Hollywood od dawna jest tematycznie miłością uderzaną przez cybernetycznie, genetycznie lub chemicznie ulepszonych żołnierzy. Na początek zobacz Terminator, Robocop, Wolverine, Jason Bourne lub Steve Rogers, znany również jako Kapitan Ameryka.
Jednak prawdziwe życie w dużej mierze nie zdołało powtórzyć fantazji Hollywood, rozczarowując w ten sposób zarówno wojskowych, jak i okularnikowych maniaków science-fiction. Jasne, istnieje kilka doniesień o wyposażeniu żołnierzy w czujniki biometryczne, pancerze przypominające stonogi i hełmy, które poprawiają wzrok i słuch, ale nic tak bardzo na froncie genetycznym lub chemicznym.
Oczywiście historycy-amatorzy, zwykle z piwem w ręku, często lubią opowiadać historie o tym, jak siły specjalne Hitlera były zasilane chemicznie sterydami, które były w niemowlęctwie chemicznym podczas II wojny światowej. Nie ma jednak prawdziwych dowodów na to, że naziści używali sterydów. (Mimo że używanie metamfetaminy wśród żołnierzy było najwyraźniej powszechne.)
Nie oznacza to jednak, że nikt nie próbował tego od czasów II wojny światowej. Być może zaskakujące, że rząd australijski na krótko usankcjonował praktykę próbowania przekształcenia swoich żołnierzy w rzeczywiste wersje Kapitana Ameryki za pomocą sterydów.
Stało się to w 1998 roku po tym, jak władze australijskie odkryły, że znaczna liczba żołnierzy w ich elitarnych siłach bojowych samodzielnie używa sterydów, aby wzmocnić mięśnie, zwiększyć wytrzymałość i zwiększyć agresywność.
Zamiast cofnąć się z przerażenia, władze rzeczywiście przyjęły ten pomysł i przedstawiły wytyczne dotyczące stosowania sterydów. Doszli do wniosku, że wszystko, co mogłoby zwiększyć przeżywalność ich żołnierzy, było OK.
Niestety, Sydney Morning Herald dotarła do tej informacji i napisała, że to szalone używanie narkotyków może doprowadzić do przymusowej subkultury dopingowej.
Nie chcąc zajmować się kontrolą publiczną, wojskowy dyrektor ds. Operacji personalnych poczuł się zmuszony do zmiany stanowiska i zadeklarował, że „Zaangażowanie w narkotyki prowadzi do obniżenia wydajności, uszczerbku na zdrowiu, stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa i może zagrozić bezpieczeństwu naszych żołnierzy.”(1)
I to było to.
Temat dawania żołnierzom „Super Soldier Serum” Steve'a Rogera lub jego prawdziwego odpowiednika nie pojawił się od tamtego czasu, więc byłem zaskoczony, widząc gościnny artykuł na ten temat w bieżącym numerze „Military Times”. (2)
W nim autorzy napisali, że naukowcy z sympozjum Consortium of Health and Military Performance w 2016 r. Nakreślili pięć głównych problemów, którymi wojsko powinno się zajmować. Oszałamiające, przynajmniej dla mnie, było to, że jedną z tych obaw była dalsza eksploracja stosowania sterydów, w tym koszty i korzyści.
Wygląda na to, że zainteresowanie sterydami powstało w wyniku anonimowego badania U.S. Army Rangers, z których jedna czwarta przyznała się do używania jakiegoś rodzaju sterydów lub leków zwiększających wydajność.
Autorzy artykułu redakcyjnego por. Pułkownik Chad Peltier i dr Kyle Pettijohn kontynuowali, bez przesady, o zaletach i wadach podawania sterydów żołnierzom. Niestety, autorzy wydawali się nie znać sterydów arkana tak dobrze, jak przeciętny zawodnik kulturysta. W przeciwnym razie ich lista wad mogłaby być nieco krótsza.
Peltier i Pettijohn sumiennie opisują wyniki dwóch badań, w których badano wpływ testosteronu na wyprost / zgięcie łokcia, przysiady 1RM, masę beztłuszczową i inne uznane w czasie parametry skuteczności steroidów.
Jak można się było spodziewać po każdym kulturystu znającym się na sterydach, wyniki były pozytywne, co daje wiarę poglądowi, że zastrzyki testosteronu mogą zwiększyć możliwości bojowe w szczególności SEALS, Marines, Spadochroniarzy i Rangersów.
Jednak większość artykułu odnosi się do możliwych negatywnych skutków, zarówno fizycznych, jak i behawioralnych. Przechodzą zwykłą litanię dotyczącą możliwych powikłań medycznych, takich jak uszkodzenie wątroby, zanik jąder, zmniejszona produkcja nasienia i ginekomastia, martwiąc się, że „efekty mogą się nie odwrócić nawet po zaprzestaniu stosowania sterydów.”
Ponadto martwią się, że leki mogą prowadzić do niewłaściwej agresji, agresji, która nie ogranicza się do walki z sytuacjami. W końcu po co atakujący pies, jeśli atakuje swojego pana, bije innych żołnierzy lub tworzy chaos, gdy chaos nie jest wymagany?
