To trudny artykuł do napisania.
Dlaczego? Ponieważ prawie odrzuca każdy artykuł szkoleniowy, który kiedykolwiek opublikowaliśmy na stronie, a pisanie go może spowodować, że ludzie będą rzucać we mnie ekskrementami.
Ale zanim założę mój ognioodporny kombinezon i zanurzę się w czymś, co z pewnością będzie piekłem artykułu Red Adair, pozwól mi wyjaśnić jedną rzecz, całkowicie jasną.
To, co za chwilę napiszę, oparte jest na dowodach empirycznych. Nie idee, nie koncepcje. widziałem to. Żyłem tym.
Wyciągnąłem własne wnioski.
Jeśli masz inne wyjaśnienia tego, czego doświadczyłem, przynieś to.
Ale najpierw krótka historia, historia, która zapewniła ścianę łożyska, do której moja historia mogła się przyczepić i zapoczątkować.
Larry był moim partnerem treningowym przez około rok. Byłem silniejszy od niego na każdym boju, ale Larry nigdy nie chciał zmieniać wagi. Kredą to na lenistwo, ego lub cuchnący bulion z obu.
Jego forma poszłaby do dupy i ciągle go za to upominałam. Oszukiwał jak cholera za każdym powtórzeniem, całe jego ciało walczyło o przesunięcie ciężaru, niezależnie od tego, czy był to pochylony nad rzędem, czy podkręcony.
Nie pozwoliłbym mu ujść na sucho. To była ciągła walka.
Zrobił pewne przyrosty wielkości i siły, ale nie były one znaczące.
Poszliśmy własnymi drogami. Zacząłem ćwiczyć sam, ale Larry przeniósł się do innej części miasta i zaczął trenować z Chadem, początkującym zawodnikiem MMA wagi ciężkiej, który przewyższył Larry'ego o około 75 funtów.
Kiedy ostatnio zobaczyłem Larry'ego, był znacznie większy - o wiele bardziej umięśniony niż kiedy trenował ze mną - i chwalił się używaniem ciężarów, o których nigdy nie śnił, kiedy trenował ze mną.
Oczywiście, biorąc pod uwagę jego skłonność do oszukiwania tyłka, musiałem wziąć funty, którymi się chwalił z przymrużeniem oka. Mimo to był znacznie większy; nie można było temu zaprzeczyć.
Na początku byłem zdziwiony. Dlaczego Larry poczynił tak duże postępy pod okiem kogoś innego??
Wtedy zaczęło to mieć dla mnie sens. Wymyśliłem teorię, ale aby ją przetestować, przejrzałem mój bank pamięci.
Niektórzy z was znają moje pochodzenie. Dla tych, którzy tego nie robią, byłem przez lata „dziennikarzem” kulturystyki. Podróżowałem od głównych zawodów do wielkich zawodów na początku lat 90-tych, opisując wydarzenia kulturystyczne i celebrytów dla praktycznie wszystkich magazynów w kioskach.
Oprócz reportażu przeprowadziłem wywiady z setkami konkurentów i asystowałem przy sesjach zdjęciowych. Przez lata ćwiczyłem też na siłowni, która była uważana za mini mekkę profesjonalnych i amatorskich kulturystów na najwyższym poziomie.
Krótko mówiąc, byłem narażony na działanie wielu ciężarowców zarówno na siłowni, jak i poza nią.
I prawie zawsze byłem przerażony sposobem, w jaki trenowali. Każdy duży lub utalentowany zawodnik, jakiego kiedykolwiek widziałem - mężczyzna czy kobieta - oszukiwał swój tyłek podczas ćwiczeń. Nie mówię tylko o kilku zestawach oszukiwania lub powtórzeniach oszukiwania; Mówię o każdym zestawie i rep.
To było brzydkie.
Niezależnie od tego, czy robili ucisk tricepsa na maszynie linowej, loki, podciągania lub pulldown, byli wręcz spastyczni. Zakres ruchu? Nieistotny. Tempo? Ha! Wykonywali powtórzenia, jak mogli, używając jak największego rozpędu i angielskiego ciała.
I zawsze używali „za dużo” ciężaru, co najmniej 10 do 20 procent więcej niż to, co pozwalałoby im na użycie „właściwej” formy.
To prawie tak, jakby grali w jedną z tych gier wyobraźni, w które grałeś, gdy byłeś dzieckiem: „Jeśli w ciągu następnej minuty nie zdołam wystrzelić dziesięciu kulek do kosza na śmieci, świat się skończy.”
