„Sok robi z ciebie grubasa!”
„Wysokofruktozowy syrop kukurydziany powoduje cukrzycę.”
„Przestań jeść owoce, Tommy Two-Chins!”
Prawdopodobnie słyszałeś już te okrzyki bojowe. I kochać ich lub nienawidzić, wszyscy mają do czynienia z bardzo złośliwymi węglowodanami, fruktozą.
W wyniku fruktozy stała się tak seksowną historią medialną, Testosteron pisarze Dr. John Berardi i Ryan Andrews postanowili wyjaśnić sprawę. Tak więc, oto ich podejście do tego gorąco kwestionowanego węglowodanu.
Opinia publiczna zazwyczaj kojarzy fruktozę z owocami. I chociaż jest to trafne skojarzenie, ponieważ fruktoza stanowi część węglowodanów w owocach, większość naszego dziennego spożycia fruktozy pochodzi ze źródeł innych niż owoce.
Rzeczywiście, większość naszego spożycia fruktozy nie pochodzi ze świeżych owoców, ale z syropu kukurydzianego o wysokiej zawartości fruktozy (HFCS) i sacharozy, które znajdują się w napojach bezalkoholowych, przetworzonej żywności, słodyczach i cholernie blisko wszystkiego w torbie, pudełku lub plastikowy pojemnik.
Tutaj HFCS ma wypaczony keczup.
I nie tylko otrzymujemy fruktozę z wysokofruktozowego syropu kukurydzianego lub ogólnie fruktozy, ale otrzymujemy ją również, gdy spożywamy sacharozę (cukier stołowy), ponieważ jest to disacharyd złożony z glukozy i fruktozy.
Pięćset lat temu przemysł cukrowniczy nie istniał, podobnie jak fruktoza w naszej diecie. Spożycie fruktozy ograniczało się do kilku produktów, takich jak miód, daktyle, rodzynki, melasa i figi, które są uważane za „gęste” źródła. Dodatkowe spożycie fruktozy pochodziło z winogron, jabłek, persymonów i jagód. Oczywiście warzywa i pokarmy białkowe mają ograniczone ilości fruktozy i nie przyczyniają się znacząco do całkowitego spożycia.
Ostatecznie więc, jak można się domyślić, nasi przodkowie mieli niewielki kontakt z fruktozą w diecie. Wtedy do miasta zawitał przemysł cukrowniczy. Cukrownie znalazły tanie sposoby na masową ekstrakcję czystej sacharozy z trzciny cukrowej i wysokofruktozowego syropu kukurydzianego z kukurydzy.
Co ciekawe, syrop kukurydziany o wysokiej zawartości fruktozy stał się preferowanym źródłem słodyczy i konsystencji w przemyśle spożywczym głównie ze względów ekonomicznych.
Widzisz, amerykańska cena cukru trzcinowego jest sztucznie zawyżona w porównaniu z globalną ceną kukurydzy. Wynika to z rządowych dotacji na kukurydzę i nadprodukcji kukurydzy dla zwierząt gospodarskich. Dlatego, ponieważ kukurydza jest tańsza niż cukier trzcinowy, syrop kukurydziany o wysokiej zawartości fruktozy jest tańszy w produkcji niż cukier.
Korzystając z ekonomicznych korzyści płynących z tej zmiany, w 1984 roku główni producenci napojów bezalkoholowych przeszli na HFCS jako główny słodzik. Od tamtej pory nie oglądali się za siebie.
Wraz ze wzrostem spożycia HFCS rośnie też epidemia otyłości. To doprowadziło wielu do przekonania, że istnieje związek między nimi.
Ankiety dotyczące spożycia żywności wykazały, że przeciętna osoba spożywa codziennie około 79 gramów cukru dodanego (około 316 kalorii lub 15% spożycia kalorii), z czego połowa to fruktoza.
Dyskusyjne jest, czy to wysokie spożycie fruktozy powoduje otyłość, czy też jest tylko kolejnym objawem złego odżywiania i ogólnie mniejszej aktywności.
Lobbyści zajmujący się żywnością argumentowali w tej kwestii, skutecznie chroniąc się przed regulacjami rządowymi, które mogą kosztować branżę HFCS miliardy dolarów.
Jednak to, co nie podlega dyskusji, to: wzrost zużycia HFCS nie pomaga w rozwiązaniu problemu i naszym zdaniem jest to najważniejsza kwestia.
Zwróć uwagę na gwałtowny wzrost zużycia HFCS.
Skoro mówimy o cukrach, podkreślmy różnice między fruktozą a glukozą (cukrem, którym staje się większość spożywanych przez nas węglowodanów, gdy trafiają do krwiobiegu).
Fruktoza jest wchłaniana przez jelita poprzez inne mechanizmy niż glukoza. Ponadto fruktoza ma wolniejsze tempo wchłaniania.
W przeciwieństwie do glukozy fruktoza nie stymuluje znacznego wydzielania insuliny. Fruktoza jest transportowana do komórek za pośrednictwem innego transportera niż glukoza. Gdy fruktoza znajdzie się w wątrobie, może dostarczać glicerol, trzon trójglicerydów (tłuszcz) i zwiększać tworzenie się tłuszczu.
