Niektóre pomysły brzmią dobrze na papierze, ale po prostu nie sprawdzają się w prawdziwym świecie. Dzieje się to cały czas podczas treningu. Ktoś podziela metodologię szkolenia, która brzmi mądrze, a ludzie nawet nie zadają sobie trudu, aby ją przetestować. Natychmiast zaczynają zwracać to jako prawdę. Wkrótce w Internecie krążą różne śmieszne pojęcia.
Jako ktoś, kto spędza cały dzień na siłowni, trenując ludzi i eksperymentując z nowymi pomysłami, jestem bardziej praktykiem niż teoretykiem. W związku z tym tutaj jest dziewięć powszechnie stosowanych mantr lub metod, które nie sprawdzają się w rzeczywistym świecie.
Oczywiście nie powinieneś ładować ciężkiego drążka, jeśli nie możesz nawet zrobić przysiadu z masą ciała, ale lekko obciążone przysiady z kubkiem i lekko obciążone przysiady drwala z miną lądową to dwa najlepsze sposoby na nauczenie przysiadu. tych, którzy walczą, aby zrobić to poprawnie.
Obciążenie zwykle zaostrza wady formy, ale przysiad jest jednym z przypadków, w których lekki przedni ładunek wydaje się oczyszczać formę. Po prostu nie bądź nadgorliwy przy ładowaniu i upewnij się, że dobrze opanowałeś swoją technikę przed wyruszeniem na duże ciężary.
Podciąganie na drążku z opaską wokół kolana lub stopy jest często używane jako sposób na budowanie podciągania się z pełną masą ciała. Problem w tym, że rzadko działa.
Dlaczego? Ponieważ zespół pomaga ci z Dolny część reprezentacji, w której większość ludzi nie potrzebuje pomocy, zamiast pomagać ci na szczycie, gdzie ludzie najbardziej potrzebują pomocy. Więc to, co ostatecznie widzisz, to zespół wypychający ludzi z najniższej pozycji, aż zatrzymają się prawie natychmiast, gdy zespół nie zapewnia już żadnej pomocy. Następnie wiszą tam jak jeden z tych kotów na motywacyjnych plakatach „Hang in There”.
Zamiast tego spróbuj użyć chwytów izometrycznych, w których trzymasz się nad poprzeczką, lub powolnych ekscentryków, w których wskakujesz na szczyt, a następnie powoli opuszczasz się. Możesz nawet użyć jednej z tych maszyn do podciągania się ze wspomaganiem, które stosują stałą pomoc od dołu do góry i starają się zmniejszać ilość używanej pomocy w miarę upływu czasu.
Pomysł, że „jeśli ktoś jest dobry, więcej musi być lepszy” przenika społeczność mięsożerców, a wielu ciężarowców odczuwa potrzebę robienia sobie codziennie gówna. W rzeczywistości większość silnych ludzi przechodzi przez fazę w pierwszych kilku latach treningu, w której traktują każdy trening, jakby był ostatnim i odmawiają zrobienia sobie przerwy ze strachu, że stracą wszystkie swoje postępy.
Byłem tam osobiście i uważam, że „przepracowana” faza kariery liftera jest nieoceniona dla zaszczepienia dobrej etyki pracy. Ale prędzej i później wszyscy silni podnośnicy zdają sobie sprawę - czy to z powodu kontuzji, wypalenia, czy po prostu słuchania rad bardziej doświadczonych sportowców - że nie możesz cały czas uderzać piłkami w ścianę lub twoje postępy utkną w martwym punkcie. Gorzej, zostaniesz zraniony.
Czasami, gdy życie robi się zajęte, a stres jest wysoki, przerwa lub przynajmniej krok do tyłu to najlepszy wybór, aby utrzymać nadchodzące zyski.
To uczucie prawdopodobnie powstało w celu zwalczania pomysłu ludzi oceniających skuteczność swojego treningu na podstawie tego, jak blisko śmierci. Rozumiem i znowu, podobnie jak wiele rzeczy na tej liście, pomysł ma dobre intencje, ale prowadzi do przeciwnej skrajności.