„Jeśli nie uda mi się podciągnąć tego ciężaru 10 razy, terroryści wysadzą w powietrze Akron w stanie Ohio.”
I używali wszystkich sztuczek w książce, w tym rzucania się, szarpania lub grymasowania, aby uratować Akron, nawet nie myśląc o formie.
Jako wieloletni pedał wykonujący ćwiczenia „we właściwy” sposób, z satysfakcją podniosłem na nich nos.
„Hrrumph! Korzystanie z kiepskiej formy! Jak zabawne! Jedynym powodem, dla którego robią jakiekolwiek postępy, są narkotyki. A teraz podaj mi moją filiżankę herbaty, Thornson!”
Dlatego Larry był większy i silniejszy! Chad nie przejmował się postacią Larry'ego ani ciężarem, który on podnosił, a raczej raczej, próbuje podnieść. Larry przyjął więcej wagi, niż „powinien”, oszukał swój tyłek i urósł.
I wydaje się, że jest to prawdą w przypadku każdego dużego lub osiągniętego faceta, który widzę dzisiaj na siłowni; wszystkie, prawie dla mężczyzny, używają znacznie większej wagi niż powinny, z przerażającą formą i niewielkimi zakresami ruchu.
Powinienem szybko powiedzieć, że nigdy nie trenowałem z żadnym z autorów T NATION, więc nie mogę powiedzieć, czy to prawda. Mam Obejrzane niektórzy z nich trenują innych i muszę powiedzieć, że narzucili surową formę swoim sportowcom i klientom.
Mam jednak wrażenie, że wielu z tych klientów wraca do formy (biednej), gdy tylko uwolnią się od krytycznych oczu swoich trenerów.
Niezależnie od tego, wszystkie wyżej wymienione dowody empiryczne skłoniły mnie do sformułowania nowej, śmiałej teorii. Może wszyscy się myliliśmy. Może forma naprawdę nie ma znaczenia, chyba że jesteś sportowcem w jakimś sporcie umiejętnościowym i próbujesz poprawić tę umiejętność.
Teraz nie mówię o treningu siłowym, mówię stricte o hipertrofii. Myślę, że podnośnikowi, przynajmniej przez chwilę, przydałoby się użycie 10 lub 20 procent więcej ciężaru niż „powinien” i oszukanie tyłka praktycznie w każdym zestawie, szarpnięcie, pchnięcie, chrząknięcie, włożenie angielskiego rób wszystko i wszystko, czego potrzeba, aby wiosłować, zwijać, rozciągać, naciskać lub podciągać ten ciężki ciężar, do cholery.
Jak to mogło zadziałać?
Prawie każdy trener lub kompetentny trener, po naciśnięciu powie Ci, że kiedy do tego dojdzie, to praktycznie niemożliwe jest całkowite odizolowanie mięśnia. Trenuj bicepsy i tylko bicepsy? Prawie nie da się zrobić; inne mięśnie - od naramiennych do mięśni nóg - kopią.
Nie wierz mi? Dlaczego więc łatwiej jest robić loki w pozycji stojącej niż siedzącej?
Tak więc, jeśli przyjmiemy, że mięśnie nie działają w izolacji, po co pozwalać niektórym mięśniom - docelowym mięśniom - określać funt? Niezmiennie używasz mniejszego ciężaru, więc możesz wykonywać ćwiczenie w odpowiedniej formie, ale jeśli i tak mięśnie nie działają w izolacji, dlaczego nie użyć ciężaru, który daje trening wszystkim mięśniom zaangażowanym w podnoszenie?
Ten dodatkowy bodziec może powodować wzrost ogólnoustrojowy!
A co z zakresem ruchu? Być może opór jest zdecydowanie nadrzędnym bodźcem wzrostu mięśni! Im większy ciężar używasz, prawie niezależnie od zakresu ruchu, tym silniejszy bodziec!
Jestem przekonany, że może to być praktyczne podejście do prawie każdego podnoszenia, z wyjątkiem przysiadów, martwego ciągu i tym podobnych, gdzie użycie 10 do 20% więcej niż możesz zrobić przy zachowaniu odpowiedniej formy może spowodować, że wydmuchniesz kręgosłup, kolano (kolana) lub inne równie ważne części ciała.
Jak powiedziałem, przeczy prawie wszystkiemu, co napisano o kulturystyce od zarania białka. Ale nie mogę zaprzeczyć moim obserwacjom. Moja teoria zasługuje jednak na krytyczną analizę.
Postaraj się trochę zaoferować?
Jeszcze bez komentarzy