Tkanka mięśniowa dostosowuje się do wywieranych na nią naprężeń, zarówno strukturalnie, jak i funkcjonalnie. Kiedy mięsień ulega atrofii (kurczy się z powodu nieużywania), dostępnych jest mniej jąder do regulacji białek mięśniowych. W przeciwieństwie do tego, kiedy mięsień przechodzi przerost, następuje wzrost ilości DNA dostępnego dla włókien mięśniowych.
Trening oporowy może w różnym stopniu zwiększyć tę „domenę mojądrową”. Nie jest zaskakujące, że androgeny zwiększają liczbę jąder w komórkach mięśniowych powyżej i powyżej wartości obserwowanej podczas samego treningu oporowego, a naukowcy z Uniwersytetu w Oslo w Norwegii niedawno poinformowali, że jądra te nie są tracone po zakończeniu treningu.
Innymi słowy, sportowcy, którzy stosowali sterydy anaboliczne, mogą mieć zwiększoną formę „pamięci mięśniowej”, która daje im przewagę znacznie dłużej niż wcześniej sądzono.
Odkładając na chwilę na bok nieprzyjemne kwestie etyczne, pomyślałem:
Na przykład wykazano, że kreatyna zwiększa proliferację komórek satelitarnych i zwiększa liczbę włókien mięśniowych. Ale jak kreatyna robi to z mechanistycznego punktu widzenia?
Nikt tak naprawdę nie wie (jeszcze), ale jeśli jest to spowodowane zmianami w strumieniu energii (wpływając na ATP / PCr i szlaki glikolityczne), to jest po prostu możliwe, że inny dobrze znany, ale rzadko używany (przynajmniej przez sportowców siłowych i fizycznych) suplement może zrobić to samo. Jest to wprawdzie wstępne, ale istnieją już dane ludzkie, które sugerują, że koenzym Q10 może zachować włókna typu II (szybkokurczliwe) podczas starzenia.
I zgadnij, co pomaga zachować domenę mojojądrową wraz ze starzeniem się? Włókna typu II! Aby ukraść częściowy cytat z gra w dwa ognie,„Po prostu się tu bawię”, ale jest powód, dla którego kreatyna i koenzym Q10 są codzienną częścią mojego schematu suplementacji.
Tina Hesman Saey
Wiadomości naukowe. 11 września 2010; Vol.178 # 6 (str. 15)
Jeszcze bez komentarzy