Mnożą się historie o żywności o „ujemnej kaloryczności”. Dla tych z was, którzy nie są dobrze zorientowani w bajkach, pokarmy o ujemnej kaloryczności to te, które rzekomo wymagają więcej kalorii do strawienia niż dostarczają.
Wierzący często przytaczają jako przykłady potrawy takie jak seler, grejpfrut i pomidory, a rozumowanie - jeśli można to tak nazwać - jest takie, że te pokarmy są tak włókniste, że organizm musi naprawdę ciężko pracować, aby je rozdzielić i strawić.
Chociaż żywność o ujemnej kaloryczności jest możliwa, teoretycznie nikt nigdy nie znalazł takiej, która faktycznie istnieje. Oczywiście, jeśli kettlebells miały wartość odżywczą i jakimś cudem udało ci się je połknąć, mogą one zostać uznane za pokarm o ujemnej kaloryczności, ale poza tym prawdopodobnie nie ma żadnego.
Jednak niektóre orzechy mogą być bliskie zakwalifikowania jako „ujemna kaloria” w okrężny sposób. Chociaż z pewnością nie przyjmują więcej kalorii do strawienia niż dostarczają, organizm wchłania mniej kalorii, niż sugerowałaby etykieta.
Niedawne badanie sugeruje również, że orzechy włoskie i migdały spożywane codziennie powodują utratę przez organizm zaskakującej ilości tkanki tłuszczowej, a także ograniczają metaboliczne stany zapalne i ogólnie poprawiają chemię krwi.
Naukowcy odkryli 61 mężczyzn i kobiet z nadwagą i kazali im jeść 15 gramów orzechów włoskich i 15 gramów migdałów dziennie (jako przekąska) przez 8 tygodni. Wielu uczestników zrezygnowało z różnych powodów, ale 48 zakończyło badanie.
Uczestnicy zmniejszyli obwód talii, rozmiar bioder i masę tłuszczu, a „rozmiar efektu” był imponująco duży. (Wielkość efektu to narzędzie statystyczne, które pozwala badaczom opisać wyniki dokładniej niż tylko powiedzieć, czy coś działa, czy nie. Zamiast tego wielkość efektu odpowiada na bardziej wyrafinowane pytanie: „Jak dobrze coś działa w różnych kontekstach?”)
U badanych wykazano również, że poziom adiponektyny był o około 30% wyższy niż przed badaniem, a poziom lipokaliny 2 był o około 18% wyższy. Pierwsza jest hormonem białkowym biorącym udział w rozkładzie tłuszczu, a druga jest białkiem ostrej odpowiedzi na stres, biorącym udział w zapaleniu.
Uczestnicy wykazali również całkowitą reorganizację swoich profili kwasów tłuszczowych. Poziom nasyconych kwasów tłuszczowych spadł, podczas gdy poziom wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (PUFA) wzrósł, szczególnie procent korzystnych kwasów tłuszczowych omega-3 DHA i EPA.
Musimy przyjrzeć się jeszcze jednemu czynnikowi, który nie został omówiony w badaniu, ale mimo to odgrywa rolę w tym, jak migdały (migdały nie są tak naprawdę orzechami; są bliżej spokrewnione z rodziną brzoskwini) lub orzechy wpływają na organizm - to wydaje się, że kalorie, które zawierają, są nieco zawyżone z powodu fizjologii człowieka.
Chociaż etykieta na puszce migdałów może wskazywać, że w uncji jest 162 kalorie, tak naprawdę nie wygląda to w ten sposób. Migdały lub orzechy są bardzo trudne do strawienia, więc tak naprawdę nie wchłaniasz wszystkich kalorii. Wiemy o tym, ponieważ część zawartego w nich tłuszczu trafia prosto do kału zamiast do krwiobiegu (gdzie zostałby wykorzystany jako energia lub odkładany w tkankach magazynujących tłuszcz).
Ale niektóre orzechy są oczywiście trawione i wchłaniane, a mieszane przekąski podawane uczestnikom badania wyraźnie wpłynęły na chemię ciała i tkankę tłuszczową na wiele pozytywnych sposobów. Jak wspomniano, wzrosły poziomy hormonu spalającego tłuszcz, adiponektyny, podobnie jak poziomy białek przeciwzapalnych. Poprawiła się chemia krwi, podobnie jak wrażliwość na insulinę. Połączenie tych wszystkich rzeczy doprowadziło do szczuplejszych, zdrowszych przedmiotów.
Aby spróbować powtórzyć spalanie tłuszczu spowodowane jedzeniem migdałów i orzechów włoskich, spożywaj ich 30 gramów każdego dnia. Odpowiada to około 10 migdałom i 5 orzechom włoskim (lub 10 połówkom orzecha włoskiego). Tylko upewnij się, że są surowe lub prażone na sucho, a nie tłuste, podawane z napojami w koktajl baru dziadka.
Jeszcze bez komentarzy