Większość ludzi zna ocet jabłkowy jako substancję, którą niechętnie polewasz sałatkę, gdy nie masz sosu ranczo, ale w rzeczywistości ma on dość godną uwagi przeszłość. Starożytni Persowie rzekomo używali go, aby zapobiec przybieraniu na wadze, a jeśli ten szczupły Kserkses z filmu 300 jest dowodem jego skuteczności, zarejestruj mnie.
Mówiono również, że samurajscy wojownicy piją go dla zwiększenia siły i mocy, a ostatnio był używany w wojnie domowej i I wojnie światowej do leczenia ran na polu bitwy. Poprzednie pokolenia mam i babek liczyły na to, że leczy zatrucie grzybami, łupież, bóle zębów, bóle mięśni, nerwobóle, bóle stawów, mastalgię i wszelkie inne dolegliwości algiczne.
Ale medyczne zastosowania octu jabłkowego (ACV) w dużej mierze zatarły się w pamięci, dopóki nie pojawiły się niektóre współczesne badania nad jego działaniem, wraz z ponownym zainteresowaniem ze strony chrupek muesli.
Wygląda na to, że ten eliksir, wytwarzany ze sfermentowanych jabłek, ma wiele zdrowotnych właściwości, między innymi:
Kilka badań to potwierdziło, a jedno z nich donosi, że ACV zwiększył wrażliwość na insulinę 60 minut po posiłku o imponujące 34%. Dzieje się tak, ponieważ kwas octowy (ocet) hamuje aktywność disacharydazy, nadając jej fizjologiczne działanie podobne do metforminy, leku stosowanego w leczeniu cukrzycy typu II.
W innym badaniu wzięło udział 29 osób i podzielono je na trzy grupy: jedną z cukrzycą typu II, jedną z objawami przedcukrzycowymi i jedną zdrową. Wszystkim podano ocet jabłkowy przed posiłkiem. Wyniki były imponujące:
Badanie uzupełniające wykazało również, że dalsze stosowanie octu prowadziło do średniej utraty wagi o dwa funty w ciągu czterech tygodni, a inne wykazało, że kiedy osoby z cukrzycą typu II przyjmowały dwie łyżki octu jabłkowego przed snem, ich poziom cukru we krwi na czczo test następnego ranka został obniżony o 4 do 6 proc.
Jest pewne pytanie, czy ACV jest prebiotykiem, probiotykiem, czy jednym i drugim. Wydaje się, że wersja niepasteryzowana przynajmniej promuje zdrowie mikroflory w jelitach. Jednak oznaczanie ACV jako probiotyku jest nieco trudniejsze.
Wersja niepasteryzowana zawiera to, co dostawcy ACV nazywają „matką”, czyli nici białka, enzymów i bakterii, które nadają produktowi mroczny wygląd. Ponieważ wersja niepasteryzowana zawiera te bakterie, niektórzy uważają ją za probiotyk, ale w rzeczywistości bakterie zawarte w ACV nie zostały jeszcze wykazane, aby przetrwać przejście przez przewód pokarmowy.
Niezależnie od tego, ACV wydaje się być korzystny dla istniejących bakterii, a także pomaga w trawieniu białek i tłuszczów poprzez stymulowanie uwalniania kwasu żołądkowego.
Nie wiem na pewno, że komercyjne dezodoranty i antyperspiranty są niezdrowe. Tak naprawdę nie ma żadnych rozstrzygających badań na ten temat, ale ma sens, że wysypywanie perfumowanego, chemicznego błota na bazie aluminium pod pachą nie jest najzdrowszą rzeczą, jaką możesz zrobić dla swojego ciała.
W związku z tym używanie ACV jako „naturalnego” dezodorantu ma wiele sensu. Namocz nim wacik, a następnie wytrzyj pachy. Pozostaw do wyschnięcia, a następnie wytrzyj kilka porcji proszku dla niemowląt ze skrobi kukurydzianej. Kwas octowy w ACV usuwa bakterie, które powodują nieprzyjemny zapach ciała, a skrobia kukurydziana zapewnia względną suchość.
Może poczujesz zapach sałatki Cobb u Denny'ego, ale przynajmniej nie zmienisz stopniowo pachy w aluminiową patelnię ani nie zachorujesz na raka. Nie, nie, tylko żartuję. Wyraźny zapach ACV znika w ciągu kilku minut.
Po pierwsze, wybierz niepasteryzowane, organiczne, niefiltrowane rzeczy, które są wytwarzane przez matki ziemi, które noszą biustonosze wykonane z makramy konopi i śpią w lesie.
Po drugie, nie pij tego prosto. Jeśli zrobisz to wystarczająco długo, zniszczy to szkliwo na twoich zębach, a może nawet zacznie wypalać dziurę w przełyku. W końcu to kwas.
Wymieszaj dwie łyżki stołowe w wodzie lub użyj jej na sałatce. Jedna porcja 2 łyżek stołowych dziennie to prawdopodobnie wszystko, czego potrzebujesz.
Jeszcze bez komentarzy