O ile nie wykonujesz po prostu rozciągania i rolowania pianki, tak naprawdę nie wyjdziesz z siłowni lepiej niż na początku. Jeśli to zrobisz, musisz trenować ciężej. W końcu to siłownia, a nie spa, w którym obrzucają cię gorącymi kamieniami.
Rozumiem ostry sprzeciw wobec maniaków treningu, którzy zwykle próbują się zabić, ale nadal musisz ciężko trenować i naciskać… chyba, że nie przeszkadza ci bycie miernym. Dobry trening powinien powodować chwilowe zagazowanie, ale nie powinien powodować kalectwa lub zgniecenia na wiele dni. Jak większość rzeczy w życiu, odpowiedź leży gdzieś pomiędzy skrajnościami.
Treningi regeneracyjne to świetny pomysł w teorii i mogą być bardzo przydatne dla właściwej osoby. Jeśli ciężko trenujesz 3-4 dni w tygodniu, rozsądne może być dodanie łatwego treningu regeneracyjnego, ale najczęściej ludzie, którzy pytają o wykonywanie ćwiczeń regeneracyjnych, są typami obsesyjnymi / kompulsywnymi, którzy nie chcą poświęcać czasu. poza. I to ten sam typ osoby, który zna tylko jedną prędkość na siłowni: pełną parą naprzód.
Kończy się to tym, że idą na siłownię w celu wyzdrowienia, ale po prostu wbijają swoje ciało głębiej w ziemię. Znasz ten typ, koleś mówi, że zamierza zrobić lekkie cardio, aby „wypłukać nogi” i kończy z przerwami, aż cholernie prawie zwymiotuje.
Jeśli już trenujesz 5-6 dni w tygodniu, to „trening regeneracyjny” to tak naprawdę oksymoron. Po prostu odpocznij. Zawsze chichoczę, kiedy ludzie pytają, co powinni robić w dni wolne. Nic nie robić! Jak w nada, zilch. Jeśli to dla Ciebie za dużo i nalegasz na zrobienie czegoś, oto wypróbowany i prawdziwy trening regeneracyjny, który możesz wypróbować:
Wykonaj wszystkie trzy superserie z rzędu bez przerwy między nimi. Przerwy na siusiu są dopuszczalne, ale musisz usiąść.
Nazywam to WOD Jack, co jest skrótem od Jack gówno.
Podczas gdy ciężkie przysiady nad głową wyglądają imponująco, a lekkie przysiady nad głową z kołkiem lub lekką sztangą mogą być przydatne jako ćwiczenie ruchowe, które wykonujesz jako część rozgrzewki, całkowicie ssą, budując siłę i mięśnie.
Wiele decyzji o tym, które ćwiczenia zastosować, sprowadza się do oceny ryzyka w porównaniu z nagrodą. Ciężkie przysiady nad głową są niepotrzebnie ryzykowne i mają bardzo mały zwrot, co czyni je kiepskim wyborem w mojej książce.
Większość ludzi nie ma prawie żadnej mobilności wymaganej do ich bezpiecznego wykonywania, a kiedy łączysz to z dużym obciążeniem, po prostu prosisz o kłopoty. Wzdrygam się, gdy widzę, że ktoś próbuje szlifować ciężki set, ponieważ margines błędu jest tak mały. Szczerze myślę, że głównym powodem, dla którego ludzie to robią, jest popisywanie się, ponieważ są twarde i fajnie wyglądają.
Nawet jeśli masz niezbędną mobilność, aby wykonać przyjemny przysiad nad głową, istnieją znacznie lepsze opcje budowania siły i mięśni przy mniejszym ryzyku. Przysiady do przodu, przysiady do tyłu i przysiady na jednej nodze to uczciwa gra. Do diabła, nie jestem facetem od wyciskania dużych nóg, ale powiedziałbym nawet, że wyciskanie nóg jest lepszą opcją niż ciężkie przysiady nad głową.
Jeśli nie możesz wykonać prawidłowego przysiadu nad głową ze względu na ograniczenia ruchowe, to warto je wykorzystać do pracy nad swoją mobilnością, ale zrób sobie przysługę i wybierz inne ćwiczenie do ciężkiej pracy.
