Wszystko się zmieniło dla Sopity Tanasan w Rio de Janeiro.
Podczas gdy ówczesna 21-latka od lat rywalizowała na arenie międzynarodowej w podnoszeniu ciężarów - zdobyła medale na czterech Mistrzostwach Świata w Podnoszeniu Ciężarów, trzech Mistrzostwach Świata Juniorów i trzech Mistrzostwach Azji Juniorów - Rio to nie tylko jej pierwsze igrzyska olimpijskie. To był jej pierwszy start w kategorii do 48 kg.
Ryzyko się opłaciło: zdobyła pierwszy złoty medal Tajlandii na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016 z 92 kg (202.8 funtów) i 108 kg (238 funtów) clean & jerk, w sumie 200 kilogramów (440.9 funtów) w zaciętym wyścigu z indonezyjskim Sri Wahyuni Agustiani. Według Bangkok Post, medal przyniósł jej również setki tysięcy dolarów w nagrodach finansowych z tajlandzkiego sektora prywatnego, a na dodatek zdobyła nagrodę IWF dla sztangistki roku.
Od tego czasu Tanasan nie robiła zbyt wiele w mediach (stara się tego unikać, aby skupić się na swoim treningu), ale tajski korespondent BarBend, Satanan Vechviboonsom, niedawno dogonił ją za nią na rzadki wywiad. (Zwróć uwagę, że Vechviboonsom przetłumaczył ten wywiad z języka tajskiego.)
BarBend: Więc co robiłeś, odkąd wróciłeś do domu z Rio?
Sopita Tanasan: Niektóre rzeczy się zmieniły, na przykład nagła sława, ale w większości pozostała prawie taka sama, nic specjalnego. Nie robię wielu mediów. Po prostu ciągle chodzę na siłownię i ciężko pracuję na treningu, ta część mojego życia się nie zmieniła.
Moi przyjaciele i rodzina byli ze mnie bardzo dumni, kiedy wróciłem, są naprawdę pomocnymi ludźmi. Szczerze mówiąc, miałem nadzieję, że będę wzorem do naśladowania dla wszystkich Tajów, dla wszystkich. Tak ciężko pracowałem na ten medal - po prostu wstawałem, jadłem, trenowałem, jadłem, odpoczywałem, spałem i powtarzałem.
Jako sportowiec o wadze 48 kg podnosiłeś w sumie 200 kg w Rio, ale w sumie twoje największe zawody to 53 kg na Mistrzostwach Świata w Podnoszeniu Ciężarów w 2015 r., Kiedy to złapałeś 95 kg i czysto i szarpałeś 115 kg. Czy masz jakieś plany ponownego startu w tej kategorii wagowej??Zdecydowanie tak. Chciałbym, ale to naprawdę zależy od mojego trenera i mojego zespołu oraz tego, co się dla nich sprawdza.
Kiedy porównasz dwie kategorie wagowe, w których brałeś udział, jakie są największe różnice w sposobie treningu i regeneracji?
Szczerze mówiąc, nie było wielu dużych różnic. Mogę dość łatwo zmienić wagę swojego ciała, mogę zrzucić kilka kilogramów, a mój trening, odpoczynek i regeneracja pozostaną spójne.
Zdjęcie dzięki uprzejmości Sopita Tanasan
Narodowym sportem Tajlandii jest kickboxing (Muay Thai). Czytałem Bangkok Post że pochodzisz z rodziny bokserów i że Twój ojciec startował w zawodach ogólnokrajowych - jak podjąłeś decyzję o zostaniu sztangistą?
To właściwie nieprawda, mój tata był po prostu wielkim fanem Muay Thai. Chciałem być bokserką, ale w tamtym czasie w mojej wiosce - w dzielnicy Sawi w południowej Tajlandii - nie było żadnych kobiecych siłowni bokserskich - co było dość małe.
