Prawie wszyscy długoletni ciężarowcy przeszli przez to. Starając się aktywnie dbać o nasze zdrowie, udajemy się do lekarza na rutynowe badania kontrolne lub zagłębiamy się nieco w to, co dzieje się fizjologicznie! Lekarz mówi nam, że zaraz wybuchną nasze nerki! A potem, po szokujących wiadomościach o naszym głównym systemie filtracji, lekarz informuje nas, że mogliśmy mieć zawał serca! Zgadza się, według naszego doktora nasza dieta wysokobiałkowa nas zabije.
Co się dzieje w szerokim, szerokim świecie aminokwasów? W końcu wielu dobrze wykształconych i postępowych dietetyków sportowych od lat zaleca diety wysokobiałkowe. A ponieważ naukowcy wielokrotnie wykazali, że diety wysokobiałkowe pomagają utrzymać dodatni poziom azotu u trenerów i sportowców, diety wysokobiałkowe nie mogą być takie złe, prawda??
Cóż, lekarze często tak myślą. I nie popełnijmy błędu, myśląc, że ci lekarze są „idiotami” lub zagubionymi w ciemnych wiekach praktyki medycznej, prawdopodobnie krew pozwalająca uwolnić złe humory. To nie takie proste. Prawda jest taka: trening siłowy i dieta wysokobiałkowa mają wpływ na niektóre wskaźniki funkcji zdrowia we krwi, ale uważam, że u trenerów wagi te markery nie są tak alarmujące, jak sądzi wielu lekarzy pierwszego kontaktu.
Dlatego bez zbędnych ceregieli przedstawię list, który powinni przeczytać wszyscy lekarze i rodzice, zanim podejdą alarmistyczne podejście do krwi pacjenta lub nastoletniego sztangisty. Inspiracją dla tego listu były niezliczone e-maile, które otrzymałem w ciągu ostatnich kilku lat od szalonych pacjentów, którym powiedziano, że ich dieta wysokobiałkowa zagraża ich zdrowiu, podczas gdy z pewnością tak nie jest!
Dla dorosłych na widowni z pewnością masz moc i dyskrecję, aby dokonywać własnych wyborów w odniesieniu do swojego zdrowia. Niestety, wiele e-maili, które otrzymuję, pochodzi od nastolatków, których rodzice kontrolują sznurki w torebkach z białkami. Dla nich to nie jest kwestia wyboru. Dlatego ten list został napisany, aby ich rodzice mogli lepiej zrozumieć fakty i podjąć świadomą decyzję.
Doceniam, że interesujesz się zdrowiem swojego dziecka. Fakt, że kwestionujesz założenia związane ze społecznością podnoszenia ciężarów, jest godny pochwały i miejmy nadzieję, że zaszczepi Twojemu dziecku umiejętność kwestionowania ustalonych norm i weryfikowania prawdziwości twierdzeń przedstawionych przez samozwańczych guru kulturystyki.„W końcu ślepe śledzenie - bez odpowiedniej dyskrecji - tego, co robią wszyscy inni„ mięsożercy ”, może zdecydowanie prowadzić do problemów.
Ponadto dziękuję za obiektywność w poszukiwaniu prawdy (lub informacji, które są tak bliskie prawdzie, jak obecnie możemy uzyskać). Trudno jest pozostać obiektywnym w dzisiejszym społeczeństwie, w którym łatwo ulegamy nastrojom i alarmistycznej naturze naszej obecnej maszyny medialnej.
W odniesieniu do twoich obaw, bez wątpienia spowodowanych troską lekarza o dobrych intencjach lub wynikami oceny klinicznej (tj.mi. praca z krwią), poniżej chciałbym poruszyć istotne kwestie.
To jest FAŁSZ, biorąc pod uwagę wszystko, co nauka wie, że jest prawdą. To domniemanie mówi, że jeśli weźmiesz zdrową osobę i wprowadzisz ją na dietę wysokobiałkową, białko w jakiś sposób wpłynie negatywnie na nerki, uszkadzając je i powodując chorobę nerek. W tym celu nie ma absolutnie żadnych danych dotyczących zdrowych osób dorosłych, które sugerowałyby, że wysokie spożycie białka powoduje wystąpienie dysfunkcji nerek (nerek). Nie ma nawet żadnego korelacyjny badania pokazujące ten efekt u zdrowych ludzi.
