Studiowanie wojny to jedno
I jeszcze jeden żyć życiem wojownika
-Telamon of Arcadia, V wiek B.do. Najemnik
Wybierz sport indywidualny; którykolwiek z nich:
Wszystkie są zupełnie inne pod względem wymagań stawianych sportowcowi i wymaganego zestawu umiejętności. Chociaż możesz argumentować, że potrzebujesz świetnego sprzętu, okresowego treningu, protokołu odżywiania, planu regeneracji, naturalnych zdolności i świetnego trenera, uważam, że wszystko to pomaga, ale nie jest konieczne. Jasne, najlepsi zazwyczaj mają te do swojej dyspozycji, ale to właśnie sprawia, że są świetni? Myślę, że nie.
U podstaw leży wspólny mianownik sukcesu elity, który ostatecznie decyduje o tym, co najlepsze: zdolność atlety do cierpienia. Często trzeba to zrobić samodzielnie i bez walidacji przez długie okresy o niskiej intensywności lub krótkie wybuchy rozdzierających udręk wywołanych przez siebie.
W naturze ludzkiej leży szukanie pocieszenia i unikanie tego, co jest dla nas niewygodne. Nasze społeczeństwo (w moim przypadku społeczeństwo amerykańskie) zostało stworzone, aby zapewnić nam bezpieczeństwo, ciepło i dobre pożywienie. Niewiele jest dobrowolnych zachowań, które kiedykolwiek robimy, które nie są ani łagodne, ani przyjemne. Pomyśl o tym. Bardzo niewielu ludzi kosi trawniki, maluje dom, przesuwa meble lub cokolwiek, co sprawia, że cierpimy w jakikolwiek fizyczny sposób. Ten styl życia jest dość szkodliwy dla sportowca, ponieważ znoszenie stresu wymaganego do trenowania, aby być najlepszym, jest zachowaniem wyuczonym - i zaczyna się w młodości.
Moim pierwszym zorganizowanym sportem wyczynowym był letni tor w piątej klasie. Trener Dave Johnson (w skrócie DJ) spotykał się z grupą dzieciaków od 5 do 8 klasy i organizował imprezy na torze trenerskim (i starał się, abyśmy byli lepszymi ludźmi). Po sześciu tygodniach treningu zakończyło się to spotkaniem obejmującym całe hrabstwo, na którym będziemy mogli pochwalić się naszą szybkością i siłą.
Każdy trening zaczynaliśmy od biegania okrążeń. Raz, dwa, trzy, często zależało od upału, ale zawsze przyspieszało nam tętno. Po lekkim rozciągnięciu dzieliliśmy się na grupy wiekowe i przy pomocy jego asystentów z liceum omawialiśmy właściwą technikę w sprintach, biegach przez płotki, skoku wzwyż i kilku innych rzeczach, z którymi mogą sobie poradzić małe dzieci. W tamtym czasie prowadziłem kilka różnych imprez, ale najdłużej mieliśmy 400. nienawidziłem tego. Jest to sprint na całość trwający około minuty i zmieniający się w zależności od wieku. Więc co roku jeździłem na 400 i nigdy nie robiłem tego dobrze, ponieważ po prostu cierpiałeś przez cały czas. Większość dzieci nienawidzi cierpienia. Zrobiłem to i tak, nie narzekałem, ale byłem wdzięczny, kiedy się skończyło.
Zabrałem ze sobą status młodzieży do Clarence High School. Ma głęboką i długą historię doskonałości. Byłem częścią tego zespołu, ale nie doskonałości. Jednak dostałem tam świetną darmową edukację i ta doskonałość zaczęła mnie odczuwać. Kiedy jesteś w pobliżu naprawdę świetnych sportowców, widzisz w nich cechy, których ci brakuje. Wiedziałem, że nie jestem świetnym biegaczem. Mój pseudonim w drużynie to drwal. Byłem po prostu większy w ramionach niż większość drużyny i znacznie lepiej nadawałem się do rzucania, ale biegałem przez całe życie, więc biegałem dalej.
Utknąłem na 800. To straszne wydarzenie i większość ludzi, którzy go organizują, nienawidzi go. To dwie i pół minuty (dla przeciętnego dziecka) bólu. Dennis Webster był moim starszym kolegą z drużyny, który również prowadził 800 i nadal posiada swój rekordowy czas 1:50 z 1988 roku. W tym czasie było to tylko 8 sekund powyżej rekordu świata. To było dla mnie oszałamiające jako dzieciak, który przedarł się przez linię mety w 2:33.
