Wszyscy wiemy, że spożywanie zbyt dużej ilości kalorii i spalanie zbyt małej ich liczby powoduje przyrost masy ciała. Ale jeśli to wszystko, co należy zrobić, aby przytyć, dlaczego brak snu i chroniczny stres mają taki wpływ na przyrost tkanki tłuszczowej?
Te rzeczy nie mają kalorii i nie możesz ich jeść, ale mają wpływ na to, czy gromadzimy tłuszcz, czy go spalamy. Drastycznie wpływają również na nasz głód, motywację do ćwiczeń i zachcianki.
Tak więc, chociaż prawdą jest, że aby przybrać na wadze, potrzebny jest nadmiar kalorii, podobnie jak deficyty kalorii są potrzebne do jej utraty, jest to krótkowzroczne. Ciało jest bardzo złożoną maszyną biochemiczną, a nie prostym równaniem matematycznym.
Założenie, że wszyscy ludzie z nadwagą są leniwymi żarłokami, jest obraźliwe. Nieświadomym jest zakładanie, że każdy, kto nie osiąga rezultatów dzięki diecie i ćwiczeniom, po prostu nie przestrzega.”Lub ci, którzy nie są w stanie kontrolować swojego jedzenia, są po prostu żarłokami bez siły woli, na których wystarczy krzyczeć.
Kiedy naprawdę zaczynasz patrzeć na pytanie: „Co sprawia, że przybieramy na wadze?”Okazuje się, że jest to nieco bardziej złożone niż model„ jedz mniej, ćwicz więcej ”, który prowadzi nas do wiary.
Przyrost tkanki tłuszczowej i utrata masy ciała są wieloczynnikowe i specyficzne. Obejmuje zrozumienie indywidualnej genetyki, wyjątkowej ekspresji metabolicznej, wrażliwości psychologicznej, a nawet osobistych preferencji. Wydaje się jednak, że istnieje kilka nadrzędnych tematów.
Chcesz poznać formułę na przyrost tkanki tłuszczowej? Oto ona:
Wysoka zawartość tłuszczu (F) wraz z dużą zawartością cukru (S) w połączeniu ze stresem (St) to recepta na przyrost tkanki tłuszczowej.
Słyszę, jak fanatycy kalorii szydzą teraz z absurdalności tego stwierdzenia. Jasne, przejadanie się wszystkiego, w tym brokuły i piersi z kurczaka, może przytyć ... poza tym, że jest to praktycznie niemożliwe dla każdego żyjącego człowieka.
Wykazano, że połączenie wysokiej zawartości tłuszczu / cukru u ssaków całkowicie zakłóca normalną regulację metaboliczną, która występuje w przypadku diety wysokotłuszczowej lub wysokocukrowej. Tak więc ta kombinacja to nie tylko dieta o wyższej kaloryczności, ale wydaje się, że ma ona wpływ na zapewnienie, że w przyszłości nadal będziemy pragnąć żywności o wysokiej zawartości tłuszczu i cukru.
Kombinacja zmienia chemię mózgu w sposób, który zakłóca naturalną zdolność do samoregulacji spożycia kalorii.
Oto jak to działa: masz centrum kontroli apetytu w mózgu, które znajduje się w podwzgórzu. Istnieją substancje chemiczne, które stymulują jedzenie: neuropeptyd Y (NPY) i peptyd związany z Agouti (AGRP). Jest też substancja chemiczna, która ogranicza spożycie pokarmu: proopiomelanokortyna (POMC).
Pomyśl o NPY i AGRP jako zasilaniu pedałów gazu. Sprawiają, że jesteśmy głodni i zmuszają do jedzenia. Pomyśl o POMC jako o hamulcu w przyjmowaniu pokarmu. Jeśli zastanawiasz się, jak wpływają na to hormony głodu, takie jak grelina i leptyna, działają one poprzez wpływ na te chemikalia.
Dwie diety zawierające tę samą liczbę kalorii mogą inaczej wpływać na te substancje chemiczne regulujące głód. Połączenie tłuszczu i cukru powoduje zwarcie ośrodków głodu, powodując ciągłe pragnienie jedzenia.
Badanie opublikowane w International Journal of Obesity dotyczyło tego problemu u szczurów. Zwierzęta otrzymywały podstawową dietę w postaci zdrowej karmy dla szczurów. Następnie mieli swobodny dostęp do dodatkowego tłuszczu, dodatkowego cukru lub dodatkowego tłuszczu i cukru.
Wyobraź sobie, że byłeś częścią badania, w którym naukowcy zapewnili ci normalną, zdrową dietę, a następnie umieścili cię w grupie, która miała swobodny dostęp do bekonu, twarogu i innych wysokotłuszczowych produktów. To grupa o wysokiej zawartości tłuszczu.
A może trafisz do grupy, która otrzymała zdrową dietę z dodatkowym dostępem do waty cukrowej, coca-coli i innych produktów bogatych w cukier, bez tłuszczu. To grupa o wysokiej zawartości cukru.
A może musisz należeć do grupy o wysokiej zawartości tłuszczu i cukru, otrzymując normalną, zdrową dietę oraz szafki z ciasteczkami, ciastami, ciastkami, lodami i innymi produktami zawierającymi ZARÓWNO tłuszcz i cukier, które możesz jeść swobodnie. To oczywiście grupa złożona z wysokotłuszczowej i bogatej w cukier.
Jak myślisz, co się stało? Cóż, szczury wystawione na wszystko, co możesz zjeść, smaczne pokarmy, zrobiły to, co my, ludzie: zjadły normalną karmę dla szczurów, a następnie zjadły tłuszcz i cukier.