Wszelkie badania, które wykazują korelację między dysfunkcją nerek (nerek) a spożyciem białka, dotyczą osób z pewnym typem zdiagnozowanej, wcześniej istniejącej choroby nerek (nerek), takiej jak nefropatia cukrzycowa, zmiany kłębuszkowe itp. Nawet badania nad ograniczeniem białka u pacjentów z nerkami mogą budzić kontrowersje. (Shils, Modern Nutr in Health & Dis, 1999).
Poza tym prawdopodobnie rozpoznasz poważną istniejącą wcześniej chorobę nerek; oznaki i objawy dadzą ci wskazówkę na długo przed wystąpieniem rutynowego badania krwi (szczególnie jeśli w rodzinie występuje cukrzyca i nadciśnienie tętnicze).
Ponieważ wyczerpujące przeszukiwanie opublikowanej literatury prawdopodobnie nie przyniesie żadnego badania wykazującego, że ilość białka w diecie powoduje lub jest skorelowana z wystąpieniem dysfunkcji nerek u innych zdrowych osób, fakt, że pogląd ten przeważa, jest zastanawiający dla skromnie mówiąc!
Ale nawet gdyby lekarz znalazł niejasne odniesienie, które mogłoby sugerować związek między dietą wysokobiałkową a chorobą nerek, istnieje wiele badań wskazujących inaczej. Oto kilka z nich:
To również jest FAŁSZ! Wiele spekulacji na temat dysfunkcji nerek związanych z dietą wysokobiałkową pochodzi z wczesnych badań żywieniowych u pacjentów z nerkami (pacjentów, którzy już mają chorobę nerek).
U tych osób, gdy diety wysokobiałkowe są podawane w ramach całkowitego żywienia pozajelitowego - lub karmienia przez zgłębnik - te diety zaostrzały ich problemy z nerkami (nerkami). Na podstawie tych danych niektórzy lekarze i dietetycy zaczęli spekulować (czasami błędnie), że zwiększona zawartość białka w diecie może być szkodliwa nawet dla osób ze zdrowymi nerkami.
Chociaż istnieją setki badań wskazujących, że dieta wysokobiałkowa jest szkodliwa dla pacjentów z chorobami nerek, uważam, że „przeskok” z pacjentów klinicznych do zdrowych pacjentów nie jest uzasadniony. To właśnie ten skok był przyczyną uporczywego, ale powoli umierającego (przepraszam za dobór słów) poglądu, że diety wysokobiałkowe mogą szkodzić nerkom.
Ponownie, nie ma żadnych dowodów na to, że dieta wysokobiałkowa szkodzi nerkom zdrowego sztangisty. Jest to tak absurdalne, jak ktoś sugerujący, że ponieważ jedzenie niektórych rodzajów błonnika może pogorszyć objawy ze strony przewodu pokarmowego u osoby z zespołem jelita drażliwego, błonnik musi powodować zespół drażliwej miski u innych zdrowych ludzi.
Niektóre badania na zdrowych osobach wskazują na zmianę funkcji nerek przy diecie bardzo wysokobiałkowej. Należy jednak pamiętać, że zmiany te nie są zgłaszane jako negatywne lub „niekorzystne”.„Zamiast tego wydają się być strukturalnymi dostosowaniami do zwiększonej filtracji (coś, co nerki i tak robią przez cały czas).
Gdyby nerka nie zareagowała w ten sposób, większość klinicystów pomyślałaby, że coś jest nie tak. Podobnie jak w treningu siłowym, tkanki dostosowują się do stawianych im wymagań. Dlatego fakt, że nerki muszą „pracować” ciężej, nie oznacza, że jest to coś negatywnego. W końcu co się dzieje, gdy mięśnie pracują ciężej? Cóż, dostosowują się do wymagań i stają się większe, silniejsze lub bardziej wydajne. Dlatego adaptacja, jaką przechodzą nerki, jest rozsądna i właściwa. Ale nie wierz mi na słowo, sprawdź to badanie:
Na początek, co powiesz na szybką dyskusję na temat dwóch znaczników?