Mimo to Peltier i Pettijohn są wystarczająco obeznani ze steroidami, aby przypuszczać, że większość odnotowanych skutków ubocznych sterydów może wynikać z jednoczesnego stosowania wielu leków, dużych dawek, zanieczyszczeń, czasu trwania stosowania i wcześniejszych problemów zdrowotnych lub psychicznych.
Ale ich najistotniejszym punktem jest to, czy stosowanie sterydów byłoby kiedykolwiek uznane za obowiązkowe:
„To złożony problem; Badania prawie na pewno wykażą negatywne konsekwencje zdrowotne stosowania sterydów u niektórych osób. Gdyby dowództwo wojskowe wymagało od żołnierzy użycia potencjalnie szkodliwego narkotyku? Dowódcy wojskowi już stawiają żołnierzy w niebezpiecznych sytuacjach, w których konsekwencje, życie lub śmierć, są znacznie bardziej pilnymi obawami niż potencjalne skutki uboczne sterydów.”
Autorzy dużo myśleli o wpływie sterydów na kobiety, ponieważ „PED oparte na testosteronie będą miały więcej negatywnych skutków u kobiet niż u mężczyzn.”
Kobiety-żołnierze z pewnością zyskałyby te same przewagi komparatywne, co mężczyźni poprzez stosowanie sterydów, w tym zwiększenie masy mięśniowej, siły i wytrzymałości. Jednak mogą również doświadczyć przerostu łechtaczki, atrofii piersi, nieregularnych miesiączek, niepożądanego wzrostu włosów i głębszego głosu, z których wiele byłoby nieodwracalne.
Biorąc pod uwagę te niekorzystne skutki, czy byłoby sprawiedliwe, gdyby kobiety-żołnierze musiały je przyjmować? Ale jakie byłyby konsekwencje niewykorzystania ich? Wszystkie pozycje bojowe są obecnie otwarte dla kobiet, co może stanowić problem dla kobiet, które nie zdecydowały się na stosowanie sterydów:
„Jeśli stosowanie sterydów stanie się de facto koniecznością pełnienia pewnych ról, kobiety będą musiały konkurować o te stanowiska z mężczyznami ze wzmocnionymi sterydami. Negatywne skutki sterydów mogą uniemożliwić kobietom ich stosowanie, co może sprawić, że będą mniej konkurencyjne w służbie na tych elitarnych stanowiskach.”
Peltier i Pettijohn zakończyli swój potencjalnie rewolucyjny artykuł tym samym ostrzegawczym tonem, który jest endemiczny dla wszystkich takich artykułów naukowych:
„Sterydy stanowią potencjalnie przydatne narzędzie do zwiększania wydajności personelu wojskowego, ale obecny stan wiedzy sprawia, że wartość tego narzędzia i związane z nim koszty i korzyści są nieznane. Konieczne są dalsze badania, zanim można będzie wyciągnąć ostateczne wnioski.”
Ich konkluzja była trzeźwa i odpowiedzialna, jak przystało na każdego pracownika rządowego piszącego dla czasopisma medycznego. Ja jednak nie jestem związany takimi ograniczeniami. Oto moje podejście do tematu.
To straszne i od dawna przesadzone, że Peltier, Pettijohn i naukowcy podczas sympozjum na temat zdrowia i wydajności wojskowej w 2016 r. Poruszyli temat stosowania sterydów w wojsku.
Australijskie siły zbrojne miały rację - wszystko, co sprzyja przetrwaniu walczących mężczyzn i kobiet, jest narzędziem, którego warto używać, o ile jest ono używane bezpiecznie i prawidłowo, i na tym polega problem.
Istnieją jednak określone sterydy i protokoły, które mogą złagodzić niektóre / wiele problemów zdrowotnych związanych ze zmienianiem żołnierzy w super żołnierzy, ale najpierw zdefiniujmy dokładnie, dlaczego próbujemy wzmocnić żołnierzy chemicznie.
Nie staramy się dawać im masy konkurencyjnych kulturystów, którzy ze względu na swoją masę niezmiennie byliby wolniejsi i mieli mniejszą wytrzymałość niż nawet przeciętny żołnierz. Zamiast tego celem jest zwiększenie zdolności bojowych poprzez umiarkowane zwiększenie siły i wytrzymałości przy jednoczesnym zachowaniu zdrowia i funkcjonalności ludzkiej „maszyny”.”
Jest to nieskończenie wykonalne.
W produkcji jest kilka interesujących sterydów, które ze względu na swoje właściwości chemiczne mogą być idealne dla ogólnie wzmacniających chemicznie żołnierzy, a jeden w szczególności może być idealny dla kobiet.