Dennis był starszy, wyższy, szczuplejszy i zbudowany do biegania, ale tak samo jak faceci, których pokonał, często o 10 sekund w wyścigach. Pewnego dnia po treningu zapytałem go, dlaczego zabija te czasy. Powiedział coś w ten sposób, że w momencie, gdy boli i wszyscy albo utrzymują tempo i znoszą, on przyspiesza i wchodzi na kolejny poziom dyskomfortu.
To oczywiście ma sens w teorii, ale realizacja to inne zwierzę. Skorzystałem z jego rady i zacząłem wdrażać ją w trakcie moich treningów. Za każdym razem, gdy chciałem zwolnić, przyspieszałem tak długo, jak mogłem. Kiedy poczułem, że absolutnie muszę zwolnić, robiłem to tylko w ustalonym wcześniej tempie. Szybko przystosowałem się do tego w wieku 16 lat i zamknąłem mój juniorski i ostatni sezon na torze, prowadząc 2:17 w 800!
To uderzyło we mnie. Mogłabym być w czymś lepsza, gdybym była skłonna być bardziej niewygodna dłużej niż następny facet. To myślenie stało się moją mantrą na ostatnim roku, kiedy rzuciłem uprawianie sportów szkolnych i zacząłem trenować na siłowni w pełnym wymiarze godzin. Mogłem się wyróżnić, zawsze robiąc to dodatkowe powtórzenie, wykonując każdą sekundę mojego wcześniej zaplanowanego cardio; negatywy, drop sety, superserie, gigantyczne sety, sprinty, lista była nieskończona. Jeśli nie byłeś w porządku, zaczynasz bić przeciętnego faceta, ponieważ nie ma takiego nastawienia.
To, moi przyjaciele, jest wymagane w Strongman (treningi i konkursy); chęć kontynuowania, gdy wszyscy się zatrzymają. To tajemnica, którą wszyscy znają i bardzo niewielu o niej dyskutuje, ponieważ wszyscy czujemy, że już to robimy, ale w praktyce? Tylko Ty naprawdę znasz tę czerwoną linię i bardzo niewielu kiedykolwiek ją widzi. Tak wielu zawodników przedwcześnie zrezygnowało z zawodów reprezentacyjnych, ponieważ uważają, że fizycznie nie mogą już więcej zrobić.
Oni są źli.
Po prostu nie chcą już więcej robić.
Tak łatwo jest wywołać ból na twarzy, odstawić beczkę i odejść. Dziesięć razy trudniej jest iść dalej i iść, dopóki nogi się nie ugną, a beczka sama nie uderzy o ziemię. Chociaż może to być tylko pięć sekund pracy, może wydawać się, że to pięć minut tortur.
Zdjęcie opublikowane przez strongman corporation 💪 (@strongmancorporation) dnia
Ciężkie czyszczenie i wyciskanie dla powtórzeń to sprawdzian techniki i męstwa psychicznego. Facet wykonujący perfekcyjne rytmiczne powtórzenia co sześć sekund będzie w stanie dotrzeć do głębokiej strefy bólu i sprawić, że zwycięski nacisk na sportowca, który jest niechlujny i ustatkuje się na pięć. Idziesz, dopóki sędzia mierzący czas nie zagwiżdże? Czy też słyszysz 10 sekund i odchodzisz?
Czy naprawdę przekraczasz swoje granice?? Czy ty:
Cytat rozpoczynający ten artykuł mówi wiele o tym, kto faktycznie zainwestuje w ich przyszłość. Łatwo jest powiedzieć każdemu, kogo spotkasz, że jesteś Strongmanem i jak ciągniesz ciężarówki i ładujesz kamienie. Jeśli zwrócisz się o ich uwagę, jako sportowiec potrzebujesz tylko atlety. Tylko Ty znasz absolutną prawdę o tym, jak głęboko kopiesz i co chcesz znieść.
Ale prawdziwa ścieżka indywidualnego atlety wymaga od ciebie cierpienia i żadna zewnętrzna walidacja nie może tego zrekompensować. Jego głębsze znaczenie leży tylko w twoich oczekiwaniach wobec siebie i tym, co jesteś gotów zaakceptować.
Uwaga redaktora: ten artykuł jest op-edem. Poglądy wyrażone w tym dokumencie są autorami i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy BarBend. Oświadczenia, twierdzenia, opinie i cytaty pochodzą wyłącznie od autora.
Wyróżniony obraz: @strongmancorporation na Instagramie
Jeszcze bez komentarzy