Kreatynina jest powszechnie znana jako produkt uboczny metabolizmu mięśni lub białek. W tym celu jego poziom jest odzwierciedleniem masy mięśniowej organizmu lub ilości białka w diecie. Niski poziom jest czasami obserwowany w przypadku uszkodzenia nerek, głodu białka, chorób wątroby lub ciąży. Podwyższone poziomy są czasami widoczne w chorobie nerek, ponieważ uszkodzona nerka nie usuwa kreatyniny z organizmu tak, jak powinna. Podwyższone poziomy obserwuje się również przy stosowaniu niektórych leków, które mogą osłabiać filtrację nerkową. Wreszcie, podwyższony poziom można również zaobserwować przy zwyrodnieniu mięśni, diecie wysokobiałkowej lub suplementacji kreatyną.
Jeśli chodzi o pomiary kreatyniny, ważne jest, aby pamiętać, że ilość kreatyniny we krwi jest regulowana przez ilość produkowaną (z degradacji białek - mięśniowych lub dietetycznych) vs. ilość, która jest usuwana (przez nerki). Dlatego chociaż kreatynina we krwi MOGŁA być markerem niezdolności uszkodzonej nerki do odfiltrowywania kreatyniny z organizmu w normalnym tempie, MOŻE RÓWNIEŻ być markerem szybkiej degradacji białek (poprzez uszkodzenie mięśni w wyniku treningu siłowego lub wysokiego poziomu białka). wlot).
Pomyśl o krwi jak o zlewie. Jeśli odkręcisz kran z małą prędkością, ilość wody wpływającej do zlewu i ilość opuszczającej zlew powinny się wzajemnie równoważyć, prowadząc do przewidywalnej ilości wody w zlewie w dowolnym momencie. Jeśli jednak częściowo zatkniesz odpływ, w zlewie będzie gromadzić się więcej wody przy tym samym natężeniu przepływu w kranie. Jest to podobne do dysfunkcji nerek (myślenie o wodzie jako kreatyninie). Jednak alternatywnie, jeśli odpływ pozostanie odłączony, ale zwiększysz natężenie przepływu kranu, uzyskasz więcej wody w zlewie z powodu wyższego przepływu. Jest to podobne do diety wysokobiałkowej.
Ponieważ ciężarowcy nieustannie rozkładają białka mięśniowe (to dobrze), nawet przy braku diety wysokobiałkowej stężenie kreatyniny we krwi jest zwykle podwyższone. Ponadto dodaj dietę o wyższej zawartości białka, a stężenie kreatyniny we krwi wzrośnie. Wreszcie, ponieważ kreatynina jest również produktem rozpadu kreatyny, jeśli sztangista przyjmuje suplementy kreatyny (co robi większość), stężenie kreatyniny we krwi również będzie wysokie. Wszystko to oznacza, że u ciężarowców kran jest podkręcony, a nie, że odpływ jest zatkany.
Aby zająć się inną istotną miarą, składnik azotowy mocznika, azot mocznikowy we krwi (BUN), jest końcowym produktem metabolizmu białek, a na jego stężenie wpływa również szybkość wydalania (podobnie jak kreatynina). Nadmierne spożycie białka, uszkodzenie nerek, niektóre leki, małe spożycie płynów, krwawienie z jelit, wysiłek fizyczny lub niewydolność serca mogą powodować wzrost BUN. Obniżony poziom może wynikać ze złej diety, złego wchłaniania, uszkodzenia wątroby lub niskiego spożycia azotu. Nadmiar BUN jest jeszcze ściślej skorelowany ze spożyciem białka niż kreatynina. Ten sam argument ma tutaj zastosowanie.
Tak więc, jak widać, ponieważ zarówno kreatynina, jak i BUN są skorelowane zarówno z wysokim metabolizmem białek, jak i czynnością nerek, nie sugeruję, że to nierozsądne, aby lekarze martwili się o nerki twojego syna lub córki. Ale ważne jest, aby Ty i Twój lekarz zdali sobie sprawę, że wzrost BUN i kreatyniny obserwowany u zdrowych ciężarowców, którzy spożywają dietę wysokobiałkową, niekoniecznie jest funkcją zdrowia nerek, ale jest znacznie ściślej skorelowany z ich dietą i treningiem.