Pierwszy to mało znany steryd znany jako undekanian testosteronu (TU). Jest produkowany przez Organon, a jego nazwa handlowa to Andriol. Nigdy nie był dostępny w Stanach Zjednoczonych, ale nieoczekiwanie w bazie danych FDA (numer 206089) znajduje się nowy wniosek o lek na doustne kapsułki TU, które mają być sprzedawane pod nazwą handlową Jatenzo.
Andriol lub prawdopodobnie Jatenzo jest wyjątkowy wśród sterydów, ponieważ jest bezpośrednio wchłaniany z przewodu pokarmowego do układu limfatycznego, unikając w ten sposób akumulacji i inaktywacji wątroby w wyniku „pierwszego przejścia”. Innymi słowy, w ogóle nie będzie FUBAROWAĆ wątroby. Możesz go również przechowywać w temperaturze pokojowej do 3 lat bez zauważalnej degradacji.
Wadą jest to, że występuje w 40 mg. kapsułki wypełnione olejem i ma niski współczynnik wchłaniania. Prawdopodobnie będziesz musiał spożywać 12 lub więcej dziennie w dwóch lub więcej dziennych dawkach, w towarzystwie wysokotłuszczowego posiłku.
(Dostęp do wysokotłuszczowych posiłków nie powinien stanowić problemu, biorąc pod uwagę, że przeciętny MRE zawiera mniej więcej tyle samo tłuszczu co łapacz tłuszczu w przeciętnym KFC. Weźmy na przykład „Ravioli z wołowiną w sosie mięsnym”. Zawiera 1654 kalorii i 67 gramów tłuszczu zatykającego kanalizację.)
TU powoduje również wzrost poziomu DHT, ale nie powinno to stanowić problemu dla prostaty, ponieważ stwierdzono, że pozaprostatyczny DHT nie podnosi poziomu DHT wewnątrz prostaty.
Jednak te wysokie poziomy DHT mogą nasilać pozostałe negatywne skutki uboczne związane z większością sterydów (zwiększony wzrost włosów na ciele, zwiększona agresja itp.).
Zastrzyki TU mogą być lepszą alternatywą, ponieważ one również mają pozornie unikalną cechę: jeden zastrzyk 1000 mg. TU może podnosić poziom testosteronu nawet do 10 tygodni, co w świecie estrów testosteronu jest niezrównanym czasem.
Strzelanie co 10 tygodni byłoby o wiele wygodniejsze niż typowe strzały tygodniowe lub dwutygodniowe, co może być niemożliwe dla żołnierzy w sytuacjach bojowych lub w warunkach, w których utrzymanie sterylnych warunków byłoby trudne.
Innym sterydem, który powinien być rozważany do użytku przez wojsko, szczególnie dla kobiet, jest oxandrolone, ogólnie znany pod nazwą handlową Anavar. To, podobnie jak kapsułki TU, przyjmuje się doustnie.
Chociaż jest około trzy razy silniejszy niż testosteron, generalnie zapewnia siłę bez dużej masy. Interesujące jest to, że enzym 5-alfa reduktazy nie wpływa na lek, co oznacza, że nie przekształca się w estrogen i jako taki jest znacznie bezpieczniejszy niż inne sterydy anaboliczne.
Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że rzadko powoduje wirylizację u kobiet, co oznacza, że zwykle nie pogłębia kobiecego głosu, nie zwiększa ilości owłosienia na ciele ani nie wpływa na wielkość łechtaczki.
Jednak, podobnie jak wszystkie doustne sterydy, jest toksyczny dla wątroby, ale znacznie mniej toksyczny niż większość jego chemicznych kuzynów. Potencjalnej toksyczności można uniknąć, jeśli użytkownicy powstrzymują się od alkoholu i innych leków i ograniczają ich stosowanie do 8-tygodniowych okresów.
W przeciwieństwie do TU nie ma problemów z wchłanianiem, więc kobieta może uzyskać od 5 do 10 mg. dziennie, podczas gdy mężczyzna prawdopodobnie musiałby zmniejszyć o 30-40 mg. dzień.
Oczywiście istnieją doskonałe opcje sterydów dostępne dla potencjalnych wojowników chemicznych. Większość negatywnych skutków ubocznych może zostać udaremniona przez rozsądne stosowanie tych leków, wraz z innymi towarzyszącymi lekami, które zapobiegają aromatyzacji do estrogenu (anastrozol, letrozol. itp.).
Podczas gdy żołnierz stosujący czasami sterydy może doświadczać takich rzeczy, jak podwyższony poziom cholesterolu i inne łatwo odwracalne, potencjalnie zagrażające zdrowiu skutki uboczne, zwiększona fizyczność i ogólna gotowość bojowa oferowana przez te leki, według większości szacunków, zrównoważyłyby przejściowe negatywne skutki zdrowotne.
Konieczne byłoby nakreślenie dokładnych protokołów, ale ostatecznie koncepcja Super Żołnierza jest gotowa, aby stać się rzeczywistością. Prasa będzie wykładać, gadające głowy będą krzyczeć, a mamy będą płakać, że zatruwamy ich dzieci, ale nie zważaj na skargi niedoinformowanych.
Jeszcze bez komentarzy