowanym w 2014 roku, nori nazywa się „najbardziej odpowiednim źródłem witaminy B12 dostępnym obecnie dla wegetarian.”
Ale większość z tych rzeczy można uzyskać praktycznie z dowolnego źródła roślinnego. To, co sprawia, że nori jest szczególnie cenne, to różnorodność fitoskładników, które są unikalne lub przynajmniej rzadkie w warzywach pochodzenia lądowego.
Nori można łatwo znaleźć w dziale specjalności każdego sklepu spożywczego innego niż podunk. Najlepsza jest odmiana prażona. Można go pociąć (nożyczkami!) i dodawane do zup lub gulaszu na chrupnięcie. Możesz również dodać pokrojone kwadraty (i nasiona sezamu) do ryżu, aby uzyskać szybki dodatek w stylu japońskim. Działa również na omletach, na pieczonych rybach lub dodawanych do warzyw gotowanych na parze.
Inni, bardziej ambitni, mogą go użyć do zrobienia własnych rolek sushi . Użyj go na zewnątrz, w stylu japońskim, dla ułatwienia konstrukcji.
Osobiście używam go do robienia „kanapek” bez węglowodanów, a dokładniej, bułeczek kanapkowych. Mieszam tuńczyka z puszki z majonezem z oliwy z oliwek i ostrożnie rozprowadzam na arkuszu nori . Prześcieradła są kruche, więc najpierw spryskaj je wodą. Następnie ostrożnie formuję z niego rolkę.
Robię to samo z różnymi cienko pokrojonymi mięsami kanapkowymi (indyk, wołowina, kurczak) z delikatesów, choć z musztardą.
Z pewnością nie jest to zmiana diety, ale warto spróbować, zwłaszcza jeśli wybierasz niskowęglowodanową lub keto.
Jeszcze bez komentarzy