Podobnie jak wiele przedstawionych tutaj koncepcji, pomysł unikania treningu do porażki ma sens w pewnych sytuacjach, ale problem pojawia się, gdy ludzie próbują zastosować radę do wszystkich ćwiczeń i scenariuszy. To jest przykład, w którym niewielka dawka zdrowego rozsądku może zdziałać wiele. Doprowadzenie ciężkiego martwego ciągu do porażki to cholernie coś innego niż wykonanie serii pompek do porażki.
Nie radziłbym wykonywać ciężkich martwych ciągów, przysiadów, wahań wiosłowania z wolnymi ciężarami, ruchów wybuchowych, dobrego poranka lub pracy na jednej nodze do porażki. Zasadniczo unikaj porażek w każdym ćwiczeniu, w którym możesz zranić się, gdy twoja forma się załamie.
Ale w przypadku takich rzeczy, jak pompki, podciągania się, odwrócone rzędy, uginanie nóg, zmiany w wyciskaniu hantli i inne ćwiczenia, w których nie ma tak dużego ryzyka dla twojego ciała, trening do porażki może w rzeczywistości zapewnić wspaniały bodziec wzrostu i nauczyć cię pchania poza swoją strefą komfortu.
Można też bezpiecznie powiedzieć, że wykonanie kilku serii pompek lub podciągania się do niepowodzenia nie „spala centralnego układu nerwowego.”
Chcesz być rozsądny, trenując do porażki, ale przy odpowiednich ćwiczeniach i dobrym programowaniu wychodzenie z gry z pewnością ma swój czas i miejsce.
Ostatnio popularność zyskały treningi czasowe, których celem jest jak najszybsze ukończenie danego treningu. Obciążenie zwykle pozostaje stałe, a czas staje się w ten sposób trybem stopniowego przeciążania.
Ten pomysł ma wartość… do pewnego stopnia. Podoba mi się pomysł skracania przerw na odpoczynek i wykonywania większej ilości pracy w krótszym czasie. Chłodny. Ale kiedy już możesz wykonać dane zadanie w sposób ciągły bez robienia nadmiernych przerw, używając dobrej techniki, jedynym sposobem na poprawę swojego czasu w tym momencie jest użycie bardziej gównianej formy i przyspieszenie powtórzeń. To nie jest poprawa.
Dobrze jest ustalić cel czasowy dla danego treningu, ale ten czas musi wymagać zachowania dobrej formy przez cały czas. Kiedy będziesz w stanie ukończyć zadanie w tych ramach czasowych, zwiększ wagę i spróbuj dopasować swój czas, ale nie pozwól sobie na uwzględnienie swojej techniki w imię przyspieszenia.
Mówienie o fantazyjnych schematach periodyzacji sprawi, że będziesz brzmiał mądrze wśród swoich braci podnoszących, a te schematy mają wartość dla konkurencyjnych ciężarowców, których życie kręci się wokół harmonogramu ćwiczeń. Ale dla większości ciężarowców są niepotrzebne i zbyt skomplikowane.
Kiedy masz zajętą pracę, rodzinę i życie towarzyskie, przez cały czas pojawiają się rzeczy, które mogą kolidować z zaplanowanymi treningami. W porządku. Twój program treningowy nie musi definiować Twojego życia.
Z tego samego powodu, powiedzmy, że czujesz się świetnie w danym tygodniu, ale Twój program wymaga zaplanowanego wcześniej tygodnia opóźnienia. Nie ma sensu nie wykorzystywać momentów, w których czujesz się świetnie, tylko dlatego, że program prosi Cię o to, abyś był spokojny. Dla przeciętnego człowieka życie ma wbudowany schemat periodyzacji, więc staraj się nie nad nim zbytnio zastanawiać.
Prosty system progresywnego przeciążenia, który podąża za naturalnymi przypływami i przepływami twojego życia, pozwoli na wielki długoterminowy postęp, a także świetną równowagę życiową.
Jeszcze bez komentarzy