Według lekarza i eksperta ds. Żywienia sportowego dr. Eric Serrano, dwa dodatkowe środki są ważne, aby wydobyć różnice między efektami treningu i odżywiania a skutkami dysfunkcji nerek. Pierwsza to stosunek BUN do kreatyniny. dr. Serrano sugeruje, że wartości do najniższych 30-tych są w porządku, ale wyższe wartości mogą wskazywać na problemy. Drugi to test białka w moczu. Ten test jest lepszą miarą czynności nerek niż większość innych.
Biorąc pod uwagę, że najbardziej kompleksowe testy czynności nerek obejmują następujące pomiary (stosunek A / G, albumina, BUN, wapń, cholesterol, kreatynina, globulina, LDH, fosfor, białko - ogółem, kwas moczowy), a także analizę moczu, wydaje się zasugerować spożycie białka po prostej analizie biochemicznej krwi, mierzącej BUN i kreatyninę.
Chociaż ta błędna diagnoza nie jest tak powszechna jak wyżej wymienione, wielu lekarzy błędnie spekuluje, że podwyższenie markera uszkodzenia mięśni, CK, wskazuje na niedawny zawał mięśnia sercowego (atak serca)! Jak to się mogło stać?
Kinaza kreatynowa to enzym cytozolowy (unosi się w płynnej części komórek) zaangażowany w metabolizm mięśni. Ponieważ kinaza kreatynowa jest obecna we wszystkich tkankach mięśniowych (w tym mięśniach szkieletowych i mięśniu sercowym), nadmierne pojawienie się kinazy kreatynowej we krwi wskazuje na pewien rodzaj uszkodzenia mięśni (ponownie szkieletowego lub sercowego). Niezliczone badania wykazały duży wzrost stężenia kinazy kreatynowej we krwi z uszkodzeniem mięśnia sercowego (poprzez atak serca), a nawet duży wzrost kinazy kreatynowej z normalnym, wywołanym treningiem uszkodzeniem mięśni (uszkodzenie to ma kluczowe znaczenie dla procesu wzrostu i adaptacji).
Co ciekawe, wielokrotnie wykazano, że dieta wysokobiałkowa zwiększa spoczynkowe stężenia kinazy kreatynowej i powysiłkowej kinazy kreatynowej bez żadnych dodatkowych uszkodzeń (u wielu różnych gatunków, w tym u ludzi).
Ponadto, chociaż w standardowym klinicznym teście kinazy kreatynowej nie rozróżnia się izoform kinazy kreatynowej mięśnia szkieletowego i mięśnia sercowego, istnieją testy specyficzne dla mięśni, które można wykonać. Dlatego jeśli lekarz martwi się o podwyższony poziom kinazy kreatynowej, powinien zamówić test izoformy kinazy kreatynowej. Pozwoli to ustalić, czy kinaza kreatynowa została uwolniona z mięśnia szkieletowego czy mięśnia sercowego.
W końcu, jeśli lekarz siedzi przed trenerem o wysokiej zawartości białka i dużej masie mięśniowej (uwalnianie kinazy kreatynowej w mięśniach szkieletowych, jak można sobie wyobrazić, jest ściśle związane z całkowitą masą mięśniową) i widzi podwyższony poziom kinazy kreatynowej wynik, ostatnią rzeczą, o której myśli, powinien być „atak serca.„Oto odniesienie do sprawdzenia:
Skończę tutaj mój oskarżenie. Mam nadzieję, że mogłem pomóc w poszukiwaniach faktów dotyczących spożycia białka i funkcji nerek. Jednak czuję, że byłbym niedbały, gdybym pominął drugą stronę medalu - artykuł, który napisałem, który podkreśla niezliczone korzyści związane z wysokim spożyciem białka.
Z poważaniem,
John M Berardi, BSc, CSCS, PhD Candidate
Jeszcze bez komentarzy