Głównym powodem, dla którego zacząłem podnosić, jest to, że nie chciałem się nudzić w domu, nic nie robiąc! (śmiech) Szczerze mówiąc, mój tata wolałby, żebym została w domu, nauczyła się gotować i znalazła pracę w domu, jak inne dziewczyny w mojej okolicy. To była duża różnica między naszymi sposobami myślenia. Troszczył się o mnie jak każdy ojciec, ale gdybym chciał osiągnąć sukces w podnoszeniu ciężarów, musiałbym wyjść z domu i trenować daleko stąd, więc to go martwiło. Ale zawsze był moim największym zwolennikiem.
W tamtym czasie nie byłem pewien siebie, ponieważ nie wiedziałem, jaki jest świat zewnętrzny. Ale byłem ciekawy. Pewnego dnia oglądałem igrzyska olimpijskie w 2004 roku i widziałem, jak (sztangista) Pawina Thongsuk zdobyła złoty medal dla Tajlandii. Powiedziałem sobie: „Chcę być taki jak ona.„Wtedy podjąłem decyzję - to była naprawdę poważna decyzja!
Wtedy nie wiedziałem, jaka jest drużyna narodowa, chciałem tylko być wzorem do naśladowania dla innych ludzi, tak jak Pawina. Zacząłem więc trenować, wziąłem udział w zawodach młodzieżowych i dołączyłem do lokalnej drużyny.
Kiedy miałem około 15 lub 16 lat, zacząłem zarabiać pieniądze i mogłem wesprzeć swoją rodzinę poprzez podnoszenie ciężarów. Byłem naprawdę dumny. Byłem nawet w stanie opłacić własną szkołę.
Zdjęcie dzięki uprzejmości Sopita Tanasan
Na scenie w Rio byłeś bardzo spokojny i zauważyliśmy, że medytowałeś, zanim wykonałeś swój najcięższy skok - to medytacja przed podniesieniem zwykłej rutyny?
tak. Psychicznie Rio było naprawdę trudne. Musiałem zużyć dużo energii i koncentracji. Pierwszego dnia dużo płakałem z powodu presji. Szczerze mówiąc, sportowcy są dość wrażliwi. To kolejny powód, dla którego dobry trener jest koniecznością. Ale tak, medytuję za każdym razem, zanim wyjdę na scenę.
Jaki rodzaj medytacji uprawiasz? Czy liczysz oddechy, używasz mantry, jakiegoś innego rodzaju?
Codziennie po obiedzie medytuję około dziesięciu minut. Używam (buddyjskiej praktyki) Anapanasati, która polega na skupieniu się na moich wzorcach oddychania.
Czy masz jakieś inne wskazówki, jak zachować spokój i czujność podczas podnoszenia?
Po prostu oddychaj dalej lub spróbuj liczyć oddechy, to wszystko. Nic specjalnego.
Zdjęcie za pośrednictwem Sopita Tanasan na Facebooku
Jakiej rady mogłabyś udzielić innym młodym kobietom, które chcą rozpocząć podnoszenie ciężarów?
Chcę udzielić porady innym sportowcom: pracuj ciężko, znajdź motywację i nie poddawaj się bez względu na to, jak ciężko jest. Możemy to zrobić, nie ma nic, czego nie możemy zrobić. Musisz tylko wyznaczyć sobie cel. Nikt nie rodzi się ekspertem, każdy zaczyna z tego samego miejsca. W końcu chodzi o praktykę. Naprawdę wierzę, że każdy może to zrobić.
Czy jest coś jeszcze, co chciałbyś powiedzieć swoim anglojęzycznym fanom??
Chcę tylko podziękować wszystkim moim fanom na całym świecie. Chciałbym odpowiedzieć każdemu, kto pisze do mnie online, ale nie mogę z powodu bariery językowej. Chciałbym móc nauczyć się każdego języka, aby móc odpowiedzieć każdemu. Do tego czasu chcę jeszcze raz podziękować wszystkim moim fanom.
Wyróżnione zdjęcie dzięki uprzejmości Sopity Tanasan.
Jeszcze bez komentarzy