Niektórzy ludzie mogą mieć niezdolność do całkowitego wchłonięcia fruktozy po spożyciu w dużej dawce około 50 gramów. Uwaga, to jest lotta fruktoza. Mówimy o czterech do pięciu średnich jabłek. I odwrotnie, 16-uncjowy sok z HFCS może dostarczyć około 45 gramów fruktozy. Witam, wzdęcia.
Spożywanie glukozy z fruktozą jednocześnie przyspiesza wchłanianie fruktozy. Jest to jeden z powodów, dla których wiele napojów dla sportowców zawiera mieszaninę cukrów.
Jak więc widać, istnieją wyraźne różnice we wchłanianiu, trawieniu i metabolizmie między fruktozą a glukozą.
Wątroba jest głównym miejscem metabolizmu fruktozy. W wątrobie fruktozę można przekształcić w pochodne glukozy i przechowywać jako glikogen w wątrobie - co jest dobre, jeśli jesteś aktywny fizycznie.
Jednak zdolność wątroby do tego jest ograniczona - co nie jest zbyt dobre. Dzięki bardzo dużym jednorazowym dawkom fruktozy fruktoza, która dociera do wątroby, może łatwo przekształcić się w tłuszcz. Jest to bardziej widoczne u pacjentów z wysokim poziomem lipidów we krwi, insulinoopornością lub cukrzycą typu II.
Teraz poziom fruktozy we krwi nie podlega bezpośrednio ścisłej regulacji hormonalnej. Jest to jeden z powodów, dla których fruktoza ma niską odpowiedź glikemiczną - często uważaną za pozytywną.
Z drugiej strony, podczas gdy wysokie spożycie fruktozy może prowadzić do syntezy tłuszczu, nie stymuluje również produkcji leptyny.
Ponieważ leptyna jest hormonem zaangażowanym w długoterminową regulację bilansu energetycznego, zmniejszenie produkcji leptyny związane z przewlekłym wysokim spożyciem fruktozy może mieć szkodliwy wpływ na regulację poboru energii i tkanki tłuszczowej.
Innymi słowy, w przypadku HFCS nigdy nie otrzymujesz sygnałów „Jestem pełny” z mózgu. Więc jesz dalej.
Chociaż fruktoza ma niski poziom glikemii i może pomóc uzupełnić glikogen wątrobowy u osób bardzo aktywnych fizycznie, nadmierne spożycie fruktozy może prowadzić do tworzenia tłuszczów w wątrobie, a także do zwarcia naszego bilansu energetycznego i układów regulacji tkanki tłuszczowej.
W rezultacie otyłość centralna, niski poziom dobrego cholesterolu, wysoki poziom złego cholesterolu, wysoki poziom trójglicerydów i słaba kontrola apetytu zostały powiązane ze spożywaniem dużych ilości słodzików o wysokiej zawartości fruktozy.
Innym problemem związanym ze spożyciem fruktozy jest zaburzenie wchłaniania fruktozy. Podobnie jak nietolerancja laktozy, alergie na gluten i inne problemy żołądkowo-jelitowe związane z żywnością, jest klasyfikowana jako zaburzenie trawienne.
Złe wchłanianie fruktozy występuje, gdy w komórkach jelitowych brakuje nośników fruktozy. W rezultacie duże ilości fruktozy pozostają w jelicie i powodują wzdęcia, wzdęcia i biegunkę. Zachwycający.
Jak duży jest to problem? Cóż, złe wchłanianie fruktozy występuje u prawie 30 do 40% mieszkańców Ameryki Północnej i Europy, a tylko połowa wykazuje regularne objawy.
Po przeczytaniu choćby tej krótkiej recenzji fruktozy, wiele osób prawdopodobnie będzie mieć obawy, jeśli chodzi o fruktozę. I nie bez powodu.
Ale ważne jest, aby nie popełnić błędu, myśląc, że małe ilości fruktozy w owocach będą problematyczne. Pamiętaj, że wszystkie problemy pojawiają się przy bardzo wysokim spożyciu fruktozy, kiedy glikogen wątrobowy prawdopodobnie zostanie przekroczony.
Jest bardzo mało prawdopodobne, aby spożywanie całych, nieprzetworzonych, świeżych owoców sprzyjało zachwianiu równowagi energetycznej i zwiększaniu tkanki tłuszczowej. Jednak jest bardzo prawdopodobne, że regularne spożywanie bogatych we fruktozę soków owocowych i żywności spowoduje te problemy.
Kiedy więc powinieneś jeść owoce? Cóż, optymalny czas na spożywanie owoców - jeśli nie masz żadnych problemów z wchłanianiem - może być pierwszą rzeczą rano i w okolicach treningów.
Ostatecznie czołowi badacze doszli do wniosku:
„Spożycie naturalnie występującej fruktozy z nieprzetworzonej diety pełnowartościowej jest niskie i jest mało prawdopodobne, aby przyczyniło się do jakichkolwiek negatywnych konsekwencji metabolicznych.”
Jak zawsze przypominamy ludziom: całe owoce rzadko, jeśli w ogóle, są przyczyną poważnych problemów z tkanką tłuszczową. Nie znamy wielu ludzi, którzy upijają się „gruszkami” lub „borówkami”.”
Jeszcze bez komentarzy