Wszystkie trzy grupy spożywały dodatkowe kalorie i przybrały na wadze. Ale w ciągu mniej więcej tygodnia dwie grupy, grupy o wysokiej zawartości tłuszczu i wysokiej zawartości cukru, były w stanie samoregulować spożycie żywności, obniżyć kalorie i przystosować się, odcinając głód.
Ta naturalna adaptacja NIE wystąpiła w grupie kombinacji o wysokiej zawartości tłuszczu i cukru. Innymi słowy, spożywanie wysokotłuszczowej, wysokocukrowej diety spowodowało utratę zdolności do prawidłowego regulowania apetytu, prawie jak lek pobudzający apetyt.
Naukowcy zauważyli, że grupa o wysokiej zawartości tłuszczu i grupa złożona z tłuszczu / cukru miały dokładnie taką samą odpowiedź hormonalną jak diety (tj.mi. leptyna, hormon głodu, miała taką samą odpowiedź). To spowodowało, że naukowcy zaczęli szukać innych hormonów lub sygnałów nerwowych, które mogły to spowodować. Odkryli, że coś o diecie wysokotłuszczowej i bogatej w cukier jest przekazywane do mózgu przez jelita i wątrobę.
Badania pokazują, że ludzie, którzy są izolowani w komorze metabolicznej i mają swobodny dostęp do bardzo smacznych pokarmów, robią to, co robią szczury: przejadają się z ogromnym marginesem.
Uczestnicy tych badań w końcu jedzą blisko 1000-kaloryczną nadwyżkę i średnio zyskują 6 funtów w zaledwie 7 dni. Chociaż metabolizm również przyspiesza spalanie kalorii, możesz zauważyć, że dzieje się coś bardzo szkodliwego, gdy wybierane są tego typu śmieciowe produkty. Istnieje kilka innych badań, które pokazują podobny efekt.
Jest jeszcze jeden bardzo interesujący fragment tej historii. Pamiętaj, że rozmawialiśmy o formule magazynującej tłuszcz jako (F + S) X St lub tłuszcz w połączeniu z cukrem wzmocnionym przez stres. Stres jest jak wisienka na gorących lodach krówkowych, które przechowują tłuszcz.
Kiedy myślisz o stresie, prawdopodobnie myślisz o kortyzolu. Jeśli jesteś naprawdę sprytny, pomyślisz również o katecholaminach. Jeśli jesteś naprawdę sprytny, myślisz o jeszcze jednym hormonie: NPY.
NPY jest związany z głodem w mózgu, a także jest uwalniany z współczulnego układu nerwowego w okresach stresu. Pod wpływem ostrego stresu uwalniamy więcej katecholamin i kortyzolu. Kiedy jesteśmy pod przewlekłym stresem, uwalniamy więcej NPY.
I w przeciwieństwie do katecholamin i kortyzolu, które są głównie hormonami katabolicznymi (tj.mi. spalają tłuszcz), NPY powoduje, że tyjesz, zwłaszcza gdy jest w pobliżu kortyzolu. Kiedy NPY jest uwalniany w dużych ilościach, powoduje, że komórki tłuszczowe przechodzą z niedojrzałych komórek tłuszczowych dziecka do w pełni rozwiniętych, dojrzałych komórek tłuszczowych. A kortyzol sprawia, że organizm jest bardziej wrażliwy na NPY. Innymi słowy, NPY sprawia, że rośnie więcej komórek tłuszczowych, a kortyzol zwiększa jego skuteczność.
zmieszany? Powtórzę to:
Inna interesująca rzecz: nawet jeśli karmisz myszy dużą ilością tłuszczu i cukru, otyłość nie jest gwarantowana. Ale dodaj stres do góry i BOOM, wydaje się, że możesz bardzo łatwo wywołać otyłość.
Ostatnia uwaga na temat reakcji na przyrost masy ciała na stres: diety niskokaloryczne zwiększają poziom kortyzolu i odczuwalny stres psychiczny. Niektórzy badacze uważają, że jest to jeden z głównych powodów niepowodzenia diety niskokalorycznej.
Jeśli dokładnie to przeczytasz, zauważysz kilka interesujących rzeczy. Dieta wysokotłuszczowa z taką samą liczbą kalorii, jak dieta wysokotłuszczowa / bogata w cukier ma bardzo różny wpływ na metabolizm.
Metabolizm dostosowuje się do dodatkowych kalorii w diecie wysokotłuszczowej, zmniejszając apetyt, dzięki czemu po kilku tygodniach kalorie nie są już wysokie. To wyjaśnia, dlaczego badania nad wysokotłuszczową dietą Atkina zwykle wykazują niskokaloryczne, a nie wysokokaloryczne spożycie w czasie. Metabolizm dostosowuje się.
Połączenie wysokiej zawartości tłuszczu i cukru powoduje dokładnie odwrotne zmiany w cząsteczkach sygnalizujących głód w mózgu i powoduje nienasycony głód, który trwa. Jak na ironię, ta zmiana jest prawie dokładnie taka sama jak w przypadku głodu.
Widzimy, że wysokotłuszczowe, bogate w cukier pokarmy są nie tylko wysokokaloryczne, ale także powodują utratę zdolności do regulowania i tłumienia głodu. Powodują hiperfagię (fantazyjne medyczne określenie na ciągłe jedzenie). A kiedy dodamy do tego chroniczny stres, tworzymy idealną bombę atomową przechowującą tłuszcz.
Rozwiązanie? Cóż, oczywiście, nie stosuj się do formuły przyrostu tłuszczu.
Jeszcze bez komentarzy